DECYZJA STAROSTY O REJESTRACJI POJAZDU RAŻĄCYM NARUSZENIEM PRAWA

Decyzja Starosty o rejestracji Belarusa jest oczywistym naruszeniem Prawa!¹

       12 czerwca 2025 r. WSA w Białymstoku rozpoznał tę sprawę ze skargi firmy M. sp. z o.o. w likwidacji w W. na decyzję SKO w Białymstoku z 14 listopada 2024 r., nr 407.233/XI/F-3/24 w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie rejestracji pojazdu marki Belarus.

       Nieco wcześniej tamtejsze SKO także stwierdziło nieważność decyzji Starosty Sokólskiego z 30 marca 2020 r. nr KD-I.5410.1.[…] wydanej na podstawie art. 73 ustawy z 20 czerwca 1997 r. PoRD, na mocy której zarejestrowano ciągnik rolniczy marki Belarus oraz wydano DR (dowód rejestracyjny) i TR (tablice rejestracyjne) zalegalizowane znakiem legalizacyjnym.

Z akt sprawy wynika, że występując z wnioskiem o rejestrację ww. ciągnika rolniczego Spółka przedłożyła następujące dokumenty:

• dowód własności pojazdu (białoruską fakturę zakupu pojazdu wraz z uwierzytelnionym tłumaczeniem na język polski);

• białoruski dowód rejestracyjny wraz z uwierzytelnionym tłumaczeniem na język polski;

• zaświadczenie o przeprowadzonym tzw. „pierszym” I-OBT (badaniu technicznym) z wynikiem „P”-pozytywnym i załącznikiem w postaci DIP (dokumentu identyfikacyjnego pojazdu);

• oświadczenie o zwróceniu TR (tablic rejestracyjnych) do organu państwa, z którego pojazd został sprowadzony;

• informację z Krajowego Rejestru Sądowego; upoważnienie; dowód odprawy celnej przywozowej (poświadczone zgłoszenie celne) oraz dowód uiszczenia opłaty za rejestrację pojazdu.

Do wniosku nie zostało dołączone świadectwo zgodności WE ani inny równoważny dokument, o którym mowa w art. 72 ust. 1 pkt 3 PoRD.

W dniu 1 lipca 2024 r. do SKO wpłynął sprzeciw Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Siemiatyczach² od ww. decyzji Starosty, w którym Prokurator wniósł o stwierdzenie jej nieważności w całości, z uwagi na wydanie decyzji z rażącym naruszeniem prawa, tj. art. 72 ust. 1 pkt 3 PoRD, przez brak świadectwa zgodności WE albo świadectwa zgodności wraz z oświadczeniem zawierającym dane i informacje o pojeździe niezbędne do rejestracji i ewidencji pojazdu, dopuszczenia jednostkowego pojazdu, decyzji o uznaniu dopuszczenia jednostkowego pojazdu albo świadectwa dopuszczenia indywidualnego WE pojazdu.

Prokurator powołał się na orzecznictwo, wedle którego art. 72 PoRD uznawany jest za przepis bezwzględnie obowiązujący, który w enumeratywny sposób określa jakie dokumenty są niezbędne do rejestracji pojazdu, co oznacza, że postępowanie rejestracyjne cechuje formalizm, a organ dokonujący rejestracji jest obowiązany wymagać tam wymienionych dokumentów.³

Na nasze podkreślenie zasługuje fakt, że to obowiązkiem Starosty było wezwanie Spółki, w trybie art. 64 § 2 k.p.a., do uzupełnienia braku formalnego wniosku o wymagane Prawem dokumenty, pod rygorem pozostawienia go bez rozpoznania.

       Starosta jednak bezrefleksyjnie i naruszając Prawo zarejestrował opisany wyżej pojazd, nie wzywając Spółki do przedłożenia świadectwa zgodności WE lub innego równoważnego dokumentu, który był w sprawie wymagany. W ten sposób – w ocenie SKO – Starosta dopuścił się zatem rażącego naruszenia prawa, bowiem wymagania art. 72 ust. 1 P.r.d. są w ocenie SKO jasne i czytelne oraz nie wymagają stosowania reguł wykładni. Ponadto decyzja Starosty wywołała niekorzystne skutki w zakresie BRD, bowiem – w myśl art. 71 ust. 1 PoRD – dopuściła przedmiotowy pojazd do ruchu drogowego, mimo tego, że jego konstrukcja i wyposażenie nie zostały poddane procedurze homologacyjnej; a także w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa użytkowników zarejestrowanego pojazdu, bezpieczeństwa pracy i ochrony środowiska – przez dopuszczenie do jego użytkowania mimo braku stwierdzenia w procedurze homologacyjnej, czy spełnia on odpowiednie wymagania techniczne.

Zaś tzw. „pierwsze” I-OBT nie weryfikuje, czy został zbudowany i wyposażony w taki sposób, aby korzystanie z niego:

• nie zagrażało bezpieczeństwu osób nim jadących lub innych uczestników ruchu,

• nie naruszało porządku ruchu na drodze i nie narażało kogokolwiek na szkodę;

• nie zakłócało spokoju publicznego przez powodowanie hałasu przekraczającego poziom określony w przepisach szczegółowych;

• nie powodowało wydzielania szkodliwych substancji w stopniu przekraczającym wielkości określone w przepisach szczegółowych;

• nie powodowało niszczenia drogi;

• zapewniało dostateczne pole widzenia kierowcy oraz łatwe, wygodne i pewne posługiwanie się urządzeniami do kierowania, hamowania, sygnalizacji i oświetlenia drogi przy równoczesnym jej obserwowaniu;

• nie powodowało zakłóceń radioelektrycznych w stopniu przekraczającym wielkości określone w przepisach szczegółowych.

Dodatkowo trzeba podkreślić, że I-OBT nie służy do ustalenia, jakie rozwiązania konstrukcyjne zostały przyjęte dla danego typu pojazdu w zakresie: ochrony w razie przewrócenia się, dopuszczalnej ładowności, dopuszczalnej masy pojazdów ciągnionych, dopuszczalnego nacisku osi itp., itd., et’cetera.

Dodatkowym argumentem w tej sprawie było uzasadnienie decyzji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 23 lipca 2023 r. nr DPP-TPZ.0272.98.2023(2), na mocy której wiadomą Spółkę wpisano na listę, o której mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z 13 kwietnia 2022 r. o szczególnych rozwiązaniach w zakresie przeciwdziałania wspieraniu agresji na Ukrainę oraz służących ochronie bezpieczeństwa narodowego (Dz. U. z 2023 r. poz. 129, ze zm.), zawierającego odniesienie do treści wniosku Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego, w którym wskazano m.in., że Spółka wprowadza przez Polskę na rynek Unii Europejskiej, fabrycznie nowe, ale sprzedawane jako używane, ciągniki produkowane na rynek państw WNP bez prawa rejestracji w UE ze względu na niespełnianie norm emisyjnych i brak ważnej homologacji wydanej na zgodność z Rozporządzeniem.⁴

Kuriozalnym elementem tej sprawy jest powoływanie się tej białoruskiej agentury na stanowisko naszych (???) urzędników w zakresie:

a/ stanowiska MI z 7 czerwca 2024 r. w kwestii rejestracji używanych pojazdów sprowadzonych z państw niebędących członkiem UE,

b/ trzech artykułów prasowych z marca 2025 r. celem wykazania faktu, że wypowiedzi Ministerstwa Infrastruktury potwierdzały istnienie i stosowanie rożnych możliwości wykładni przepisów dotyczących rejestracji i homologacji pojazdów w kontekście rejestracji na terytorium RP pojazdów sprowadzonych z państw niebędących członkami UE,

c/ decyzji SKO z 15 kwietnia 2025 r. nr 407.1390/F-5/XII/2024 w przedmiocie stwierdzenia nieważności innej decyzji Starosty w sprawie rejestracji innego pojazdu na wniosek Spółki.

Świadczy to o tym, jak głęboko rusko-białoruskie służby penetrują nie tylko nasze ministerialne struktury, ale także poszczególne powiaty lub regiony.

Na szczęście dla naszej Naszej Polskiej Praworządności oraz Niezależności i Suwerenności terytorialnej tenże WSA w Białymstoku orzekł, że skarga białoruskiej firmy . . . . – nie jest zasadna ! ! !

Nie będę Wam przytaczał całej i dość długiej treści uzasadnienia sądowego. Poprzestanę jedynie na jego najważniejszych 7 elementach, cyt.

1. „… uprzednia rejestracja pojazdu na Białorusi nie zwalnia Spółki od obowiązku wylegitymowania się przy jego pierwszej rejestracji w RP, jednym z dokumentów, o których mowa w art. 72 ust. 1 pkt 3 PoRD. Przeciwne wnioskowanie, konsekwentnie forsowane przez skarżącą, stanowi niedopuszczalne obejście prawa, a co więcej w istocie stawia skarżącą w pozycji uprzywilejowanej względem innych podmiotów, wprowadzających do obrotu na terenie UE ciągniki rolnicze posiadające świadectwa zgodności, wymagane przy ich rejestracji prawem unijnym. Poza bowiem ww. przepisami krajowymi, (a nawet przede wszystkim) należy mieć na względzie przepisy unijne, które kwalifikują ciągniki rolnicze jako typ pojazdu wymagający homologacji, a której poświadczeniem jest świadectwo zgodności.”

2. (tzw. Pierwsze I- OBT) badania techniczne pojazdu uznać należy za niewystarczające, bowiem w żadnej mierze nie zastępują one badań wymaganych dla homologacji typu UE, a przede wszystkim nie służą one wykazaniu zgodności z przepisami technicznymi określonymi w Rozporządzeniu i w aktach wymienionych w załączniku I, lecz ustaleniu, czy stan utrzymania konkretnego pojazdu pozwala na jego dalsze bezpieczne użytkowanie.

3. decyzja Starosty nie wywołała nieodwracalnych skutków prawnych, bowiem jej pokłosiem było wyłącznie administracyjne dopuszczenie pojazdu do ruchu, które może być cofnięte bez uszczerbku dla innych administracyjnoprawnych uprawnień i obowiązków skarżącej Spółki. W świetle bowiem przytoczonego na wstępie orzecznictwa, nieodwracalne skutki prawne decyzji należy ograniczyć wyłącznie do jej bezpośrednich skutków w sferze prawa, a nie zdarzeń stanowiących tylko jej pośredni efekt. Tym niemniej słusznie SKO wskazało, że zaskarżona decyzja w żaden sposób nie ingeruje w prawo własności przedmiotowego pojazdu.

4. Liczba wydanych zaś, analogicznych decyzji o rejestracji pojazdów tego samego typu, (…), sama w sobie również nie może przemawiać za pozostawieniem w obrocie prawnym decyzji obarczonych tak istotnym naruszeniem prawa, którego skutkiem może być potencjalna utrata zdrowia, a nawet życia ludzkiego.

5. udostępnianie ciągników na rynku przez Spółkę mogło odbywać się przez popełnianie czynów nieuczciwej konkurencji, która to materia nie podlega jednak właściwości sądu administracyjnego, jednakże została przez sąd dostrzeżona z uwagi na konieczność zobrazowania wagi skutków ekonomiczno-gospodarczych, które wywołała decyzja objęta zaskarżonym rozstrzygnięciem.

6. Przede wszystkim jednak, wbrew twierdzeniu Spółki, wyeliminowanie wadliwej decyzji Starosty z obrotu prawnego leży w słusznym interesie RP. Nie można bowiem tracić z pola widzenia, że Polska jest członkiem UE, co oznacza, że zobligowana jest do przestrzegania norm prawa unijnego, a ich naruszenie przez organ krajowy może podlegać zgłoszeniu do Komisji Europejskiej, która jest uprawniona uruchomić względem państwa członkowskiego formalne postępowanie w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego (art. 258-260 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej). Z urzędu sądowi wiadomo, że takie zawiadomienia (skargi) już zostały złożone.

7. … decyzja Starosty zapadła z oczywistym naruszeniem (…) przepisów prawa, a jej wydanie wywołało szereg istotnych i negatywnych skutków o charakterze społecznym oraz ekonomiczno-gospodarczym oraz może narazić Polskę na odpowiedzialność finansową z tytułu niewykonywania zobowiązań państw członkowskich UE, to utrzymanie jej w obrocie prawnym, (motywowane jedynie hipotetycznym interesem majątkowym nabywcy ciągnika oraz skarżącej Spółki), jest nie do pogodzenia z konstytucyjną zasadą praworządności (art. 7 Konstytucji RP) i równości wobec prawa (art. 32 ust 1 Konstytucji RP), stanowiących jednocześnie wartości, na których opiera się UE (art. 2 Traktatu i UE). Na gruncie art. 2 Konstytucji RP Polska jest demokratycznym państwem prawnym urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej, zaś pozostawienie decyzji Starosty w obrocie prawnym stanowiłoby zaprzeczenie tej koronnej zasadzie.

I na tę chwilę

to byłoby chyba tyle,

co do funkcjonowania Prawa,

o czym była ta ważna rozprawa

dziadek Piotra

– – – – – – – – – – – –