ZBĘDNY POŚPIECH W PROSTEJ SPRAWIE

Rate this post

Zbyt szybkie pozbawienie naszych uprawnień – jedynie na podstawie postanowienia Sądu Karnego z etapu postępowania prokuratorskiego, a nie w oparciu o wyrok. I bez stosownego postępowania dowodowego.1

Tradycyjnie dla większości SKO, także i to Samorządowe Kolegium Odwoławcze (Sieradz lub Skierniewice), po rozpatrzeniu odwołania naszego kolegi o inicjałach J. K., utrzymało w mocy wcześniejszą i wielce kontrowersyjną decyzję Starosty w przedmiocie cofnięcia uprawnienia diagnosty samochodowego posiadanych od 7 grudnia 2004 r. Albowiem podstawą tej decyzji było jedynie i wyłącznie postanowienie Sądu Rejonowego (Zduńska Wola lub Zgierz). Było to 17 listopada 2020 r., gdy do Starosty S. (Sieradz lub Skierniewice) wpłynął przesłany przez Sąd Rejonowy w Z. II Wydział Karny, stosowny odpis postanowienia, celem jego wykonania w następującym zakresie, cyt.:

zakaz wykonywania zawodu diagnosty i poręczenie majątkowe”2.

Nasz kolega był podejrzany o to, że w dniach 27 oraz 28 lipca 2020 r., jako osoba uprawniona do wykonywania BT pojazdów i wystawiania dokumentów na Okręgowej SKP, gdzie był zatrudniony, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, poświadczył nieprawdę poprzez dokonanie wpisów w DR dwóch pojazdów o przeprowadzonym BT oraz w Rejestrze Badań Technicznych Pojazdów i CEPIK – pomimo faktycznego nieprzeprowadzenia BT tych pojazdów.

W zatwierdzonym uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał na motywy swojego rozstrzygnięcia stwierdzając m.in., że, cyt.:

materiał dowodowy wskazuje na wysokie prawdopodobieństwo, że podejrzany popełnił zarzucane mu czyny i ostatecznie przyznał się do ich dokonania.

24 listopada 2020 r. Starosta zawiadomił naszego kolegę J. K. o wszczęciu postępowania z urzędu w sprawie cofnięcia uprawnienia diagnosty samochodowego. Zawiadomienie zostało doręczone 26 listopada 2020 r.

4 grudnia 2020 r. wpłynął wniosek prawnego pełnomocnika naszego kolegi o zawieszenie postępowania na podstawie art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. do czasu zakończenia postępowania karnego. Ale postanowieniem z 7 grudnia 2020 r. Starosta odmówił zawieszenia tego postępowania administracyjnego, a następną decyzją już cofnął koledze J.K. uprawnienia diagnosty samochodowego.3 Nastąpiło to chyba zbyt szybko.

Urzędnicy wsparli się na wykładni art. 84 ust. 3 p.r.d. dokonanej przez NSA w uchwale 7 sędziów z 12 marca 2012 r., II GPS 2/11. W uchwale tej Naczelny Sąd Administracyjny wyjaśnił, że sposób ujawnienia dopuszczenia się przez diagnostę naruszenia określonego w art. 84 ust. 3 pkt 2 ustawy p.r.d nie ma znaczenia dla oceny możliwości zastosowania sankcji przewidzianej w tym przepisie.4 Ale jednak „ocena możliwości zastosowania sankcji”, to nie jest to samo co zastosowanie sankcji bez oceny dowodów. Chociaż nasz kolega J. K. przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów.

W ten sposób Starostwo nie dokonało wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia całego materiału dowodowego w celu ustalenia rzeczywistego stanu faktycznego, znajdującego uzasadnienie w świetle obowiązującego stanu prawnego.5 Trudno nie zgodzić się z twierdzeniem obrony naszego kolegi, że w ten sposób urzędnicy naruszyli podstawowe przepisy Konstytucji RP.

Gdy nasz kolega odwołał się do WSA w Łodzi, to wyrok mógł być tylko jedyny. WSA stwierdził, że skarga naszego kolegi jest zasadna. Zaś przeprowadzona przez Sąd w tej sprawie kontrola we wskazanym wyżej aspekcie wykazała, że zaskarżona decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S., jak i poprzedzająca ją decyzja Starosty Ł., w przedmiocie cofnięcia J. K. uprawnienia diagnosty samochodowego, cyt.:

zostały wydane z naruszeniem Prawa w stopniu obligującym Sąd do ich wyeliminowania z obrotu prawnego.”

Zdaniem tego WSA, cyt.:

„Zawieszenie w prawie wykonywania zawodu” ma więc charakter czasowy. Zastosowanie środka zapobiegawczego nie przesądza o fakcie popełnienia zarzucanego czynu, choćby na etapie postępowania przygotowawczego prowadzonego przez prokuratora podejrzany przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów, jak stwierdził sąd w uzasadnieniu postanowienia. O tym przesądzi dopiero prawomocny wyrok, który w sprawie jeszcze nie zapadł (w dniu 31 grudnia 2021 r. wniesiony został dopiero akt oskarżenia).

Nawet jeżeli sąd powszechny stwierdził, że zachodzi wysokie prawdopodobieństwo, że J.K. wydał zaświadczenia i dokonał wpisu do dowodów rejestracyjnych dwóch pojazdów niezgodnie ze stanem faktycznym lub przepisami (przesłanka cofnięcia uprawnień diagnosty z art. 84 ust. 3 pkt 2 p.r.d.), to stwierdzone (w postępowaniu wpadkowym w przedmiocie zastosowania środka zapobiegawczego) prawdopodobieństwo, nawet wysokie, nie daje podstaw do przyjęcia, bez przeprowadzenia postępowania administracyjnego, że fakty takie rzeczywiście miały miejsce. (…).”.

To dziwne i jednocześnie ciekawe, że nasz nadzór raz działa zbyt szybko i pochopnie, zaś w wielu innych przypadkach nie działa wcale. Czy jest szansa, aby ktoś to wreszcie uporządkował? Ale kto?

Pyta i pozdrawia

dziadek Piotra

– – – – – – – – – – – –

1 III SA/Łd 415/21 – Wyrok WSA w Łodzi; Data orzeczenia: 2022-01-13; orzeczenie nieprawomocne; Data wpływu: 2021-04-22; Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi; Symbol z opisem: 6038 Inne uprawnienia do wykonywania czynności i zajęć w sprawach objętych symbolem 603; Hasła tematyczne: Ruch drogowy; Skarżony organ: Samorządowe Kolegium Odwoławcze (SKO); Treść wyniku: Uchylono decyzję I i II instancji.

2 środek zapobiegawczy (tylko na czas trwania postępowania karnego) z art. 276 k.p.k.

3 na podstawie art. 84 ust. 3 pkt 2 ustawy z 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2020 r., poz. 110 ze zm.), dalej PoRD

4 Sąd wskazał między innymi, że brak jest racjonalnych przesłanek do wykluczenia możliwości wszczęcia postępowania administracyjnego w przedmiocie cofnięcia uprawnień, gdy informacje o wydaniu przez diagnostę zaświadczenia albo dokonaniu wpisu niezgodnie ze stanem faktycznym lub przepisami zostały uzyskane podczas analizy akt w innej sprawie lub pochodzą od innych organów. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego brak jest normatywnych przesłanek do uznania, że kontrola przeprowadzona na zasadzie art. 83b ust. 2 pkt 1 (uprzednio art. 83 ust. 6) p.r.d. jest elementem nadzoru nad uprawnionymi diagnostami. Uprawnienia nadzorcze starosty w stosunku do diagnostów określa bowiem art. 84 ust. 2 i 3 p.r.d, a elementami tego nadzoru są: nadanie uprawnień do wykonywania badań technicznych i cofnięcie nadanych uprawnień przy spełnieniu ustawowych przesłanek.

5 To naruszenie Prawa powinno mieć odzwierciedlenie w stosownych decyzjach personalnych, prawda? Nie tylko w samym WK/Starostwa, ale także w tamtejszym SKO, które tradycyjnie bezrefleksyjnie wsparło tych urzędników!

Loading