Dziwne zdziwienie klienta

A i ja zdziwiony, żem może „baran”?
A jeśli nie ja „baran”, to kto?

Bo przyjechał na OBT taki zdawałoby się normalny klient…W średnim wieku, spokojny i zrównoważony. Tylko ten kolczyk w uchu . . .
Samochód całkiem, całkiem… Gdy pobrałem 98 zł i wręczyłem mu do ręki zaświadczenie o „negacie¹„, jakby oniemiał…(!)

Widząc jego zdziwienie w oczach wyjaśniłem mu rzeczowo, że częściowo rozerwana tabliczka znamionowa, ze znacznym ubytkiem i przez to nieczytelna powoduje, że musi udać się do WK² po skierowanie na nabicie zastępczej TZ³.

Gdy wydawało mi się, że klient już wszystko zrozumiał i przełamaliśmy tzw. „lody”, podnisłem swój ciężki tyłek chcąc go odprowadzić do jego samochodu i następnie podnieść bramę wyjazdową, żeby go wypuścić z SKP⁴.

I wtedy stało się! On wybuchł!
Jak to – krzyczał. Przecież z taką tabliczką przyjeżdżam na OBT od 8 lat, od czasu sprowadzenia go z Niemiec i zawsze było dobrze! Nadal krzyczał i machał rękoma jak furiat jakiś powtarzając w kółko to samo.

Wystraszyłem się z lekka jego nagłej reakcji . . .
Powiedziałem mu więc najspokojniej jak mogłem, że to co mówi nie jest możliwe. Że musiał on lub ten, któremu udostępnił swój samochód uszkodzić TZ przez nieuwagę.

Mówiłem mu dalej, że to żaden problem, bo pojedzie tylko do WK, gdzie dadzą mu skierowanie. Potem „parę groszy” za zastępczą TZ na jakiejś SKP i znów tylko „parę groszy” do zapłaty i już będzie miał wpis w DR….

Wsiadł do swojego samochodu i patrząc na mnie jak na idiotę – był wyrażnie zdziwiony – powiedział do mnie (moim zdaniem zbyt głośno) cyt.: „baran, no baran!”. Wyjechał z piskiem opon i o mały włos nie zahaczył przy tym dachem swojego samochodu o otwieraną do góry bramę.

W pierwszej chwili pomyślałem: ja baran, jak to? Przecież to on ma kolczyk w uchu – zgodnie z wytycznymi UE w sprawie howu bydła.

Ale potem przyszła refleksja….
A jeśli to prawda, co mówił klient? Bo, niby czemu był taki zdziwiony moją decyzją o negacie… (?!). Nikt go wcześniej nawet nie poinstruował, że z taką TZ to (…)?

A może klient był całkiem normalny, tylko ten z kolegów UDS⁵-ów, którzy przez lata podbijali mu DR⁶ nie całkiem…?

No bo czymżesz ja zasłużyłem na miano „baran”, no czym . . .
I dlaczego znowu ja . . .
Pozdrawia
z lekka zniesmaczony
dziadek Piotra,
do tego nadal zdziwiony.

Dla „obcych”: