NIE DO WIARY

Nie do wiary! 

 

Nie do wiary, bo zawiodły fotoradary.

No kogo zawiodły (?), dość tych niuansów

i podobno sprawca nigdy nie uniknie kary (!?).

– ciiiicho, bo chodzi o Ministra Finansów.

 

A jeśli pytacie, czemu znowu ja, jako pierwszy[1],

Tę sprawę naświetlić Wam, jak najpilniej (!) muszę

/do budowania (o)SDS lub składania wierszy/

To odpowiadam: tłumiąc prawdę przeżywam katusze.

 

Toć Jacek R., to Premiera prawa ręka,

więc nie mów ni głośno, ni cicho,

i niech nikt już nawet nie stęka,  

że pomyślunku im zabrakło – pal licho!

 

Bo co nam z prawdy tej przyjdzie,

Że za ministra M(g)amonia[2] mamy,

Zadłużenia nam nie ubędzie,

Choćbyś się udał do Nieba Bramy.

 

I skopali ostatnie koło ratunkowe

Swoim brakiem pomyślunku.

Zepsuli przychody fotoradarowe

– znikąd już ratunku?!? 

 

Jest ten ratunek, tylko nie siedź w domu!

Bądź aktywny, idź głosować i nie mów nikomu,

Tej tajemnicy wielkiej, że zawsze zawiodą fotoradary,

gdy nad urzędnikiem nie ma odwołania – demokratycznej kary.

dP

——————————-

P.S.

A w najbliższą niedzielę Warszawskie Referendum.