ODPAD PO NAPRAWIE DO JAZDY?

Odpad po naprawie . . . . . . – o krok od sukcesu. Zatrzymany na granicy z Ukrainą w Medyce.

Choć naprawiony samochód, to . . . . . – jednak nadal pozostał odpadem (sic!)¹

7 marca 2023 roku miało miejsce to rozstrzygnięcie NSA w sprawie ze skargi kasacyjnej H. D. od wyroku WSA w W-wie (z 23 maja 2019 r. sygn. akt IV SA/Wa 461/19) na postanowienie Głównego Inspektora Ochrony Środowiska (GIOŚ) z 28 listopada 2018 r., w przedmiocie zobowiązania do zagospodarowania odpadu . . . . – oddala skargę kasacyjną.

O sprawie tej doniósł Komendant Placówki Straży Granicznej w Medyce, który pożałował Ukraińcom tego pojazdu lub, któremu widocznie musiało bardzo przeszkadzać, że ten pojazd wesprze walczącą Ukrainę? 

Główny Inspektor Ochrony Środowiska także wsparł te dziwne działania i wszczął postępowanie w sprawie określenia sposobu zagospodarowania odpadem o kodzie 16 01 04* w postaci przedmiotowego pojazdu, który był na tyle sprawny, że jednak przyjechał z Francji przez Polskę i stanął na tym przejściu granicznym.

Urzędnicy naszego państwa uznali, że ten samochód był przedmiotem nielegalnego międzynarodowego przemieszczenia z terytorium Polski na terytorium Ukrainy (sic).

Właścicielka pojazdu (skarżąca) wyjaśniła, że pojazd zakupiła na terytorium Francji, co potwierdza faktura z 24 marca 2017 r. Po sprowadzeniu pojazdu na terytorium Polski poddała go naprawie, a następnie 21 września 2017 r. sprzedała I.M. W dniu sprzedaży pojazd został niezwłocznie przekazany nowemu właścicielowi.²

Postanowieniem z 5 czerwca 2018 r. organ wezwał skarżącą do zastosowania procedur określonych w art. 24 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z 14 czerwca 2006 r. w sprawie przemieszczania odpadów (Dz.Urz.UE L 190/1) przez zagospodarowanie odpadu w postaci uszkodzonego pojazdu, przez przedsiębiorcę prowadzącego stację demontażu pojazdów posiadającego decyzję właściwego organu w zakresie gospodarki odpadami wymaganej w związku z prowadzeniem stacji demontażu pojazdów, w terminie nie dłuższym niż 30 dni od daty doręczenia postanowienia.

W ocenie naszych urzędników, pojazd ten stanowi odpad, choć zdołał przejechać tyle km i dojechać aż do ukraińskiej granicy.³

Zdaniem GIOŚ, na dokumencie stanowiącym zagraniczny DR pojazdu wydany przez właściwy organ francuski (Certificat d’immatriculation) znajduje się odręczna adnotacja, że pojazd „sprzedano 2 stycznia 2017 r. w celu destrukcji”.⁴

Pojazd ten został sprzedany za 1300 euro, tj. ok. 5564 złotych (zgodnie ze średnim kursem NBP 24 marca 2017 r.). Stanowiło to sprzedaż „znacznie poniżej swojej wartości”.

Na terytorium Francji pojazd ten został sprzedany jako pojazd wycofany z eksploatacji, a więc niepodlegający ponownej rejestracji.

Dla naszych urzędników było bez znaczenia, że ten pojazd skutecznie naprawiono.

Ich zdaniem:

• możliwe było wykorzystanie tego pojazdu jedynie do demontażu w celu pozyskania części zamiennych,

• zaś skarżąca jako posiadacz i właściciel odpadu powinna była go przekazać wyłącznie do przedsiębiorcy prowadzącego stację demontażu lub przedsiębiorcy prowadzącego punkt zbierania pojazdów, a nie osobie fizycznej.

Cyt.:

„organ wskazał, że pojazd w dacie przemieszczenia wyposażony był w jednostkę napędową zawierającą płyny eksploatacyjne oraz inne niebezpieczne elementy, nadające mu właściwości niebezpieczne.

Odpad należało zatem sklasyfikować pod kodem 16 01 04*. Odpad o tym kodzie to odpad niebezpieczny.

Jego wywóz z Unii Europejskiej w celu odzysku w państwach, w których nie obowiązuje decyzja OECD – w niniejszej sprawie na Ukrainę – jest zakazany.”

– tak więc, jeżeli taki pojazd zostanie opróżniony ze wszelkich płynów i przepchany przez granicę, a potem ponownie napełniony płynami, to na drugi raz już przejdzie?

Pyta i pozdrawia

dziadek Piotra

 

 

– – – – – – – – – – – – –