NAJPIERW UNIEWINNIONO

Najpierw naszego kolegę uniewinniono, a potem do sprawy wrócono. Czyli, przeczytaj o tym łaskawie, co się wydarzyło w Iławie. Lepiej na cudzych błędach się uczyć, niż po sądach – do tego karnych! – się włóczyć.¹

Bo zapowiadało się dosyć ciekawie, gdy najpierw zapadł korzystny, bo uniewinniający dla naszego kolegi wyrok sądu w Iławie², (choć od wielu lat sytuacja w Iławie nie wygląda ciekawie). Chodziło o przerobiony numer identyfikacyjny pojazdu, tzw. VIN.

Ale potem nasz kolega zapewne . . .  – zlał się potem?

Nasz kolega o inicjałach R. K. został oskarżony o to, że w dniu 27 lipca 2011 r. w Iławie, jako uprawniony diagnosta samochodowy wystawił dokument w postaci zaświadczenia o przeprowadzonym BT pojazdu o hiszpańskim numerze rejestracyjnym oraz dokument identyfikacji pojazdu, stanowiący załącznik do wymienionego wyżej zaświadczenia, poświadczając w nich nieprawdę co do zgodności danych numeru VIN tego pojazdu, podczas gdy tabliczka znamionowa tego samochodu zawierała inny numer VIN, co stanowiło okoliczność mającą znaczenie prawne tj. o przestępstwo z art. 271 § 1 kk.

Nasz kolega zapewne ucieszył się bardzo, gdy wyrokiem Sądu Rejonowego w Iławie uniewinniono go od popełnienia  zarzucanego mu czynu.

Ale (dociekliwy?) Prokurator zaskarżył ten wyrok o uniewinnieniu naszego kolegi R. K. zarzucając mu błąd w ustaleniach faktycznych. Zdaniem Prokuratora, nasz kolega, jako uprawniony diagnosta samochodowy miał jednak wiedzę podczas I BT pojazdu, że numer VIN znajdujący się na tabliczce znamionowej samochodu S. nie jest oryginalny. Albowiem prawidłowa ocena materiału dowodowego zgromadzonego w tym zakresie, w tym przede wszystkim prawidłowa interpretacja zapisów zawartych w opinii mechanoskopijnej samochodu S. jednoznacznie wskazuje, że nasz kolega R. K. był świadom rozbieżności pomiędzy:

• numerem VIN umieszczonym na tabliczce znamionowej a
• numerem VIN „nabitym” na gnieździe prawego amortyzatora oraz
• znajdującym się na pulpicie sterowniczym po lewej stronie za szybą pojazdu (tzw. VIN publiczny) i tym samym
• w wystawionych dokumentach w postaci zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu S. o hiszpańskim numerze rejestracyjnym oraz dokumencie identyfikacji pojazdu (DIP), stanowiącym załącznik do wymienionego wyżej zaświadczenia.

Tym samym nasz kolega poświadczył nieprawdę co do zgodności danych numeru VIN tego pojazdu, co stanowiło okoliczność mającą znaczenie prawne (przestępstwo). Stawiając ten zarzut Prokurator wniósł o uchylenie wcześniejszego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji.

Rozpatrujący tę sprawę Sąd Okręgowy zważył, że apelacja wniesiona przez prokuratora musiała zostać uwzględniona (sic!).

Sąd I instancji uniewinniając naszego kolegę R. K. od popełnienia zarzucanego mu czynu przyjął, że co prawda z opinii biegłego z zakresu mechanoskopii wynika, iż numer VIN jest numerem nieoryginalnym (pole numerowe nosi ślady szlifowania, pozafabrycznego wykonania znaków, tabliczka znamionowa i VIN publiczny są podrobione), ale zauważył, że biegły do takich wniosków doszedł dopiero po badaniu specjalistycznym przyrządem, po usunięciu powłoki lakierniczej i oczyszczeniu pola numerowego, przy zastosowaniu też do badań substancji chemicznych i metody elektrochemicznego trawienia.

Sąd ten więc stwierdził, że z treści tej opinii nie wynika, żeby cyfry w oznaczeniu VIN na tabliczce znamionowej zostały krzywo lub nieudolnie nabite i żeby w łatwy sposób można było rozpoznać, że numer VIN jest numerem nieoryginalnym.

Skoro więc nasz kolega R. K. metod zastosowanych przez biegłego nie stosował (przeprowadzając BT pojazdu), to – w ocenie sądu I instancji w Iławie – brak było dowodów, aby w momencie I BT przez naszego oskarżonego kolegę to R. K. miał pn wiedzę co do tego, że tabliczka znamionowa tego samochodu w rzeczywistości zawierała inny numer VIN. I to dlatego naszego kolegę uniewinniono.

Jednak taki wywód sądu I w Iławie nie przekonał Prokuratora, aby zaistniały podstawy do uniewinnienia naszego kolegi R. K.. Bowiem nie zarzucono mu tego, że nie znał pierwotnego numeru VIN pojazdu tj. tego numeru, który odczytał biegły dopiero po przeprowadzeniu specjalistycznych badań.

Prokurator zarzucił bowiem naszemu koledze R. K., że poświadczył on zgodność danych numeru VIN pojazdu S., podczas gdy tabliczka znamionowa (TZ) tego samochodu zawierała inny numer VIN.

Z opinii biegłego z zakresu mechanoskopii wynika, iż samo wstępne porównanie numerów VIN tego pojazdu usytuowanych w różnych miejscach tj.:

• na gnieździe prawego przedniego amortyzatora,
• za szybą pojazdu (tzw. VIN publiczny),
• na TZ (na tabliczce znamionowej)

wskazywało na różnice w tych numerach VIN, które były widoczne już na etapie ich wizualnego odczytu i porównania i to jeszcze przed wykonaniem badań specjalistycznych numerów VIN za pomocą specjalistycznego przyrządu, substancji chemicznych, urządzeń powiększających czy zastosowania elektrochemicznego trawienia podłoża.

To dlatego należy się zgodzić z Prokuratorem, że sąd I instancji w Iławie mylnie odczytał treść tego zarzutu.³ Inaczej mówiąc/pisząc, Sąd w Iławie ocenił nie taki zarzut, jaki faktycznie został postawiony naszemu koledze R. K..

Zdaniem Sądu Odwoławczego, przy ponownym rozpoznaniu sprawy przekazanej do kolejnego rozpoznania, to sąd I instancji w Iławie winien dokonać szczegółowej oceny dowodów w postaci opinii biegłego z zakresu mechanoskopii, zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym z dnia 27.07.2011r. w porównaniu z innymi dokumentami dotyczącymi pojazdu S., z wyjaśnieniami naszego oskarżonego kolegi R. K., przy uwzględnieniu obowiązków uprawnionego diagnosty samochodowego przy badaniu warunków technicznych pojazdów, w odniesieniu tych dowodów i okoliczności do konkretnego zarzutu postawionego naszemu koledze R. K..

Więc już wiecie, czemu sprawa wróciła do ponownego rozpoznania. A mnie ciekawi, co Wy w tej sprawie prognozujecie. Czy sytuacja w Iławie wygląda dla naszego kolegi ciekawie?

Pyta i pozdrawia

dziadek Piotra

– – – – – – – – – – –