REWELACYJNY WYROK WSA WE WROCŁAWIU – WRESZCIE IDZIE NOWE!

Idzie nowe, bo WSA odwołał się do Naszej Rewolucyjnej Dyrektywy nr 45 z 2014 r.!

Przyznaję się Wam, że sam nie mogłem w to uwierzyć, więc czytałem 2 razy. Bo sprawa dotyczyła ewentualnej utraty naszych uprawnień przez Kolegę z Oławy. A tu widzę w sprawie, że nagle następuje zwrot o 180 stopni (sic!). Bo WK/starostwo i SKO, bazując tradycyjnie na interpretacji Prawa naszych chorych urzędów dążyły do pozbawienia kolegi uprawnień na 5 lat. Na szczęście Prawo UE zostało już wreszcie zauważone, choć minęły już aż dwie dekady bezprawia (sic!).

A było to tak . . . . . . .

Decyzją z 26 lutego 2025 r. oznaczoną numerem SKO 4320.1.2025 SKO we Wrocławiu utrzymało w mocy decyzję Starosty Oławskiego z 18 grudnia 2024 r. (nr KM.5422.1.2024.) o cofnięciu naszemu Koledze Uprawnionemu Diagnoście Samochodowemu M. D. (skarżącemu, stronie) uprawnienia do wykonywania BT pojazdów na SKP.¹

W uzasadnieniu w/w decyzji SKO we Wrocławiu wskazało, że Starosta także cofnął skarżącemu uprawnienie diagnosty samochodowego do wykonywania BT pojazdów ponieważ przeprowadził on BT pojazdu zasilanego gazem LPG w sposób nieprawidłowy. Ta rzekoma nieprawidłowość wyszła w trakcie kontroli przeprowadzonej w SKP, w której nasz Kolega był zatrudniony, a mianowicie cyt.:

„(…) zespół kontrolujący w trakcie kontroli stwierdził, iż diagnosta Pan M. D. przeprowadził 12 września 2023 r. o godz. 14:33 z wynikiem pozytywnym okresowe badanie techniczne pojazdu marki V., nr rej. […] (…) zasilanego gazem LPG, pomimo tego, że w pozwoleniu czasowym serii […] numer […] dla ww. pojazdu nie było adnotacji o przystosowaniu pojazdu do zasilania gazem LPG„.

Nasz Kolega przyznał się do dopuszczenia się zarzucanej mu nieprawidłowości i wyjaśnił, że cyt.:

„w trakcie przeprowadzonego badania nr […]/[…]/[…]/[…] z 12 września 2023 r., mając na biurku dowód rejestracyjny (próbny) omyłkowo przeczytałem zapis w adnotacjach obok pieczątki z Wydziału Komunikacji. A zatem zamiast przeczytać HAK i VAT1 ja przeczytałem GAZ i VAT1 i dlatego badanie wykonałem z wynikiem pozytywnym.

Nadmienię, że wszystkie czynności podczas badania technicznego wykonałem prawidłowo. Mając przed sobą Decyzję nr KM.5410.11264.2023.BS ze Starostwa w Oławie o rejestracji pojazdu, a także Protokół nr TDT/31/ZTZ T4B 0319/22/BOR ważny do 23.06.2023r. i Decyzję TDT/31/ZTZ T4B 0319/22/BOR ważną do 23 czerwca 2032 r. przeprowadziłem badanie pojazdu wraz ze sprawdzeniem butli razem z instalacją gazową. Wpisałem informacje uzyskane z Protokołu i Decyzji potwierdzone danymi z butli gazowej.

W/w sytuacja jest to tylko i wyłącznie moją niezamierzoną pomyłką, która w żaden sposób nie wpłynęła na proces wykonywania przeze mnie badania technicznego pojazdu. W przyszłości zobowiązuję się do bardziej skrupulatnej kontroli dokumentów pojazdu„.

Te argumenty nie wzruszyły ani urzędników naszego (?) nadzoru z WK/starostwa w Oławie, ani prawników (?) z SKO.² Na szczęście ta sprawa trafiła do WSA we Wrocławiu, który stwierdził m.in., cyt.:

• tego rodzaju sankcja jest bardzo dotkliwa i powinna być zarezerwowana dla drastycznych naruszeń obowiązków przez diagnostę, gdyż decyzja starosty w tym zakresie jest w skutkach równoważna orzeczeniu przez sąd powszechny środka karnego w postaci zakazu wykonywania określonego zawodu lub pełnienia funkcji³.

• „bez istnienia dostatecznie zróżnicowanego zespołu sankcji trudno byłoby przecież wyobrazić sobie normalne funkcjonowanie regulacji administracyjnoprawnej„⁴.

• Biorąc pod uwagę treść art. 23 ust. 1 dyrektywy 2014/45/UE, termin implementacji dyrektywy upłynął z 20 maja 2017 r.⁵

• W myśl art. 9 w/w dyrektywy: „W przypadku jedynie drobnych usterek uznaje się, że badanie zostało przeprowadzone z wynikiem pozytywnym, usterki zostają usunięte, a pojazd nie wymaga ponownego badania. (…).”

• W konsekwencji, w rozpoznawanej sprawie art. 84 ust. 3 ustawy PoRD powinien być rozumiany, że uprawniony diagnosta samochodowy zostanie pozbawiony uprawnień zawodowych wyłącznie w sytuacji kiedy przeprowadziłby badanie techniczne pojazdu akceptując zaistnienie usterek (nieprawidłowości) poważnych i niebezpiecznych.⁶

• kontrolowany samochód posiadał wszelkie wymagane dokumenty w tym zakresie, potwierdzające prawidłowość montażu instalacji gazowej – homologacji oraz sprawności zbiornika gazu, tj. ważny Protokół i Decyzję TDT z datą ważności do dnia 23 czerwca 2032 r.

• Dyrektywa 2014/45/UE pozostawia państwom członkowskim swobodę w określaniu surowości kar, w myśl bowiem jej art. 1 ustanawia ona minimalne wymogi dotyczące systemu okresowych badań zdatności do ruchu drogowego pojazdów użytkowanych na drogach publicznych.

• W zał. nr 1 do dyrektywy 2014/45/UE została wskazana poszczególna ocena nieprawidłowości (usterek), których może dopuścić się diagnosta w trakcie badania technicznego pojazdu, z podziałem ich na rodzaje: drobne poważnie i niebezpieczne. Sąd zauważył, że usterka, która została stwierdzona przy wykonywaniu badań diagnostycznych samochodu wykonywanych przez skarżącego, tzn.- niezauważony przez diagnostę brak adnotacji o przystosowaniu pojazdu do zasilania gazem w dowodzie rejestracyjnym lub odpowiednim dokumencie – nie została w nim w ogóle wymieniona. W takiej sytuacji, zgodnie z treścią ust. 3 zał. nr 1 do dyrektywy 2014/45/UE zdanie 3: „Usterki niewymienione w niniejszym załączniku ocenia się pod względem zagrożenia, jakie stwarzają dla bezpieczeństwa ruchu drogowego.”

• dokonując oceny jakości działania skarżącego w rozpoznawanej sprawie wskazać należy na powołaną zasadę proporcjonalności wynikającą nie tylko z dyrektywy 2014/45/UE, ale z Traktatu o Unii Europejskiej (art. 5 pkt 4) i Konstytucji RP (art. 31 ust.3) nakazującą stosowanie środków proporcjonalnych do wagi naruszenia, z tym, że wagę naruszenia należy ocenić mając na uwadze cel chronionego dobra jakim w tym wypadku jest bezpieczeństwo w ruchu drogowym i taką ocenę organy powinny przeprowadzić.

• Z powyższych uregulowań wynika wprost konieczność wprowadzenia przez państwa członkowskie UE zasady proporcjonalności sankcji dla diagnostów w zależności od popełnionego przez nich czynu związanego z nieprawidłowym przeprowadzeniem badania technicznego pojazdu.⁷

• Nie może być bowiem tak, że pobieżne działanie i ocena urzędników zadecyduje o tym, że w gruncie rzeczy z niewnikliwie wyjaśnionych powodów pozbawiać się będzie obywatela uprawnień, które decydują nie tylko o jego statusie zawodowym, ale także o sytuacji materialnej jego rodziny.

• zadaniem organu administracyjnego jest w takiej sytuacji szczegółowe zbadanie zakresu ewentualnych nieprawidłowości w wykonywaniu przez danego diagnostę funkcji i rozważenie, czy w okolicznościach konkretnej sprawy istnieją podstawy do wydania orzeczenia o cofnięciu uprawnień.

• Sąd podziela podnoszone w doktrynie zastrzeżenia, że przyjęte w art. 84 ust. 3 Prawo o ruchu drogowym „mechaniczne” ukształtowanie odpowiedzialności diagnosty budzi zastrzeżenia z punktu widzenia zasady proporcjonalności (art. 2 i 31 ust. 3 Konstytucji), w świetle której stopień dolegliwości sankcji określonej w ustawie powinien odpowiadać wadze i istotności niedopełnienia obowiązku przewidzianego przez prawo.⁸

• Organy powinny (…) mieć na uwadze proponowane zmiany w ustawie PoRD mające na celu prawidłową, kompletną implementacje dyrektywy 2014/45/UE przewidującą gradację kar wobec diagnosty, którą dotychczas polski ustawodawca pominął i dokonać oceny zaistniałej usterki biorąc pod uwagę wpływ tej nieprawidłowości na bezpieczeństwo w ruchu drogowym w świetle przypisania jej stosownej wagi mając na uwadze definicję usterki poważnej zawartej w dyrektywie i rozporządzeniu. Takie działanie organów jest uzasadnione brakiem umieszczenia usterki przypisanej skarżącemu w załączniku nr. 1 dyrektywy 2014/45/UE w świetle przywołanego pkt 3 ww. Załącznika.

• W opinii Sądu usterka przypisana skarżącemu wykonującemu badanie techniczne pojazdu nie ma znaczenia pod kątem bezpieczeństwa w użytkowaniu tego samochodu w ruchu drogowym.

Z powyższych względów Sąd uznał, że zaskarżona decyzja i poprzedzająca ją decyzja organu pierwszej instancji wydane zostały z takim naruszeniem przepisów, które mogło mieć wpływ na wynik sprawy.

Tak więc, 16 października 2025 r. WSA rozpatrując tę sprawę ze skargi naszego Kolegi M.D. na decyzję SKO we Wrocławiu z 26 lutego 2025 r., nr SKO 4320.1.2025 w przedmiocie cofnięcia uprawnień diagnosty do wykonywania BT pojazdów na SKP:

I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty Oławskiego z dnia 18 grudnia 2024 r. nr KM.5422.1.2024;

II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu na rzecz skarżącego 697 zł (słownie: sześćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Ufff, także i Wy dotrwaliście do końca tego rewelacyjnego i rewolucyjnego wyroku.

Miejmy nadzieję, że z tym wyrokiem wreszcie zmieni się nasza siermiężna i zaściankowa rzeczywistość prawna w naszej patologicznej branży.

I pamiętajcie: z tego Wyroku można czerpać garściami!

Trzymajmy się Prawa,

tego się także domaga

dziadek Piotra

– – – – – – – – – – – –