UOKiK DO B. OLEKSIAKA W SPRAWIE BRAKU HOMOLOGACJI

1 Comment

1. Radecki
   29 grudnia 2024 @ 11:31

   Wprowadzanie do obrotu pojazdów bez homologacji jest przestępstwem i to przestępstwem realizowanym najczęściej w formie oszustwa podczas którego nabywca pojazdu nie jest informowany o tym, że pojazd wprowadzony do obrotu wbrew zakazowi podlega wycofaniu z użytkowania i jeśli nie spełnia norm podlega zniszczeniu. Z kolei handel wyrobami wprowadzonymi do obrotu w wyniku przestępstwa nazywa się paserstwem.

   Przy okazji tych przestępstwach dochodzi też do kolejnych.

   Art. 18 § 3. Odpowiada za pomocnictwo, kto w zamiarze, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, swoim zachowaniem ułatwia jego popełnienie, w szczególności dostarczając narzędzie, środek przewozu, udzielając rady lub informacji; odpowiada za pomocnictwo także ten, kto wbrew prawnemu, szczególnemu obowiązkowi niedopuszczenia do popełnienia czynu zabronionego swoim zaniechaniem ułatwia innej osobie jego popełnienie.
   ***
   Pomocnictwo z zaniechania – przestępstwo indywidualne – art. 2 KK: odpowiedzialności karnej za przestępstwo skutkowe popełnione przez zaniechanie podlega ten tylko, na kim ciążył prawny, szczególny obowiązek zapobiegnięcia skutkowi.
   Dla przypisania odpowiedzialności za pomocnictwo konieczne jest „określenie czynności wykonawczej oraz wskazanie konkretnego przestępstwa, którego popełnienie pomocnik miał ułatwić. Udzielający pomocy musi obejmować świadomością to, że podejmując określone czynności czyni to w odniesieniu do konkretnego, scharakteryzowanego w odpowiednim przepisie Części szczególnej lub w przepisie pozakodeksowym czynu zabronionego. Musi więc obejmować swoją świadomością zarówno prawną charakterystykę czynu zabronionego, którego popełnienie ma zamiar ułatwić, oraz mieć świadomość znaczenia swojego zachowania (działania lub zaniechania), w tym w szczególności tego, że stanowi ono ułatwienie popełnienia tego czynu zabronionego przez inną osobę”
   wyr. SA w Warszawie z 24.6.2015 r., II AKa 39/15, Legalis
   ***
   „Z istoty konstrukcji współsprawstwa wynika więc, że każdy ze współsprawców ponosi odpowiedzialność za całość popełnionego (wspólnie i w porozumieniu) przestępstwa, a więc także i w tej części, w jakiej znamiona czynu zabronionego zostały wypełnione zachowaniem innego ze współsprawców„
   wyr. SN z 29.6.2006 r., V KK 391/05, OSNwSK 2006, Nr 1, poz. 1289

   Reply