NASI NOWI ŚWIĘCI

Nasi nowi Święci – Staruszkowie z DPS-ów i Domów Opieki.

 

Nasi nowi Święci

w czasach koronawirusa

spętani ideą niemożności.

Te Święta nie dla Staruszka.

 

„Domy Pomocy Społecznej”

i Śmierć niczym z ręki Hunów.

Bo zamiast starości bezpiecznej

przyszła Śmierć z ręki opiekunów.

 

Nasi nowi Święci w DPS-ach

przez rządzących ukrzyżowani,

przez Judaszów i Piłatów na posadach.

Oni są nasi, znani nam, choć niby nieznani.

 

Zabawy w podchody i wojenki,

zamiast nakłady na Wiedzę i Naukę,

szacunek dla Życia Ludzkiego niewielki,

na ustach pycha i nie ma miejsca na skruchę!

 

DPS, to Dom Późnej Starości,

gdzie późnej starości nikt nie doczeka.

I nikt się z tego faktu w Polsce nie złości,

gdy hołota żartuje, że ZUS tylko na to czeka.

 

Fałszywy smutek na twarzach,

bo jeszcze wybory wygrać trzeba,

trzeba utrzymać się na tych posadach,

za cenę Staruszków, którzy „czwórkami do Nieba”.¹

 

Zarażali ich opiekunowie,

których zadaniem było ich chronić.

I to nie jest jakiś wymyślony scenariusz

o napaści na takich, którzy nie mogli się obronić.

 

„DPS”, to dziś brzmi tak okrutnie,

to tam najsłabszym Krzyż zgotowano.

Rządzących znane twarze wyglądają smutnie,

bo ciał przed włożeniem do grobów nawet nie ubrano.

 

„Bez serc, bez ducha, to szkieletów ludy”²,

na intratnych posadach jest ich spore grono,

spajają ich niczym cuchnący klej wspólne brudy,

wielu z nich, niczym w jakiejś sekcie – odmóżdżono.

 

A Staruszkowie ten Świat budowali

nie tylko dla siebie, bo także dla nas,

liczyli na naszą pomoc, bo ich Świat się wali.

Spotkała ich tylko nasza niemoc, gdy przyszedł ich czas.

 

Kolejna pandemia przyjdzie znowu za dekadę,

Nie pozwólmy, aby ten scenariusz się powtórzył.

Pójdźmy wreszcie po ten rozum do głowy – damy radę!

Nie pozwólmy już, aby ktoś w takim brudzie się unurzył.

 

DP – Wielkanoc 2020 r.

– – – – – – – – – – – – – – –