OMYŁKI PISARSKIE CZY ŚWIADOME SZKODNICTWO W PROJEKCIE UC95

Omyłki pisarskie.

Art.1

3) w art. 2:

b) pkt 23 otrzymuje brzmienie:

„23) procedurze krajowego indywidualnego dopuszczenia pojazdu – rozumie się przez to procedurę potwierdzenia spełnienia przez dany pojazd odpowiednich warunków lub wymagań technicznych, o których mowa odpowiednio w art. 1 ust. 1 rozporządzenia 167/2013, art. 1 ust. 1 rozporządzenia 168/2013, art. 45 rozporządzenia 2018/858, przepisach wydanych na podstawie art. 68r ust. 1 albo oraz art. 66 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym, w tym przepisach wydanych na podstawie art. 66 ust. 5 tej ustawy;”,

* * *

Utrzymanie dwóch spójników jest niedopuszczalne natomiast pozostawienia spójnika ,,albo,, w miejsce spójnika ,,oraz,, zmieni znaczenie przepisu w zakresie koniecznych do spełnienia warunków. W przypadku niepoprawnej transpozycji prawa Unii do prawa krajowego przepis ten w przypadku wykreślenia spójnika ,,oraz,, i pozostawienia w tym miejscu spójnika ,,albo,, prowadziłoby do możliwości w sposób fakultatywny stosowania wymagań krajowych w miejsce przepisów prawa harmonizowanego, co z uwagi na dyspozycje wynikające z rozporządzeń jest niedopuszczalne.

 

6) w art. 14 dodaje się ust. 4–6 w brzmieniu:

„4. Podmiot gospodarczy uczestniczący w procedurach homologacyjnych oraz wprowadzający do obrotu pojazdy, przedmioty wyposażenia lub części, jest obowiązany do realizacji obowiązków wynikających z ustawy, rozporządzenia 167/2013, rozporządzenia 168/2013, rozporządzenia 2018/858, aktów wymienionych w tych rozporządzeniach oraz aktów wydanych na podstawie tych rozporządzeń i regulaminów ONZ.

***

Z powyższego wynikałoby, że muszą być spełnione dwa warunki przez co przepis może stać się martwym i nie realizować celu.

8) po art. 53 dodaje się art. 53a–53d w brzmieniu:

2) na swój koszt:

a) doprowadzić pojazd, przedmiot wyposażenia lub część do stanu zgodności z wymaganiami albo

b) wycofać z rynku pojazd, przedmiot wyposażenia lub część, a w przypadku, gdy pojazd, przedmiot wyposażenia lub część zostały zbyte na rzecz użytkownika końcowego także:

– odkupić pojazd, przedmiot wyposażenia lub część od podmiotu lub osoby posiadającej tytuł prawny do tego pojazdu, przedmiotu wyposażenia lub części albo

– wymienić na nowy pojazd, przedmiot wyposażenia lub część spełniające wymagania odpowiednio ustawy, rozporządzenia 167/2013, rozporządzenia 168/2013, rozporządzenia 2018/858, aktów wymienionych w tych rozporządzeniach oraz aktów wydanych na podstawie tych rozporządzeń oraz regulaminów ONZ, na podstawie dokumentu potwierdzającego ich zakup;

3) poinformować Dyrektora TDT jako organ nadzoru rynku o działaniach, o których mowa w pkt 1 i 2.

***

Powyższy przepis niezawierający terminów na dokonanie wymienionych w nim czynności i może okazać się prawem martwym.

Art. 68l. 1. Procedurę krajowego indywidualnego dopuszczenia pojazdu niebędącego nowym pojazdem, o której mowa w art. 68g ust. 1, wykonuje uprawniony diagnosta, o którym mowa w art. 84 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym, który ukończył szkolenie specjalistyczne w zakresie krajowego indywidualnego dopuszczenia pojazdu niebędącego nowym pojazdem, potwierdzone zaświadczeniem o jego ukończeniu oraz złożył z wynikiem pozytywnym egzamin kwalifikacyjny w tym zakresie.

4. Za uczestnictwo w szkoleniu, o którym mowa w ust. 1, pobiera się opłatę.

6. Maksymalna wysokość opłaty, o której mowa w ust. 4, nie może przekroczyć 20,1% udziału procentowego przeciętnego wynagrodzenia, o którym mowa w art. 68k ust. 1.

Art. 9. 1. W terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy za równoznaczne z ukończeniem szkolenia, o którym mowa w art. 8, uważa się odbycie jednodniowego szkolenia w zakresie krajowego indywidualnego dopuszczenia pojazdu niebędącego nowym pojazdem (…)

2. Za uczestnictwo w szkoleniu pobiera się opłatę nie wyższą niż 13% udziału procentowego przeciętnego wynagrodzenia (…)

Z powyższego wynikałoby, że diagności, którzy nie wezmą udziału w szkoleniu przeprowadzanym w terminie 6 miesięcy od chwili wejścia w życie ustawy nie będą mogli uczestniczyć w jednodniowym szkoleniu za cenę 13% przeciętnego wynagrodzenia i w okresie późniejszym będą mogli płacić cenę za takie szkolenie do 20,1 % przeciętnego wynagrodzenia, a czas takiego szkolenia może być dowolny.

Art. 68r. 1. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia:

1) zakres warunków lub wymagań technicznych obowiązujących w procedurze krajowego indywidualnego dopuszczenia pojazdu, z uwzględnieniem równoważnych wymogów alternatywnych, zakres i sposób przeprowadzania badań potwierdzających spełnienie odpowiednich warunków lub wymagań technicznych w celu uzyskania krajowego indywidualnego dopuszczenia pojazdu;

W odniesieniu do procedury krajowego dopuszczenia indywidualnego w rozporządzeniach homologacyjnych mowa jest o konieczności wyznaczenia wymogów alternatywnych zapewniających w jak największym wykonalnym stopniu równoważnym z wymogami określonymi w procedurze homologacji typu WE ale nie w stopniu równoważnym tak, jakby wynikało literalnie z brzmienia powyższego przepisu.

Rozporządzenie 2018/858

Artykuł 45 Krajowe indywidualne dopuszczenia pojazdu

1. Państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o zwolnieniu określonego pojazdu, niezależnie od tego, czy jest to jedyny egzemplarz pojazdu, z obowiązku spełniania jednego lub wielu wymogów niniejszego rozporządzenia lub jednego lub wielu wymogów określonych w aktach prawnych wymienionych w załączniku II, pod warunkiem że wprowadzą stosowne wymogi alternatywne.

Nie ma w tym zakresie mowy o konieczności określenia alternatywnych warunków na poziomie równoważnym.

Podobnie nie wskazuje na taki obowiązek przepis odnoszący się do produkcji małoseryjnej w rozporządzeniu 167/2013, który brzmi następująco:

Artykuł 37 Krajowa homologacja typu w odniesieniu do pojazdów produkowanych w małych seriach

(…) W przypadku krajowej homologacji typu w odniesieniu do pojazdów produkowanych w małych seriach organ udzielający homologacji może, jeśli ma uzasadnione powody, wyłączyć jeden lub większą liczbę przepisów niniejszego rozporządzenia i jeden lub większą liczbę przepisów jednego lub większej liczby aktów wymienionych w załączniku I, pod warunkiem że określi wymogi alternatywne.

2. Wymogi alternatywne, o których mowa w ust. 1, zapewniają poziom bezpieczeństwa funkcjonalnego, ochrony środowiska i bezpieczeństwa pracy w jak największym wykonalnym zakresie równoważny z poziomem przewidzianym w odpowiednich aktach wymienionych w załączniku I. w odpowiednich aktach wymienionych w załączniku I.

***

W powyższym mowa jest o jak największym wykonalnym zakresie co oznacza, że warunki alternatywne nie muszą być na poziomie równoważnym (identyczne) z wymogami procedury homologacji typu WE. Z powyższego wynika, że użyty zwrot (…) równoważny z poziomem przewidzianym w odpowiednich aktach (…) zastosowany na potrzeby sformułowania art.68r ust.1 ustawy homologacyjnej został zinterpretowany w sposób omyłkowy nie uwzględniający faktu, że odnosi się ten przepis do stosowania odstępstw w procedurze krajowej. Zastosowanie wymogów krajowych na poziomie równoważnym z wymogami procedur WE nie wymagało by ani odstępstw ani w istocie nie stanowiło żadnej alternatywy.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że ustawa w brzmieniu projektu UC 95 nie będzie służyć realizacji celów rozporządzeń homologacyjnych harmonizowanego prawa Unii oraz wyroków TSUE i w tym zakresie będzie niezgodna z Konstytucją RP.

Radecki