INWESTOR I SAMOWOLA Z SKP

Rate this post

Inwestor długo się nie spieszył, a potem nagle . . . – przyśpieszył! Ale zamiast planowanej (bez entuzjazmu) hurtowni części motoryzacyjnych zaczął budowę . . . . – Stacji Kontroli Pojazdów. A to wszystko działo się we Wrocławiu.1

A zaczęło się to od decyzji Prezydenta Wrocławia z 20.12.1996 r. , którą udzielono inwestorowi o inicjałach W.S. pozwolenia na budowę hurtowni części samochodowych z przyłączami: energetycznym, wodociągowym, kanalizacji deszczowej, kanalizacji sanitarnej i zbiornikiem bezodpływowym ścieków, kotłownią olejową oraz ogrodzeniem i dojazdem.

Przez jakiś czas (parę ładnych lat) trwała w tym zakresie cisza, aż tu zawiadomieniem z 28.06.2011 r. P. Inspektor Nadzoru Budowlanego dla miasta Wrocław poinformował naszego inwestora o wszczęciu z urzędu postępowania w sprawie budowy tego obiektu budowlanego – hali o konstrukcji stalowej przy ulicy G. we Wrocławiu. Następnie Nadzór Budowlany przeprowadził w sierpniu 2011 r. oględziny. W ich trakcie ustalono, że:

  • na opisanej nieruchomości prowadzone są roboty budowlane,
  • do wykonania pozostały prace wykończeniowe wewnątrz budynku warsztatu oraz zagospodarowanie terenu,
  • niewykończony budynek składał się z dwóch części – wyższej o konstrukcji stalowej, obudowanej blachą (panele ocieplane), zaopatrzonej w dwie bramy. W hali wykonany został kanał rewizyjny oraz podejścia kanalizacyjne. Niższa część budynku posiada konstrukcję stalową (dach oraz słupy). Pomiędzy słupami wykonane są ściany. Z zewnątrz konstrukcja obudowa jest panelami z blachy, wypełnionymi pianką. Między dwiema częściami hali, niższą i wyższą, jest wykonana ściana murowana. Wyższa część hali posiada dach dwuspadowy, natomiast niższa dach jednospadowy. Niższa część hali posiada bramę wjazdową podnoszoną oraz od strony ulicy drzwi i witrynę.2

Postanowieniem z dnia 14 grudnia 2011 r. PI Nadzoru Budowlanego wezwał naszego inwestora do przedłożenia dziennika budowy oraz dokumentów wskazujących na ciągłość realizacji robót budowlanych w okresie od 1996 r. do 2011 r. (w postaci faktur, dowodów sprzedaży, wydania materiałów za wykonanie określonych usług związanych z realizacją obiektu lub innych dowodów w rozumieniu art. 75 § 1 k.p.a.).

No i zaczęły się schody . . . . A to kierownik budowy już nim nie był, bo nasz inwestor nie dał mu żadnych dokumentów. W dniu 8 lutego 2012 r. dołączono do akt sprawy wydruki z ortofotomapy obrazujące stan zagospodarowania działki przy ul. G. w latach 2006 – 2009.

Dopiero w dniu 22 lutego 2012 r. przedłożono w PINB dokumenty dotyczące budowy tej hali. I tu, wśród różnych dokumentów (rachunki na zakup materiałów budowlanych za lata 1996-2011; zatwierdzony projekt hurtowni części samochodowych; zatwierdzony projekt zasilania hurtowni w energię elektryczną, zatwierdzony projekt przyłącza wodociągowego) znalazło się oświadczenia rzeczoznawcy budowlanego – mgr inż. R. D. z 16 grudnia 2011 r. o tym, że budynek dawnego warsztatu samochodowego rzekomo w pełni nadaje się do pełnienia funkcji SKP (sic!).

Jak zeznali świadkowie, roboty budowlane rozpoczęły się dopiero jesienią 2010 r. Zostały wówczas wyznaczone granice budynku (powbijano paliki), potem powstały fundamenty, a następnie konstrukcja stalowa i obudowa zewnętrzna hali. Teren wokół budynku został wyłożony kostką. Na zrealizowanym budynku zamontowano neon „[…]” oraz tablicę z napisem „Stacja Kontroli Pojazdów”.3 Potem od 2012 r. był tam jeszcze autokomis.

W dniu 16 kwietnia 2013 r. nasz inwestor W. S. przedłożył w siedzibie PINB trzy egzemplarze projektu budowlanego zamiennego budowy jednokondygnacyjnego budynku usługowego – stacja kontroli pojazdów. Potem, z nijaką swadą, w czerwcu 2013 r. powołując się na zakończenie inwestycji polegającej na budowie jednokondygnacyjnego budynku usługowego SKP w oparciu o uzyskane pozwolenie na budowę z dnia 20 grudnia 1996 r. (?!?) zwrócił się o potwierdzenie braku przeciwwskazań do użytkowania obiektu.

Następnie w związku ze znacznym upływem czasu, PINB przeprowadził w dniu 28 marca 2014 r. oględziny. Na ich trakcie ustalono, że przy ul. G. znajduje się budynek SKP. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego stwierdził, że istniejący obiekt jest inny niż obiekt, którego projekt zatwierdzono decyzją Prezydenta W. z dnia 20 grudnia 1996 r. Według organu I instancji odmienność obiektu polega na tym, że:

1) obiekt posiada inne wymiary w rzucie, t.j. 18,30 m x 12,88 m wobec projektowanych 14,0 m x 68,70 m, co świadczy o tym, że został wytyczony odmiennie od początku budowy obiektu (fundamenty zrealizowano już w innych osiach),

2) bryła budynku posiada inny kształt zadaszenia – obecnie wykonany obiekt jest dwunawowy, z czego jedna nawa posiada dach dwuspadowy, a druga jednospadowy (część ta jest niższa), natomiast zatwierdzony projekt zakładał wykonanie dachu dwuspadowego na całej długości budynku przy układzie jednonawowym, z obniżoną wysokością budynku na jego szczytach,

3) budynek posiada inną wysokość od budynku projektowanego – wysokość attyki niższej części budynku – 4,10 m, wyższej – 5,60 m, natomiast w zatwierdzonym projekcie wysokość attyki niższej części budynku – 4,50 m, wyższa część nie posiada attyki,

4) do realizacji budynku użyto innych elementów i materiałów konstrukcyjnych – zrealizowany budynek jest o konstrukcji stalowej, słupy z kształtowników HEB 150, dźwigary niewidoczne, dźwigar w części niższej o wysokości ok. 23-25 cm, ściany zewnętrzne w części wyższej murowane do wysokości 100 cm z parapetem, stanowią wypełnienie pomiędzy słupami i jednocześnie ścianę podokienną, do słupów konstrukcyjnych mocowana jest konstrukcja ościeżnic o wysokości 305 cm, przestrzeń nad oknami została wykończona płytą warstwową, pozostałe ściany zewnętrzne wykonano z płyt warstwowych stalowych z rdzeniem z PU; natomiast zgodnie z zatwierdzonym projektem konstrukcja obiektu miała być wykonana ze słupów stalowych mocowanych na żelbetowych postumentach o wysokości 140cm ponad posadzkę, miała być obudowana z zewnątrz samonośną ścianą murowaną warstwowo,

5) elewacje wzniesionego obiektu w żaden sposób nie nawiązują do projektu zatwierdzonego decyzją z 1996 r., bramy wjazdowe w wykonanym obiekcie znajdują się na szczytach budynku, zaś w projekcie miały znajdować się w ścianach szczytowej i podłużnej,

6) w budynku wykonano kanał rewizyjny o szerokości 80 cm, głębokości 142 cm i długości 8,0 m, zamontowano również stanowisko hamowni i diagnostyki amortyzatorów (wymiary 158 cm x 242 cm), co potwierdza funkcję obiektu jako stacji kontroli pojazdów, a nie hurtowni części samochodowych, która była przewidziana w zatwierdzonym projekcie z 1996 r.,

7) w sposób inny zagospodarowano teren wokół budynku – nie wykonano dojazdu na teren posesji, obiekt zrealizowano jedynie na części nieruchomości oznaczonej nr G. […], część oznaczona nr G. […] nie jest zagospodarowana; wykonano kratki ściekowe kanalizacji deszczowej nieprzewidziane w zatwierdzonym projekcie; wzdłuż ściany podłużnej wyższej części budynku wykonano rów, w którym widoczna jest kanalizacja deszczowa.

Ponadto PINB stwierdził, że do budynku doprowadzono instalację gazową nieuwidocznioną na zatwierdzonym projekcie, który przewidywał zasilanie c.o. kotłem olejowym. Nadto stwierdzono, że w obrębie wykonanego budynku znajdują się dwa pomieszczenia – hala kontroli w części wyższej budynku i pomieszczenie o nieokreślonym statusie w części niższej, w części tej wydzielono również sanitariaty i pomieszczenie socjalne dostępne z hali kontroli. Na budynku zawieszony jest szyld z nazwą SKP.

PINB postanowieniem z 1 kwietnia 2014 r. (to nie był prima aprilis) wstrzymał prowadzenie robót budowlanych polegających na budowie jednokondygnacyjnego budynku usługowego SKP.4 Zaś decyzją z 9 stycznia 2015 r. nakazał naszemu inwestorowi W. S. rozbiórkę w/w obiektu budowlanego, wykonanego bez wymaganego pozwolenia na budowę. Albowiem cechą wspólną istniejącego obiektu z projektem zatwierdzonym w roku 1996 r. pozostaje jedynie adres nieruchomości i numery oznaczeń geodezyjnych nieruchomości (choć też w części), natomiast na nieruchomości przy ulicy G. wykonano obiekt zupełnie inny niż zakładał zatwierdzony projekt budowlany, o innych gabarytach, innych rozwiązaniach konstrukcyjnych i materiałowych, innej funkcji obiektu.

Odwołanie od decyzji organu pierwszej instancji UM Wrocławia) złożył nasz inwestor, wnosząc o jej uchylenie. Ale Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego podtrzymał tę decyzję. W ten sposób wniesiono skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu.

WSA we Wrocławiu stwierdził, że w ustalonym stanie faktycznym legitymowanie się przez skarżącego pozwoleniem na budowę z dnia 20 grudnia 1996 r. było niewystarczające. W konsekwencji należało uznać, że skarżący wybudował obiekt budowlany bez wymaganej (niezbędnej), w takiej sytuacji, decyzji o pozwoleniu na budowę. Dlatego też mamy do czynienia z samowolną budową. Na gruncie niniejszej sprawy, działania nszaego inwestora zmierzały do naruszającej przepisy ustawy Prawo budowlane legalizacji obiektu nieobjętego decyzją o pozwoleniu na budowę.

Nasz inwestor nie chciał uznać decyzji WSA o koniecznej rozbiórce tej nowej SKP, więc odwołał się do NSA. Ale i tu spotkała go porażka, albowiem w wyroku nr II OSK 44/16 – Wyrok NSA z 2017-10-03 oddalono jego skargę. Tym samym musi dokonać rozbiórki tej SKP, aby ewentualnie przywrócić planowaną wcześniej hurtownię motoryzacyjną.

Więc, gdy już będziecie w posiadaniu środków finansowych uważajcie, żeby nie ponieść nadmiernych strat.

DP

– – – – – – – –

1 II SA/Wr 333/15 – Wyrok WSA we Wrocławiu. Data orzeczenia 2015-08-31.

2 głoszeniem dokonanym w dniu 10 grudnia 2010 r. inwestor zawiadomił o zamiarze wykonania robót remontowych w obrębie uwidocznionego na przedłożonej przy tej okazji mapie budynku.

3 inwestor wyjaśnił, że w 1997 r. zebrał humus na odkład; 1999 r. zrobił przyłącze wodne, zasypał rów i ułożył drenaż wzdłuż ul. G.; 2001 r. założył ogrodzenie i bramę wjazdową; 2003 r. nastąpił montaż lamp oświetleniowych i rozprowadzenie kabli energetycznych i kanalizacji; 2005 r. zazbrojono i wylano ławy i słupy konstrukcyjne hali (punkt zero); 2007 r. prowadzone były dalsze roboty ziemne (kopanie i zbrojenie ław fundamentowych); 2009 r. prowadzono roboty zmienne przyłącza w postaci zakopania rur osłonowych wodno-kanalizacyjnych studzienki, położono główny kabel energetycznych; 2010 r. przymocowano konstrukcje stalowe hali i obłożono blachą; 2011 r. utwardzono parking wokół fali i położono krawężniki.

4 Jednocześnie nałożył na inwestora robót obowiązek przedstawienia w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania postanowienia: zaświadczenia prezydenta miasta o zgodności budowy z ustaleniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego alnbo ostatecznej; decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, w przypadku braku obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego; czterech egzemplarzy projektu budowlanego wraz z opiniami, uzgodnieniami, pozwoleniami i innymi dokumentami wymaganymi przepisami szczególnymi oraz zaświadczeniem, o którym mowa w art. 12 ust. 7, aktualnym na dzień opracowania projektu; oświadczenia o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane (zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 23 czerwca 2003 r. w sprawie wzorów: wniosku o pozwolenie na budową, oświadczenia o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane i decyzji o pozwoleniu na budową).

Loading