„DŁUŻYCA” – ODPOWIEDŹ RESORTU TRANSPORTU

Rate this post

Odpowiedź sekretarza stanu w Ministerstwie Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej – z upoważnienia ministra –

na interpelację nr 19268

w sprawie akcji zatrzymywania przez Inspekcję Transportu Drogowego dowodów rejestracyjnych przyczep służących do przewozu drewna długiego sprzęganych z pojazdem samochodowym za pośrednictwem przewożonego ładunku

   Szanowna Pani Marszałek!

Odpowiadając na pismo z dnia 10 lipca 2013 r., nr SPS-023-19268/13, przesyłające interpelację pana posła Leszka Millera w sprawie akcji zatrzymania przez Inspekcję Transportu Drogowego dowodów rejestracyjnych przyczep służących do przewozu drewna długiego sprzęganych z pojazdem samochodowym za pośrednictwem przewożonego ładunku uprzejmie informuję, że Ministerstwo Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej nie inicjowało akcji kontroli ww. przyczep oraz oceny skutków ekonomicznych tej akcji. Inspekcja Transportu Drogowego prowadziła na polecenie prokuratury kontrole przyczep służących do przewozu drewna długiego bezpośrednio po wypadku, jaki miał miejsce z udziałem takiej przyczepy na terenie województwa wielkopolskiego. Z informacji wielkopolskiego wojewódzkiego inspektora transportu drogowego przekazanych głównemu inspektorowi transportu drogowego wynika, że w okresie od dnia 1 styczna 2013 r. do dnia 23 lipca 2013 r. zatrzymano 7 dowodów rejestracyjnych. Ponadto od maja br. nie zatrzymano ani jednego dowodu rejestracyjnego. Wyjaśniam również, iż główny inspektor transportu drogowego zwrócił się do niemieckiego odpowiednika Inspekcji Transportu Drogowego o informacje w zakresie przedmiotowych pojazdów.

Tematyka dotycząca pojazdów do przewozu drewna, w których funkcję połączenia przyczepy z pojazdem ciągnącym pełni jedynie ładunek (dłużyce), jest znana ministerstwu. Wyjaśniam, iż zagadnienie to było przedmiotem dyskusji na poziomie Unii Europejskiej z uwagi na fakt, iż przedmiotowe pojazdy nie spełniają przepisów technicznych obowiązujących w procedurze homologacji typu. Ministerstwo Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej zasięgnęło również opinii w tym zakresie jednostki upoważnionej do przeprowadzania badań homologacyjnych typu, tj. Instytutu Transportu Samochodowego, który negatywnie odniósł się do możliwości dopuszczenia takich pojazdów do ruchu drogowego. Przepis § 7 ust. 8 rozporządzenia ministra infrastruktury z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia (Dz. U. z 2003 r. Nr 32, poz. 262, z późn. zm.) jednoznacznie stanowi, iż pojazd przystosowany do ciągnięcia przyczepy oraz przyczepa powinny być wyposażone w odpowiednie urządzenie sprzęgające.

Wskazany w interpelacji pana posła Leszka Millera pojazd przeznaczony do przewozu drewna nie posiada urządzenia sprzęgającego stanowiącego obowiązkowy element wyposażenia każdej przyczepy przeznaczonej do łączenia z innym pojazdem, co jest niezgodne z przepisami unijnej dyrektywy nr 94/20/WE lub regulaminu EKG ONZ nr 55. Należy zauważyć, iż taki zespół pojazdów przystosowany do przewozu drewna nie odpowiada również warunkom technicznym określonym w przepisach międzynarodowych odnośnie do zabezpieczeń tylnych i bocznych (dyrektywy 70/221/EWG, 89/297/EWG lub regulaminy EKG ONZ nr 58 i 73), rozmieszczenia oświetlenia (dyrektywa 76/756/EWG lub regulamin EKG ONZ nr 48) oraz stabilności i kierowalności (dyrektywa 70/311/EWG lub regulamin EKG ONZ nr 79).

Z posiadanych informacji wynika, iż dopuszczenie takich pojazdów do ruchu drogowego w niektórych państwach członkowskich UE jest niezwykle ograniczone, w tym pod kątem ich użytkowania, co więcej, decyzje w tym zakresie są wydawane w pojedynczych przypadkach, przy uwzględnieniu ograniczeń ruchu po niektórych rodzajach dróg. W przypadku Niemiec tego rodzaju pojazdy nie są dopuszczone do ruchu na podstawie prawa ogólnokrajowego, ale w oparciu o przepisy ustanowione przez niektóre kraje związkowe (landy) na tych obszarach, w których występuje duża skala wyrębu lasów i obróbki drewna.

Stosownie do art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137, z późn. zm.) dokumentem stwierdzającym dopuszczenie do ruchu pojazdu samochodowego, ciągnika rolniczego, pojazdu wolnobieżnego wchodzącego w skład kolejki turystycznej, motoroweru lub przyczepy jest dowód rejestracyjny albo pozwolenie czasowe. Rejestracja pojazdów jest zadaniem własnym starosty, który powinien wykonywać je w oparciu o obowiązujące przepisy prawa. Zauważam, iż istotną rolę w dopuszczeniu pojazdu do ruchu pełni badanie techniczne pojazdu przeprowadzone w uprawnionej stacji kontroli pojazdów. Zgodnie z ustawą Prawo o ruchu drogowym nadzór nad stacjami kontroli pojazdów sprawuje również starosta.

Wyjaśniam jednocześnie, że na podstawie art. 134a ustawy Prawo o ruchu drogowym w stosunku do pojazdów wykonujących przewóz drogowy w rozumieniu ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym, a także w przypadku kontroli, o której mowa w art. 129a ust. 1 pkt 2-4 ustawy Prawo o ruchu drogowym, uprawnienia i obowiązki policjantów oraz organów Policji określone w art. 132 ust. 1-3, 5 i 6 ustawy Prawo o ruchu drogowym (dot. zatrzymywania dowodów rejestracyjnych) oraz w art. 133 ustawy Prawo o ruchu drogowym (dot. zwrotu zatrzymanych dokumentów) wykonują również odpowiednio inspektorzy Inspekcji Transportu Drogowego oraz organy tej inspekcji.

Podkreślam, że aktualne przepisy jednoznacznie określają zakres wymaganego wyposażenia w odniesieniu do zespołów pojazdów uczestniczących w ruchu drogowym celem zapewnienia bezpiecznego, trwałego i stabilnego połączenia pojazdów. Pojazdy nieodpowiadające wymaganym warunkom technicznym, zgodnie z art. 71 ust. 2 ww. ustawy, nie powinny być dopuszczane do ruchu.

Z poważaniem

Sekretarz stanu

Zbigniew Rynasiewicz

Warszawa, dnia 12 sierpnia 2013 r.

Loading