REJESTRACJA POJAZDU A WYDANIE DR – W ŚWIETLE WYROKU NSA

II GSK 1379/24 – Wyrok NSA z 23 stycznia 2025 r.

Wskazać należy, że rejestracji pojazdu dokonuje, na wniosek właściciela pojazdu, starosta właściwy ze względu na miejsce stałego zamieszkania (siedzibę) lub czasowego zamieszkania, wydając decyzję o rejestracji pojazdu, dowód rejestracyjny i zalegalizowane tablice (tablicę) rejestracyjne (art. 73 ust. 1 p.r.d.).

Przywołany przepis art. 73 ust. 1 p.r.d. stanowi bowiem o dwóch czynnościach organu rejestracyjnego, tj.:

• o dokonaniu rejestracji oraz

• o wydaniu dowodu rejestracyjnego i tablic rejestracyjnych.

       Jak wielokrotnie podkreślano w orzeczeniach Naczelnego Sądu Administracyjnego wydanie dowodu rejestracyjnego, karty pojazdu, tablic rejestracyjnych, znaku legalizacyjnego, nalepki kontrolnej jest tylko czynnością materialno-techniczną. Sama ta czynność bowiem nie wyznacza sytuacji prawnej jednostki, gdyż zawsze musi być ona poprzedzona rozstrzygnięciem przez dany organ, czy w konkretnej sytuacji osoba ubiegająca się o rejestrację danego pojazdu spełnia wszystkie określone wymagania ustawowe. Takie działania organu autorytatywnie konkretyzują sytuację prawną podmiotu i noszą wszelkie znamiona procesu wydawania decyzji.

Wydanie dowodu rejestracyjnego i tablic może nastąpić tylko w razie pozytywnego załatwienia wniosku strony o zarejestrowanie pojazdu, co następuje na tyle jednocześnie, aby decyzja o zarejestrowaniu poprzedziła materialno-techniczną czynność wydania dowodu rejestracyjnego i tablic. Pogląd taki znajduje także potwierdzenie w przepisach art. 71 ust. 1 i 2 p.r.d. Z przepisów tych bowiem wynika, że co do zasady tylko pojazdy zarejestrowane są dopuszczane do ruchu, a dokumentem to stwierdzającym jest właśnie dowód rejestracyjny. Dowód rejestracyjny jest zatem zewnętrznym przejawem oświadczenia woli organu administracyjnego, rozstrzygającego sprawę rejestracji pojazdu, potwierdzającym wydanie decyzji o zarejestrowaniu pojazdu, a jednocześnie jest dokumentem potwierdzającym dopuszczenie zarejestrowanego pojazdu do ruchu. Nie jest on jednak decyzją administracyjną (vide: uchwała składu 7 sędziów NSA z 24 września 2001r., OPS 6/01, Jur. 2001, nr 12, s. 34).

W tym miejscu raz jeszcze trzeba podkreślić, że wydanie dowodu rejestracyjnego i tablic może nastąpić tylko w razie pozytywnego załatwienia wniosku strony o zarejestrowanie pojazd. (…)

W tym zakresie wskazać przede wszystkim należy, że Sąd I instancji w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku przytaczając treść art. 72 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 pkt 1 p.r.d. nie dokonał ich błędnej wykładni. Słusznie w tym zakresie wskazał, że ustawodawca przewidział konieczność przedłożenia przez właściciela innych dokumentów celem rejestracji pojazdu, po raz pierwszy rejestrowanego w Polsce a innych dokumentów, względem pojazdu który był już zarejestrowany w Polsce (art. 72 ust. 2 pkt 1 p.r.d.).

Tym samym, od tego czy dany pojazd był już zarejestrowany w Polsce czy też nie uzależniony jest katalog dokumentów, które właściciel pojazdu jest zobowiązany do dołączenia do wniosku o rejestrację takiego pojazdu. Powyższa kwestia miała kluczowe znaczenie dla ustalenia jakie dokumenty skarżący był zobowiązany przedłożyć razem z wnioskiem o rejestrację pojazdu, a w konsekwencji jakich dokumentów może żądać organ od skarżącego celem uzupełnienia wniosku.

* * *

Przypisy:

¹ – chodzi o pojazdy kategorii objętych obowiązkiem homologacyjnym wynikającym z prawa Unii (dyrektywy 2007/46/WE, 2003/37/WE, rozporządzeń /UE/ 167/2013, 168/2013, 2018/858)

² – ,,nowy pojazd,, w rozumieniu przepisów Unii wynikających z definicji pojęć: wprowadzenie do obrotu określonego w dyrektywie 2007/46/WE i 2003/37/WE, rozporządzeniu 167/2013, 2018/858, nowy pojazd i dopuszczenie określonych w rozporządzeniu 167/2013, rejestracja i dopuszczenie określonych w rozporządzeniu 2018/858.

Radecki