LIST WYSŁANY

List został wysłany o godz. 21,30, więc zdążyliśmy. List ten zawiera załącznik (poniżej).

Dzięki takim naszym Kolegom, jak m.inn. „Natasza”, „Biker100” i „Selfmademan” mogliśmy listownie zwrócić się o pomoc.

A oto, co w Waszym imieniu napisałem i wysłałem:

„W. Szan. …(…) Panie Doktorze!

W nawiązaniu do naszej rozmowy telefonicznej sprzed paru dni, i zgodnie z Pana miłą sugestią, pozwalam sobie w załączeniu przesłać kilkanaście punktów, które mocno utrudniają nam pracę uprawnionego diagnosty samochodowego na SKP.

Bardzo przepraszam, że tych punktów jest tak dużo. Po naszej telefonicznej rozmowie byłem przekonany, że tych kontrowersyjnych spraw nie będzie więcej jak 10 – 15. Ale, gdy na stronie internetowej naszego „Informator insp. UDS-a” umieściłem prośbę o wskazanie podobnych prawnych bolączek, to zostałem zasypany prawnymi problemami – http://www.diagnostasamochodowy.pl/2015/ankieta-stara-nowa/

Obiecałem Panu Doktorowi, że w dniu dzisiejszym przyślę te zagadnienia, więc przymuszony czasem dokonałem ich częściowej korekty, a część usunąłem. Jednak nie miałem już siły dalej cenzurować, które z tych zagadnień są ważniejsze dla naszego środowiska, a które mniej ważne. W tym stanie rzeczy uzbierało się trochę tych naszych problemów.

Będzie nam bardzo miło, jak zechce Pan pochylić się nad naszą sprawą.

W oczekiwaniu odpowiedzi pozostaję z szacunkiem

(…).”

A w tym pośpiechu zapomniałem o swoich własnych postulatach, np. brak respektu dla unijnego prawa, w tym np. dla zasady „Ne bis in idem”. No, mówi się trudno, jakoś przeżyję. Może uda sie to naprawić, gdy dojdzie do ewentualnego spotkania przedstawicieli naszej Redakcji z Panem Doktorem. Dlatego też uzupełniam ankietę i dalej czekam na Wasze głosowanie, w celu uszeregowania spraw ważnych od tych mniej ważnych.

 

dP

– – – – – – – – – – – – – – –

A poniżej załącznik tego listu:

Problemy prawne dotyczące codziennej pracy uprawnionego diagnosty samochodowego:

1        Brak jednolitych standardów rozumienia przepisów w odniesieniu do całego kraju (np.: diagnosta pracujący na styku trzech powiatów – każdy urząd w tych samych sprawach ma inne wymagania…).

2        Brak obowiązkowych państwowych okresowych szkoleń dla czynnych diagnostów – nie ma sposobności poznać innych i wymienić uwag czy opinii.

3        Niejasna sprawa możliwości kontroli bieżącej pracy insp. UDS-a przez niewykwalifikowanych pracowników WK i łamanie przez nich prawa w przypadku stosowania art. 84 ust. 3 PoRD, gdyż co do zasady kontrolujący powinien posiadać większą wiedzę od kontrolowanego.

4        Sprzeczność interesu publicznego w zakresie BRD z interesem przedsiębiorców prowadzących SKP i zatrudnionych diagnostów.

5        Prawny problem „błędu”, czyli traktowanie nieuniknionych drobnych błędów i uchybień w pracy diagnostów, stwierdzonych podczas kontroli, jako nierzetelności uprawniających organ do zastosowania art. 84 ust. 3, jako przykład nadużycia hipotezy art. 84 ust. 3 PoRD.

6        Kontrowersyjna, patogenna forma zatrudnienia diagnosty samochodowego – konflikt interesów (umowy śmieciowe, umowy prowizyjne, gdzie wysokość wynagrodzenia zależy od obrotów danej SKP).

7        Brak gradacji kar.

8        Brak okresu przedawnienia za czyny popełnione z art. 84 ust. 3 PoRD.

9        Ze względu na nieostre definicje zawarte w aktach prawnych tworzenie regionalnych interpretacji prawnych dotyczących badań technicznych i wykorzystywanie powyższego stanu rzeczy przed podmioty prywatne na tworzenie kolejnych, kontrowersyjnych interpretacji nie mających zasięgu ogólnokrajowego.

10      Dopuszczanie do szkoleń prowadzonych dla kandydatów na diagnostów jak i diagnostów osób nie posiadających wykształcenia kierunkowego, często z niższym wykształceniem, a niżeli minimum stawiane diagnostom.

11      Brak obowiązkowych okresowych szkoleń, przynajmniej po każdej nowelizacji ustawy PORD i rozporządzeń.

12      Brak weryfikacji przez państwo ośrodków szkolenia oraz kadry.

13      Brak ustawy, rozporządzenia regulującego ramy zawodu diagnosty.

14      Brak definicji zmiany konstrukcyjnej, opis zmian powinien dokonywać każdorazowo uprawniony przedsiębiorca – diagnosta weryfikuje zgodność przeprowadzonych zmian z obowiązującymi aktami prawnymi.

15      Brak wyraźnego wskazania w przepisach, kiedy można dokonać zmian konstrukcyjnych w pojeździe sprowadzonym przed pierwszą rejestracją w kraju, czy też po tej rejestracji  (problem wystawienia DIP z właściwymi danymi w odniesieniu do rzeczywistego stanu pojazdu podczas badania technicznego (BT), gdzie wielu przypadkach to badanie przed pierwszą rejestracją w kraju dokonano już zmian konstrukcyjnych w pojeździe.

16      Kwestia regulacji prawnych zmian konstrukcyjnych dokonywanych poza granicami w kraju bezpośrednio przed pierwszym BT w kraju (zgodnie z obowiązującymi przepisami zmian konstrukcyjnych w pojeździe może dokonać jedynie przedsiębiorca z odpowiednią działalnością sklasyfikowaną w Polskiej Klasyfikacji Działalności, której nie będzie posiadał zagraniczny przedsiębiorca).

17      Ustalanie roku produkcji pojazdu na SKP – brak wiarygodnych narzędzi i pytanie, czy istnieje w ogóle potrzeba umieszczania roku produkcji w dowodzie rejestracyjnym (DR)?

18      Liczne konflikty interesów (także w świetle unijnej dyrektywy), np. wykonywanie BT pojazdów przez samego  właściciela SKP posiadającego uprawnienia diagnosty, posiadanie SKP przez właścicieli firm przewozowych (diagnosta w roli ukrywającego usterki własnego taboru) i właścicieli warsztatów (diagnosta na SKP w roli naganiacza zwiększającego obroty na warsztacie).

19      Wykonywanie BT pojazdów na pokwitowaniu z Policji – konieczna zmiana wzoru tego pokwitowania.

20      Wykonywanie BT pojazdów (sprowadzonych)  przed pierwszą rejestracją w kraju nie posiadających tablic rejestracyjnych, a pisemne zalecenia niektórych WK w oparciu o tzw. wyrok łódzki (jaki wynik tego BT, „N”, czy „P”).

21      Wykonywanie BT pojazdów z zamontowanym urządzeniem technicznym podlegającym pod właściwy dozór techniczny bez dokumentu poświadczającego jego sprawność (wykonanie badania  z wynikiem „N”, czy też odstąpienie od wykonania BT pojazdu?).

22      Wykonywanie BT pojazdów w przypadku oddania analizatora spalin, czy tez ciśnieniomierza do ponownej legalizacji (kwestia użycia urządzeń zastępczych w okresie oddania do legalizacji urządzeń będących na wyposażeniu stacji – brak wyraźnego przepisu w tym zakresie).

23      Brak ujednolicenia danych w DR krajowych z podobnymi dokumentami zagranicznymi (np.: nacisk na oś wyrażony w kN, a nie w kg jak jest to podane na tabliczce znamionowej pojazdu oraz w dr zagranicznych).

24      Wykonywanie BT pojazdów na potrzeby VAT, PIT, CIT (różnice definicji pojazdów nie mające nic wspólnego z przepisami dotyczącymi BT pojazdów) – badanie zbędne powyższych ustaleń może dokonać urzędnik państwowy na podstawie wyciągu z świadectwa homologacji lub oświadczenia producenta.

25      Różnorodność krajowych tablic rejestracyjnych pojazdów (tablice czarne, tablice z flagą Polski, tablice z logo UE) oraz brak wzorników zagranicznych tablic rejestracyjnych, choćby z samej UE.

26      Różnorodność krajowych DR pojazdów (w obiegu DR „starego typu” nie zawierające wszystkich danych technicznych pojazdu).

27      Wykonywanie BT pojazdów po kolizji drogowej (problematyczne pobieranie właściwych opłat za te badania przy ogólnych wpisach w pokwitowaniach  „po kolizji drogowej”).

28      Wykonywanie BT pojazdów po kolizji drogowej z zamontowanym zbiornikiem do zasilania gazem (wymóg badania doraźnego zbiornika i  przedstawienia decyzji o dopuszczeniu zbiornika do eksploatacji po kolizji drogowej; brak rozgraniczenia w jakich przypadkach należałoby poddać zbiornik badaniu doraźnemu, a w jakich to przypadkach badanie takie byłoby zbędne).

29      Brak ostrej definicji WYPADKU oraz KOLIZJI drogowej, zdarzenia drogowego.

30      Sprawa art. 83b ust. 6 (nie ma go w ustawie) i art. 84 ust. 3 w świetle wielu orzeczeń sądów administracyjnych.

• Starosta cofa diagnoście uprawnienie do wykonywania badań technicznych, jeżeli w wyniku przeprowadzonej kontroli, o której mowa w art. 83 ust. 6, stwierdzono:
• Obecnie art. 83 ust. 6 obowiązuje w brzmieniu ustalonym przez art. 22 pkt 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1808).
• Ale tam też go nie ma. Mimo to traktowany jest tak jakby był – w państwie prawa…