CZTERY OBT Z BŁĘDEM W NR VIN I KONSEKWENCJE TEGO BŁĘDU

Sam nie wiem, czy te cztery OBT z błędem w nr VIN, to dużo czy też mało.

Ale jedno już wiem na pewno. A mianowicie, mamy już konsekwencje tej nieuwagi ze strony naszego kolegi. Bo 9 października br. NSA ostatecznie i prawomocnie orzekł o jego losie w tej sprawie oddalając skargę kasacyjną.¹

Zaczęło się od tego, że 4 lutego 2012 r., nasz kolega diagnosta samochodowy o inicjałach W. W. przeprowadził tzw. Pierwsze I-OBT pojazdu marki lveco oraz wydał zaświadczenie z wynikiem „P”-pozytywnym. I jakby tego było mało, to jeszcze:

• 28 maja 2014 r.,

• 10 maja 2017 r.,

• 8 maja 2018 r.,

popełnił trzy kolejne błędy wykonując OBT tego samego pojazdu z wynikiem „P”-pozytywnym.

Dopiero 6 sierpnia 2019 r., w wyniku kolejnego OBT inny nasz Kolega insp. Uprawniony Diagnosta Samochodowy ujawnił niezgodność zapisu nr VIN w DR pojazdu ze stanem faktycznym i wydał zaświadczenie z OBT z wynikiem „N”-negatywnym. Właściciel pojazdu nie miał wyjścia i wystąpił do Starosty z wnioskiem o sprostowanie niezgodności nr VIN. W ten sposób ruszyła procedura administracyjna. W jej wyniku uzyskano od producenta następującą informację:

1. Pojazd Iveco o nr VIN widniejącym w DR nigdy nie został wyprodukowany.

2. Pojazd Iveco, którego nr VIN odczytano z natury widnieje w bazie pojazdów wyprodukowanych.

3. Dla przedmiotowego pojazdu (z pkt 2) zostały wydane dokumenty zgodne ze stanem faktycznym.

W toku postępowania administracyjnego nasz kolega W. W. oświadczył, że to była zwykła (?) pomyłka, która powstała przy odczycie numeru z ramy pojazdu i nie była spowodowana działaniem w złej wierze oraz nie stanowiła jakiegokolwiek zagrożenia dla BRD choćby dlatego, że dokonał sprostowania/korekty wydanych wcześniej błędnych dokumentów.

Jednak w ocenie Starosty (organ l instancji) dokumenty te nie uczyniły postępowania bezprzedmiotowego, a sprostowane uchybienia nie mieściły się w zakresie pojęciowym „oczywistej omyłki” (sic!). W ten sposób w 2020 r. Starosta orzekł o cofnięciu uprawnień naszemu koledze W. W.² Starosta uznał, że wykonując badanie w dniu 4 lutego 2012 r. przed pierwszą rejestracją pojazdu w Polsce, jak też w dniach 28 maja 2014 r., 10 maja 2017 r. oraz 8 maja 2018 r. OBT przedmiotowego pojazdu nasz kolega nie wykazał niezgodności w zapisie nr VIN widniejącym w DR ze stanem faktycznym.³

Nasz kolega, przy wsparciu profesjonalnego pełnomocnika odwołał się do SKO, które 30 grudnia 2020 roku jednak utrzymało w mocy decyzję Starosty orzekającego o cofnięciu naszemu koledze W. W. uprawnienia diagnosty samochodowego do wykonywania BT pojazdów na SKP.

Potem jeszcze i tradycyjnie WSA w Krakowie zajmuje się tą sprawą.⁴ I tak, 11 października 2021 r. na posiedzeniu ze skargi kolegi W. W. Na wcześniejszą decyzję SKO oddala skargę.

Te kolejne porażki nie zniechęcają naszego kolegi (i jego opłaconego pełnomocnika), więc kolejnym etapem jest już tylko NSA, o czym już była mowa na początku. Albowiem Prawo o ruchu drogowym nie daje podstaw do miarkowania odpowiedzialności diagnosty w zależności od ciężaru stwierdzonych naruszeń i ich znaczenia dla zapewnienia BRD, natomiast skutkuje obowiązkiem cofnięcia uprawnienia diagnosty.

A ja zachodzę w głowę, jak to się mogło stać, że tamtejsi urzędnicy w WK/starostwie – w ramach ustawowego nadzoru nad SKP, za co mają przecież płacone – nie sprawdzili danych z zaświadczenia po pierwszym I-OBT w kraju z danymi zawartymi w dokumentacji producenta pojazdu? Jak myślicie, może ktoś im w tym czasie podpalił Starostwo i wybuchła panika?

Od dekady czekamy na nasze branżowe organizacje, aby zrealizowały swój własny postulat o tym, że wreszcie będzie jednak gradacja kar za podobne występki. A tu przykra cisza….

Od dekady postuluję także, aby w tych i takich sprawach składać skargę do sądownictwa UE. Ale jak widać po efektach, to zadanie przerasta intelektualne możliwości naszego zawodowego środowiska. No trudno, z taką rzeczywistością trudno jest walczyć.

Trzymajcie się więc

dziadek Piotra

– – – – – – – – – – – –