MAMY SZANSĘ

Mamy szansę na jakieś zmiany . . .?

I. Mamy szansę (!).

Chodzi tu o stosunek urzędników do wielu naszych Kolegów. Mamy tutaj szansę na uzyskanie zadośćuczynienia. Trzeba tylko podjąć niezbędne działania.  A chodzi o:

1. art. 84 ust. 3 PoRD i jego niekonstytucyjność oraz niezgodność z prawem międzynarodowym, w tym z prawem UE.
2. brak przedawnienia dla naszych błędów (na ten przykład czyny pedofilskie przedawniają się po 15 latach).

Z tego wynika (pkt 2), że nasze środowisko jest groźniejsze dla społeczeństwa niż różne pedofile, bo nasze czyny nie przedawniają się wcale.[1] Tak nas ocenia PISKP, różnorodni branżowi lobbyści oraz branżowe organizacje i stowarzyszenia typu np. Stowarzyszenie Inżynierów . . . (…) i Ministerstwo Transportu opanowane przez PO, któremu przewodzi w tym naszym (?) ministerstwie pan Sławomir Nowak – gorący Miłośnik Zegarków Wszelakich.

Albowiem w wyniku powoływania się urzędników starostw (WK), SKO, WSA i NSA na powyższe rozwiązanie nie-prawne i bezprawne, powstała szkoda wyrządzona bardzo wielu naszym Kolegom.

Jeżeli szkoda została wyrządzona przez wydanie prawomocnego orzeczenia lub ostatecznej decyzji, jej naprawienia można żądać po stwierdzeniu we właściwym postępowaniu ich niezgodności z prawem, w tym z Konstytucją.

Odnosi się to również do takich wypadków, gdy prawomocne orzeczenie NSA, WSA, SKO lub starosty (WK), będące ostateczną decyzją zostały wydane na podstawie aktu normatywnego niezgodnego z Konstytucją, ratyfikowaną umową międzynarodową lub ustawą.

Można żądać naprawienia takiej szkody także wówczas, jeżeli została ona wyrządzona przez niewydanie orzeczenia lub decyzji, gdy obowiązek ich wydania przewiduje przepis prawa. A dotyczy to także licznych zaniechań, których dopuszczają się nasi branżowi urzędnicy, przymykający oko na przypadki przestępstw urzędniczych, o których wielokrotnie pisałem.[2]

Zaś w takich przypadkach, gdy szkoda została wyrządzona przez wydanie aktu normatywnego (np. PoRD), można skutecznie domagać się jej naprawienia.

Naprawieniu takiej szkody, np. w formie odszkodowania finansowego można żądać – niestety – dopiero po stwierdzeniu (we właściwym postępowaniu) jej niezgodności z Konstytucją, ratyfikowaną umową międzynarodową lub inną ustawą. Więc już tylko prosimy naszych branżowych liderów: zakasujcie rękawy i do roboty.

 

II. Mamy szansę na normalość i moralność?

Kradzież, chociaż intelektualna, to nie kradzież? Bo zapisany w projekcie ustawy o zawodzie UDS-a, cyt.:

„Art. 24.

1. Odpowiedzialność zawodowa diagnosty samochodowego  ustaje z upływem (…)” nie jest pomysłem autorstwa zarządu naszego OSDS (!), który zwyczajnie nie dorósł…..

Wypadało w tym publicznym dokumencie wskazać autora (choćby odnośnikiem), który jako pierwszy podniósł potrzebę podobnego uregulowania tej sprawy. A był to dr Wiesław Czerwiński, będący jednym z trzech autorów naszego „złotego wyroku”[3].

To jak to jest, to już nie wystarczyło to małe faux pas (czytaj: fo pa), że ta „grupa robocza” to za zasługi tego zarządu? Potem kolejne, które jest tak małe, że podobno nie jest oszustwem. Na szczęście udało się zwalić wszystko na niedoróbki twórców niedokończonego (?) jeszcze oprogramowania komputerowego….

Więc . . ., – dość już tego! Pilnujcie się panowie! Tak nie wypada! To wstyd dla całego naszego środowiska, które swoimi osobami reprezentujecie. Dajcie nam wreszcie szansę na normalność i moralność.

Bo chociaż mnie to już wcale nie dziwi (taka kolejna i mała (?) kradzież – intelektualna), to inni mogą poczuć się urażeni i mocniej niż ja zdziwieni.

I taki tryb przewidywałem i o tym pisałem,[4] że prędzej czy później, takie tam drobne i podobne (…) nawarstwiają się, tworząc trudną do pokonania „górkę”, będącą nie tylko zaprzeczeniem nowoczesnego marketingu, ale . . . ..

Zarządowi naszego OSDS-u nie uda się przypisać sobie autorstwa tego rozwiązania. Bo kradzież jest kradzieżą, choćby intelektualną. A żerowanie na cudzym dorobku i przypisywanie sobie dokonań innych ludzi jest zwykłym pasożytnictwem, i jako takie musi być napiętnowane i zwalczane, jak wszelkie inne podobnie niemoralne (i wykorzystujące cudzą pracę) podejrzane biologiczne byty, jak glisty i pasożyty .

Dziadek Piotra