BT NA SKP Z WYNIKIEM „P” DOWODEM W SPRAWIE

Wynik „P” z tzw. „pierwszego” I-OBT pojazdu na SKP dowodem w sprawie oszustwa podatkowego.

          To cieszy, że Sądy pokładają tak wielką wiarę w naszą rzetelną pracę na SKP – czyż nie?!?

A efektem tego „P”-pozytywnego I-OBT było tylko (?) 18.260 zł do zapłacenia w terminie do 10 marca ‘25, a więc z odsetkami (sic!).¹ Albowiem ta sprawa była 19 listopada 2025 r., gdy WSA w Białymstoku rozpatrywał ją ze skargi Q. Sp. z o.o. w A., na wcześniejszą decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Białymstoku z 3 września 2025 r., nr 2001-IOA.4105.7.2025 w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku akcyzowym od nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego.²

W tym przypadku chodziło o to, że 6 marca 2025 r. Spółka złożyła NUS (Naczelnik Urzędu Skarbowego) w Suwałkach deklarację uproszczoną w sprawie podatku akcyzowego od samochodów osobowych dotyczącą nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu z Holandii, rok prod. 2018, silnik o pojemn. 2.993 cm3, rzekomo uszkodzonego. W deklaracji wskazano datę powstania obowiązku podatkowego w dniu 7 lutego 2025 r., podstawę opodatkowania w kwocie 50.200 zł oraz podatek akcyzowy do zapłaty w wysokości 9.337 zł obliczony wg stawki 18,6%.

Zaraz na drugi dzień, czyli 7 marca 2025 r. NUS w Suwałkach wystąpił do Spółki o zmianę wysokości podstawy opodatkowania lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie jej w wysokości odbiegającej od średniej rynkowej ustalonej przez organ w kwocie 152.000 zł brutto (tj. 104.197 zł po odjęciu podatku VAT i akcyzy).

W odpowiedzi Spółka pocztą elektroniczną buńczucznie poinformowała NUS, że . . . . :

• nie ma takiej możliwości,

• nie obchodzi jej cena rynkowa,

• samochód miał poważne uszkodzenia,

• jest sporządzona opinia rzeczoznawcy,

• akcyza będzie wpłacona od kwoty wyceny, czyli 50.200 zł.

10 marca 2025 r. strona złożyła NUS w Suwałkach korektę deklaracji, wykazując w niej podstawę opodatkowania w kwocie 40.813 zł oraz podatek akcyzowy do zapłaty w wysokości 7.591 zł.

18 marca 2025 r. NUS w Suwałkach wezwał Spółkę do zmiany wysokości podstawy opodatkowania lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie jej w wysokości odbiegającej od średniej rynkowej ustalonej przez organ w kwocie 152.000 zł brutto (to jest 104.200 zł po odjęciu podatku VAT i akcyzy). Jednocześnie organ wezwał do przesłania dokumentów dotyczących zakupu i ewentualnej naprawy samochodu, tj.:

1. zakupu części zamiennych,

2. faktury za naprawę samochodu,

3. wskazania warsztatu, w którym dokonano naprawy pojazdu.

26 marca 2025 r. Spółka przedłożyła fakturę zakupu oraz wycenę sporządzoną przez inż. D.W. i podtrzymując swoje wcześniejsze stanowisko stwierdziła brak podstaw do składania korekty deklaracji.

Ten i taki ping-pong trwał w najlepsze, gdy 31 marca 2025 r. NUS w Suwałkach ponownie wezwał Spółkę do przesłania dokumentów dotyczących naprawy przedmiotowego samochodu: zakupu części zamiennych, faktury za naprawę samochodu oraz wskazania warsztatu w którym dokonano naprawy pojazdu.

W odpowiedzi strona przesłała pismo datowane na 9 kwietnia 2025 r., w którym podtrzymała stanowisko, że zadeklarowana podstawa opodatkowania jest prawidłowa. Spółka (strona) nie przedstawiła jakiejkolwiek dokumentacji dotyczącej naprawy samochodu.

W tym stanie NUS w Suwałkach wszczął postępowanie podatkowe, a następnie w dniu 9 maja 2025 r. powołał biegłego B.B. w celu przeprowadzenia dowodu w postaci:

• opinii w zakresie ustalenia średniej wartości rynkowej samochodu, która jest ustalana na podstawie notowanej na rynku krajowym, w dniu powstania obowiązku podatkowego,

• średniej ceny zarejestrowanego na terytorium kraju przedmiotowego samochodu osobowego tej samej marki, modelu, rocznika oraz – jeżeli jest to możliwe do ustalenia – z tym samym wyposażeniem o przybliżonym stanie technicznym, co nabyty wewnątrzwspólnotowo samochód osobowy, na dzień powstania obowiązku podatkowego, tj. na 7 lutego 2025 r.

Ponadto organ pierwszej instancji:

1. dokonał analizy ofert sprzedaży samochodów tej marki na rynku europejskim, w wyniku czego uzyskano 2 oferty niemieckie i 1 holenderską ofertę sprzedaży w przedziale cenowym od 25.900 do 36.750 euro.

2. na stronie internetowej www.carsbat.com odnalazł ofertę sprzedaży przedmiotowego samochodu nabytego przez stronę (Spółkę) za kwotę 27.206 euro.

3. uzyskał informacje o ofertach sprzedaży używanych samochodów tej marki, r. 2018 na rynku holenderskim:

• znajdującego się w m. W. z ceną 36.650 euro,

• znajdującego się w m. E. z ceną 36.900 euro,

• znajdującego się w m. H. z ceną 36.950 euro,

• znajdującego się w m. H1. z ceną 38.900 euro.

Zdaniem DIAS wyżej wymienione ustalenia potwierdzają zasadność stwierdzenia, iż:

– deklarowana przez stronę cena zakupu samochodu (8.000 euro) nie może być uzasadniona specyfiką rynku holenderskiego,

– całość zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie daje również podstaw do uznania za zasadne twierdzeń Spółki, iż deklarowana cena zakupu jest uzasadniona uszkodzeniami samochodu, gdyż strona nie przedstawiła jakiegokolwiek dowodu istnienia tych uszkodzeń,

– deklarowana cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od średniej wartości rynkowej tego samochodu osobowego na holenderskim rynku.

Powołany biegły zgodnie z wyceną z 6 czerwca 2025 r., nr 0274/2025, ustalił wartość rynkową pojazdu na dzień 7 lutego 2025 r. na 144.000 zł brutto. Biegły przy ustalaniu wartości samochodu przyjął wartość bazową pojazdu w wysokości 156.500 zł, a następnie zastosował korekty za wyposażenie dodatkowe (+ 19 848 zł), za pierwszą rejestrację (- 875 zł), za ogumienie (- 1.243 zł) i za przebieg (- 23.604 zł). Ponadto biegły zastosował korektę ujemną za usterki i braki pojazdu (- 9.112 zł).

Z opinii wynika, że przyczyną zastosowania tej korekty było stwierdzenie punktowych odprysków lakieru na pokrywie silnika, zarysowań na krawędzi drzwi tylnych prawych i lewych, punktowych odprysków i płytkich zarysowań zderzaka przedniego, punktowych odprysków na szybie czołowej oraz zarysowania powierzchni bocznej tarcz kół.

Na podstawie dokonanego badania powłoki lakierniczej samochodu obejmującego oględziny zewnętrzne i pomiary grubości powłoki lakierniczej poszczególnych elementów karoserii (stwierdzono brak odchyleń od norm fabrycznych), biegły stwierdził brak ingerencji w strukturę nadwozia oraz brak przeprowadzonych napraw blacharsko-lakierniczych.

DIAS stwierdził, że organ podatkowy prawidłowo ustalił podstawę opodatkowania w kwocie 98.712 zł, pomniejszając ustaloną wartość samochodu o zawarty w cenie podatek VAT (23%) i podatek akcyzowy (18,6%), a w konsekwencji zasadnie określił wysokość zobowiązania w podatku akcyzowym z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego przedmiotowego samochodu na kwotę 18.360 zł.

Organ uznał za niewiarygodne twierdzenia strony, jakoby nabyła samochód zniszczony.

Opinia biegłego potwierdza, że samochód nabyty posiadał jedynie minimalne uszkodzenia obniżające wartość pojazdu o 9% (9.112 zł). Twierdzenia o rzekomych uszkodzeniach samochodu oparte są wyłącznie o fakturę sprzedaży nr 01-2025 wystawioną 22 stycznia 2025 r. przez D. B.V. zawierającą adnotację: „Motor trillen, defecte versnelingsbak” (tłum. „wibracje silnika, uszkodzona skrzynia biegów„) oraz zapisy w wycenie rzeczoznawcy D.W. z 19 lutego 2025 r.³

Organ zauważył, że żadna z 6 fotografii załączonych do wyceny nie dokumentuje jakiegokolwiek uszkodzenia pojazdu. Wynajęty przez stronę rzeczoznawca nie zamieścił również jakiegokolwiek opisu wskazującego na jakiej podstawie zakwalifikował określone części do naprawy lub wymiany.

DIAS podniósł, że zakres uszkodzeń samochodu wymienionych w wycenie z 19 lutego 2025 r. stoi w oczywistej sprzeczności z ofertą sprzedaży przedmiotowego pojazdu zamieszczoną przez holenderskiego sprzedawcę a pozyskaną przez organ pierwszej instancji ze strony internetowej carsbat.com, z której wynika bezwypadkowy stan samochodu. Przeciwko wiarygodności twierdzeń strony o rzekomych uszkodzeniach samochodu przemawia również dokumentacja sporządzona podczas oględzin samochodu przeprowadzonych przez biegłego powołanego w sprawie. Strona nie przedstawiła jakiegokolwiek dowodu dokonania naprawy samochodu.

Organ zauważył też słusznie, że 5 marca 2025 r. uprawniony diagnosta samochodowy na SKP przeprowadził badanie techniczne samochodu z wynikiem „P”-pozytywnym.

WSA nie miał wyjścia, gdy stwierdził, że cyt.:

„Skarga jest niezasadna.”

Zaś za dowód w tej sprawie uznano między innymi raport z usługi Historia pojazdu przedmiotowego auta oraz informacje na temat rejestracji i BT pojazdu. Zaś z treści oferty, poza zapewnieniami sprzedawcy o eleganckim, luksusowym stylu i sportowym charakterze auta, co bez wątpienia miałoby podkreślić też rangę i stan pojazdu, znajdują się informacje o jego bezwypadkowości (przez ubezpieczalnię wymieniona była jedynie przednia szyba z powodu uderzenia kamienia), serwisowaniu w autoryzowanym serwisie, częstszych niż zalecane wymianach oleju oraz użytkowaniu tylko na potrzeby prowadzonej działalności.⁴

Ponadto WSA zasadnie i ciekawie stwierdził, że cyt.:

„Nierzetelne prowadzenie ksiąg rachunkowych podlega zaś karze (art. 77 ustawy). Trudno zatem dać wiarę stronie, że w żaden sposób nie ewidencjonowała rzekomych napraw czy zakupów np. części czy wymienianych elementów. Tego rodzaju zaniechanie, jeśli by nawet uznać, że rzeczywiście miało miejsce, nie tylko pozbawia podatnika możliwości efektywnego dowodzenia swoich racji, ale zasadniczo jest też sprzeczne z założeniami prowadzenia racjonalnej i nastawionej na zysk działalności gospodarczej; ewidencjonowanie poszczególnych kosztów może bowiem wpływać na rozliczenia w podatku VAT czy podatkach dochodowych.” – więc czekamy na efekt postępowania karno-skarbowego?

I z punktu widzenia doświadczenia życiowego trudno przyjąć, że Spółka uzyskała u sprzedawcy auta obniżkę z ofertowej ceny 27.206 euro do 8.000 euro, a następnie w okresie od 19 lutego (daty opinii rzeczoznawcy) do 5 marca 2025 r., we własnym zakresie dokonała pełnej kompleksowej naprawy samochodu, będąc jednocześnie podmiotem niewyspecjalizowanym w tego typu działalności.

Ponadto, cyt.:

„pojazd uzyskał pozytywny wynik badania technicznego przeprowadzonego przez uprawnionego diagnostę. Nie stwierdzono usterek poważnych lub niebezpiecznych obligujących do przeprowadzenia ponownego badania samochodu w terminie 14 dni, co potwierdza, że samochód był sprawny w momencie badania technicznego.”

W tym stanie rzeczy, argumentacja Spółki (skarżącej) dotycząca rzekomych uszkodzeń samochodu nie wytrzymuje konfrontacji z ustaleniami organów.

To cieszy, że Sądy pokładają tak wielką wiarę w naszą rzetelną pracę na SKP – czyż nie?!?

Pyta i pozdrawia

dziadek Piotra

– – – – – – – – – – – –