SZYKUJĄ NAM NOWE OBOWIĄZKI

Nasze nowe obowiązki w projekcie ustawy z dnia 11 września 2025 r. (UC95) „o zmianie ustawy o systemach homologacji pojazdów oraz ich wyposażenia oraz niektórych innych ustaw”

(…).

Art. 68g.

1. Uprawniony diagnosta zatrudniony odpowiednio w stacji kontroli pojazdów, o której mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym, wydaje za opłatą, na wniosek właściciela pojazdu złożony w formie pisemnej, w postaci papierowej lub elektronicznej, świadectwo krajowego indywidualnego dopuszczenia pojazdu niebędącego nowym pojazdem, a w przypadku braku spełnienia warunków lub wymagań technicznych, o których mowa w ust. 2, zaświadczenie o braku spełnienia warunków lub wymagań technicznych do wydania świadectwa krajowego indywidualnego dopuszczenia pojazdu niebędącego nowym pojazdem.

2. Uprawniony diagnosta wydaje świadectwo krajowego indywidualnego dopuszczenia pojazdu niebędącego nowym pojazdem, w przypadku gdy pojazd spełnia warunki lub wymagania techniczne określone w:

1) przepisach wydanych na podstawie art. 68r ust. 1 oraz

2) art. 66 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym, w tym przepisach wydanych na podstawie art. 66 ust. 5 tej ustawy.

3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się:

1) dokument wydany przez producenta pojazdu lub upoważnionego przedstawiciela potwierdzający spełnienie poziomu wymagań technicznych w zakresie emisji zanieczyszczeń w pojazdach, będących podstawą dopuszczenia tego pojazdu do ruchu drogowego w państwie pochodzenia, z uwzględnieniem świadectw homologacji oraz certyfikatów, przetłumaczonych na język polski przez tłumacza przysięgłego lub zdjęcie informacji umieszczonej przez producenta na pojeździe, zawierającej dane w zakresie emisji zanieczyszczeń w pojazdach – o ile są dostępne;

2) świadectwo homologacji typu ONZ w odniesieniu do przedmiotów wyposażenia lub części w zakresie regulaminów ONZ nr 66, 67, 100, 110, 115, 118, 134, załącznika nr IV do rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 3/2014 z dnia 24 października 2013 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 168/2013 w odniesieniu do wymogów w zakresie bezpieczeństwa funkcjonalnego pojazdów do celów homologacji pojazdów dwu- lub trójkołowych oraz czterokołowców (Dz. Urz. UE L 7 z 10.01.2014, str. 1, z późn. zm.) albo rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 79/2009 z dnia 14 stycznia 2009 r. w sprawie homologacji typu pojazdów silnikowych napędzanych wodorem oraz zmieniającego dyrektywę 2007/46/WE (Dz. Urz. UE L 35 z 04.02.2009, str. 32, z późn. zm.), o ile są wymagane zgodnie z warunkami lub

wymaganiami technicznymi określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 68r ust. 1;

3) dowód własności pojazdu lub dowód rejestracyjny, jeżeli pojazd był zarejestrowany lub inny dokument potwierdzający rejestrację albo dopuszczenie pojazdu do ruchu drogowego w państwie pochodzenia, wydany przez właściwy organ;

4) sprawozdanie z badań potwierdzających spełnienie odpowiednich warunków lub wymagań technicznych w procedurze krajowego indywidualnego dopuszczenia pojazdu niebędącego nowym pojazdem, o ile było wydane;

5) dokument określający masę własną pojazdu przy użyciu wagi zalegalizowanej lub wzorcowanej zgodnie z przepisami metrologicznymi, a w przypadku braku możliwości jego pozyskania, opinię rzeczoznawcy samochodowego, o którym mowa w art. 79a ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym, lub służby technicznej, o ile dokument taki jest wymagany na podstawie przepisów wydanych na podstawie art. 68r ust. 1;

6) dokument określający maksymalną wartość, na którą ustawiony jest ogranicznik

prędkości lub maksymalną prędkość pojazdu wydany przez producenta pojazdu lub jego przedstawiciela, a w przypadku braku możliwości jego pozyskania, opinię rzeczoznawcy samochodowego, o którym mowa w art. 79a ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym, lub służby technicznej, o ile dokument taki jest wymagany na podstawie przepisów wydanych na podstawie art. 68r ust. 1;

7) dokument określający maksymalną moc użyteczną silnika i jej prędkość obrotową wydany przez producenta pojazdu lub jego przedstawiciela, a w przypadku braku

możliwości jego pozyskania, opinię rzeczoznawcy samochodowego, o którym mowa w art. 79a ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym, lub służby technicznej, o ile dokument taki jest wymagany na podstawie przepisów wydanych na podstawie art. 68r ust. 1;

8) dokument wskazujący stan akumulatora na minimalnym poziomie 75% pojemności,

wydany przez producenta pojazdu lub jego przedstawiciela, a w przypadku braku

możliwości jego pozyskania, opinię rzeczoznawcy samochodowego, o którym mowa w art. 79a ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym, lub służby technicznej, o ile dokument taki jest wymagany na podstawie przepisów wydanych na podstawie art. 68r ust. 1.

Art. 68h.

1. Spełnienie warunków lub wymagań technicznych, o których mowa w art. 68g ust. 2, uprawniony diagnosta potwierdza poprzez wykonanie odpowiednio w stacji kontroli pojazdów, o której mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym, następujących czynności:

1) sprawdzenie kompletności dokumentów przedłożonych do wniosku, o których mowa w art. 68g ust. 3, oraz ich weryfikację;

2) przeprowadzenie badania spełnienia wymogów krajowego indywidualnego dopuszczenia pojazdu niebędącego nowym pojazdem;

3) weryfikację konieczności przeprowadzenia przez służbę techniczną badania potwierdzającego spełnienie warunków lub wymagań technicznych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 68r ust. 1 w przypadku:

a) niezłożenia wraz z wnioskiem dokumentów, o których mowa w art. 68g ust. 3 pkt 1, lub braku możliwości weryfikacji, na podstawie przedłożonych dokumentów, spełnienia warunków lub wymagań technicznych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 68r ust. 1, lub

b) innych wątpliwości dotyczących spełnienia przez pojazd warunków lub wymagań technicznych stwierdzonych w toku przeprowadzonego badania.

2. Potwierdzeniem przeprowadzonych czynności, o których mowa w ust. 1, jest protokół z ich wykonania. W protokole wskazuje się zakres badania do przeprowadzenia przez służbę techniczną.

3. Badanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, służba techniczna przeprowadza, za opłatą, na wniosek właściciela pojazdu złożony w formie pisemnej, w postaci papierowej lub elektronicznej.

4. Do wniosku, o którym mowa w ust. 3, dołącza się dokumenty, o których mowa w art. 68g ust. 3 oraz protokół, o którym mowa w ust. 2.

5. Z przeprowadzonego badania służba techniczna sporządza sprawozdanie z badań

potwierdzające spełnienie odpowiednich warunków lub wymagań technicznych.

6. W celu uzyskania świadectwa krajowego indywidualnego dopuszczenia pojazdu

niebędącego nowym pojazdem wnioskodawca jest obowiązany przedłożyć uprawnionemu diagnoście sprawozdanie, o którym mowa w ust. 5.

7. Informację o wyniku badania potwierdzającego spełnienie odpowiednich warunków lub wymagań technicznych przeprowadzonego przez służbę techniczną i potwierdzonego w sprawozdaniu sporządzonym przez służbę techniczną, uprawniony diagnosta weryfikuje i odnotowuje w protokole, o którym mowa w ust. 2, a następnie określa wynik końcowy przeprowadzonych czynności.

Art. 68i.

1. Uprawniony diagnosta wydaje świadectwo krajowego indywidualnego dopuszczenia pojazdu niebędącego nowym pojazdem wraz z dokumentem identyfikacyjnym pojazdu w przypadku spełnienia przez pojazd warunków lub wymagań technicznych, o których mowa w art. 68g ust. 2, potwierdzonego protokołem wydanym z wynikiem pozytywnym, o ile nie upłynęło więcej niż 30 dni od dnia badania, o którym mowa w art. 68h ust. 1 pkt 2.

2. W przypadku gdy upłynęło więcej niż 30 dni od dnia badania, o którym mowa w art. 68h ust. 1 pkt 2, przed wydaniem świadectwa krajowego indywidualnego dopuszczenia pojazdu niebędącego nowym pojazdem, uprawniony diagnosta przeprowadza ponownie takie badanie.

3. Uprawniony diagnosta wydaje, na wniosek właściciela, zaświadczenie o braku spełnienia wymagań do wydania świadectwa krajowego indywidualnego dopuszczenia pojazdu niebędącego nowym pojazdem w przypadku braku spełnienia przez pojazd warunków lub wymagań technicznych potwierdzonego protokołem wydanym z wynikiem negatywnym.

4. Uprawniony diagnosta przekazuje do ewidencji informacje o wydanych świadectwach krajowego indywidualnego dopuszczenia pojazdu niebędącego nowym pojazdem wraz z dokumentem identyfikacyjnym pojazdu oraz o zaświadczeniach o braku spełnienia wymagań do wydania świadectwa krajowego indywidualnego dopuszczenia pojazdu niebędącego nowym pojazdem, w postaci papierowej lub elektronicznej, w terminie 7 dni od ich wydania.

5. Na zaświadczenie o braku spełnienia wymagań do wydania świadectwa krajowego indywidualnego dopuszczenia pojazdu niebędącego nowym pojazdem właściciel pojazdu może złożyć, za opłatą, skargę do Dyrektora TDT. Do skargi dołącza się dokumentację w sprawie.

6. Dyrektor TDT, rozpatrując skargę, bada prawidłowość przeprowadzenia procedury krajowego indywidualnego dopuszczenia pojazdu niebędącego nowym pojazdem.

7. W wyniku rozpatrzenia skargi Dyrektor TDT:

1) stwierdza prawidłowość przeprowadzenia procedury krajowego indywidualnego dopuszczenia pojazdu niebędącego nowym pojazdem albo

2) nakazuje uprawnionemu diagnoście ponowne przeprowadzenie czynności, o których mowa w art. 68h ust. 1 i 2 w zakresie, w jakim stwierdzone zostały nieprawidłowości.

8. Wydanie kolejnego zaświadczenia o braku spełnienia wymagań do wydania świadectwa krajowego indywidualnego dopuszczenia pojazdu niebędącego nowym

pojazdem po ponownym przeprowadzeniu czynności, o których mowa w art. 68h ust. 1 i 2, w zakresie, w jakim stwierdzone zostały nieprawidłowości, nie podlega zaskarżeniu.

(…)