KOMPUTER WYNIESIONY Z SKP PRETEKSTEM DO ZWOLNIENIA

Błędny pretekst do rozwiązania umowy o pracę z winy pracownika. Czyli do kogo należał komputer wyniesiony z SKP przez naszego Kolegę?

W PP-U-H spółka jawna nasz Kolega P. S. pracował od 15 grudnia 2016 r., na podstawie umów o pracę, w pełnym wymiarze czasu pracy, najpierw zawartej na czas określony, a następnie zawartej na czas nieokreślony na stanowisku uprawnionego diagnosty samochodowego oraz miał wykonywać zlecone mu prace za wynagrodzeniem 4.300,00 zł brutto.

Pozwana przez naszego Kolegę firma prowadzi dwie SKP:

• jedną w K. od 1998 r.,

• drugą zaś w R. od 2016 r., którą przejęła od firmy, w której to wcześniej pracował nasz Kolega P. S. (powód).

Pozwana firma nie miała zastrzeżeń do pracy naszego Kolegi do momentu, gdy . . . . .

Ale po kolei.

Na stanowisku uprawnionego diagnosty samochodowego w R., poza naszym Kolegą pracował jeszcze jeden pracownik. Nasz Kolega, jak i ten pracownik, korzystali w pracy ze sprzętu komputerowego zakupionego przez pozwaną firmę.

Na tej SKP znajdował się również stary komputer, który wcześniej należał do informatyka R. R., którego pozwana firma nie zatrudniała. Komputer ten nie był podłączony do systemu pozwanej, jak i do drukarki. Pozwana firma nie dysponuje dokumentami potwierdzającymi nabycie go od R. R.. Nie wchodzi on w skład wykazu mienia pozwanej. Jego wartość jest znikoma. Powód, jak i pozwana nie dysponują żadnymi dokumentami potwierdzającymi ich prawo własności do tego komputera czy uprawnienie do korzystania z niego.

Nasz Kolega w lutym 2020 r. wieczorem, już po godzinach, pracy przyjechał wraz ze swoim ojcem na swoją SKP, gdzie dokonał wydruku jakiś dokumentów z komputerów pozwanej, które to wraz z ojcem przejrzał. Następnie zabrali komputer, który należał kiedyś do informatyka R. R.. Zdarzenie to zostało nagrane na monitoringu założonym przez pozwaną. Nasz Kolega nie informował o tym nikogo. Zdarzenie to na nagraniu zobaczył jeden ze wspólników pozwanej, który to następnie wezwał do siebie powoda, czyli naszego Kolegę.

W dniu 15 lutego 2015 r., w sobotę doszło do rozmowy na temat zdarzenia wspólnika P. S. (2) z powodem, następnie w poniedziałek w dniu 17 lutego 2020 r., w godzinach rannych pozwana zażądała zwrotu wyniesionego przez powoda komputera. Wskazywała również ustnie, iż rozwiązuje z powodem umowę o pracę za wypowiedzeniem. Następnie powód opuścił w ogóle miejsce pracy. Nie przywiózł wyniesionego komputera. Po godzinie 15.00 przekazał informację, iż przebywa od tego dnia na zwolnieniu lekarskim. Pozwana sporządziła również z datą 17 lutego 2020 r. pisemne oświadczenie o rozwiązaniu łączącej strony umowę o pracę za trzymiesięcznym okresem wypowiedzenia, który to miał upłynąć w dniu 31 maja 2020 r. Pismo to nadała w dniu następnym, które powód otrzymał 2 marca 2020 r., wskazując jako przyczynę uzasadniającą przyczyny niedotyczące pracownika. Pouczyła go również o prawie wniesienia odwołania do Sądu. Powód nie odwołał się od rozwiązania z nim umowy o pracę za wypowiedzeniem. Uważał, iż stosunek pracy łączący go z pozwaną rozwiąże się z dniem 31 maja 2020 r. Pismem z dnia 18 lutego 2020 r. pozwana poinformowała również powoda o zwolnieniu go z obowiązku świadczenia pracy w okresie wypowiedzenia, jak również zwróciła się, zgodnie, jak w nim wskazała, z wczorajszymi ustaleniami o dostarczenie dysku z komputera firmowego, zawierającego dane chronione firmy w terminie jednego dnia pod rygorem podjęcia skutków prawnych.

Powód był następnie nieobecny w pracy z powodu zwolnień lekarskich. Strony nie spotykały się również i nie kontaktowały.

Pismem z dnia 14 maja 2020 r. zatytułowanym „ostateczne wezwanie” pozwana wezwała powoda do zwrotu przywłaszczonego komputera firmowego zawierającego dane osobowe klientów SKP. Wyniesienie którego, zostało zarejestrowane na monitoringu, co potwierdza, iż powód dokonał powyższego czynu wspólnie z ojcem, co świadczy o wspólnym przywłaszczeniu mienia Spółki. Brak zwrotu komputera w terminie trzech dni stanowić będzie podstawę do zmiany wypowiedzenia umowy o pracę na zwolnienie dyscyplinarne na podstawie art. 52 § 1 ust 1 i 2 kp, a więc z winy pracownika wynikającej z ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych oraz popełnienia przez pracownika w czasie trwania umowy o pracę, oczywistego przestępstwa. Zawiadomienie Prokuratury o podejrzeniu popełnienia przestępstwa przywłaszczenia mienia oraz bezprawnego przetwarzania danych osobowych i tajemnic przedsiębiorstwa będzie obejmować również ojca powoda. Stąd ostateczne wezwanie. Pod pismem podpisał się pełnomocnik pozwanej, załączając pełnomocnictwo.

Powód w odpowiedzi pismem z dnia 16 maja 2020 r. skierowanym do pełnomocnika pozwanej, nadanym w dniu 18 maja, doręczonym 20 maja wskazał, iż komputer o którym mowa stanowi jego własność. Nigdy nie wynosił z miejsca pracy sprzętu firmowego. Wnosi więc o:

• wskazanie nr seryjnego

• oraz danych komputera firmowego, których dotyczy pismo.

Posądzono go o kradzież mienia Spółki, co jest poważnym zarzutem wobec jego osoby. Firma którą reprezentuje pełnomocnik pomawia go i grozi mu oraz jego ojcu, co stanowi naruszenie dóbr osobistych związanych z bezpodstawnymi oskarżeniami. Na komputerze będącym jego własnością nie ma żadnych danych dotyczących Spółki. Jest to pierwsza sytuacja kiedy otrzymuje szkalujące go pisma, które to pismo zostało doręczone w dniu 20 maja 2020 r.

Pismem z dnia 25 maja 2020 r. pełnomocnika pozwanej zatytułowanym „stanowisko spółki”, które powód otrzymał w dniu 28 maja 2020 r. wskazano, iż stanowisko powoda jest bezprawne i nieuzasadnione. Odmowa zwrotu komputera, w tym zawartych w nim danych, potrzebnych do prowadzenia firmy, stanowi ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych. Stanowi również przestępstwo przywłaszczenia mienia. Za całkowicie dowolne należy uznać twierdzenia powoda, iż komputer należał do niego. Sprzęt ten należy od wielu lat do pozwanej, o czym powód wiedział i miał tego świadomość, wielokrotnie z niego korzystając przy wykonywaniu czynności pracowniczych. Żądanie udowodnienia, iż jest on własnością pozwanej jest co najmniej bulwersujące i karygodne, tym bardziej, iż z nagrań monitoringu wynika wyniesienie go z ojcem, po godzinach pracy z firmy. Podtrzymuje wniosek o zwrot przywłaszczonego sprzętu. Jednocześnie informuje, iż stanowisko powoda stanowi podstawę do zmiany wypowiedzenia umowy o pracę i rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia w trybie zwolnienia dyscyplinarnego na podstawie art. 52 § 1 ust. 1 i 2 kp. W związku z tym doręcza odpis pisemnego oświadczenia pozwanej i świadectwo pracy, które to oświadczenie z daty 22 maja 2020 r. poświadczył za zgodność z oryginałem i załączył do pisma. W treści tego oświadczenia pozwana wskazała, iż rozwiązuje umowę o pracę bez wypowiedzenia z powodem z dniem 22 maja 2020 r. zawartą w dniu 15 grudnia 2016 r. na podstawie art. 52 § 1 ust. 1 i 2 kp, gdzie jako przyczynę uzasadniającą wskazano brak zwrotu przez powoda komputera, stanowiącego mienie powodowej Spółki wraz z dyskiem, co stanowi podstawę do zwolnienia dyscyplinarnego, z winy pracownika wynikającego z ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych oraz popełnienia przez pracownika w czasie trwania umowy o pracę, oczywistego przestępstwa. Pozwana pouczyła powoda o prawie odwołania do Sądu. Pozwana wystawiła również z datą 22 maja 2020 r. powodowi świadectwo pracy, w którym wskazała rozwiązanie stosunku pracy w powyższym trybie, z dniem 22 maja 2020 r.

Powód oryginał powyższego oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia otrzymał również pocztą w dniu 1 czerwca 2020 r., który to został wysłany przez pozwaną w dniu 25 maja 2020 r. na jego adres wraz ze świadectwem pracy, czyli po trzech miesiącach od zaistniałego zdarzenia na SKP, a związanego z wyniesionym komputerem.¹

Sąd I instancji podkreślił, że stosownie do treści powołanego przepisu art. 52 § 2 kp, rozwiązanie umowy o pracę w omawianym trybie nie może nastąpić po upływie miesiąca od uzyskania przez pracodawcę wiadomości o okoliczności czy okolicznościach uzasadniających rozwiązanie umowy o pracę w omawianym trybie.

W całokształcie okoliczności sprawy i pism pozwanej Sąd Rejonowy przyjął, iż pozwanej chodziło o przywłaszczenie mienia, którym powód, był uprawniony do dysponowania jako jej pracownik.

Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, iż pozwana rości sobie, tak samo jak powód, prawo własności do wskazanego powyżej komputera. Każda ze stron wskazuje, iż jest jego właścicielem. Pozwana nie wykazała tego jednak. Jej twierdzenia w tym zakresie się gołosłowne, jak również całkowicie irracjonalne.

Nasz Kolega (powód) wskazywał, że:

• na dysku tego komputera nie posiadał żadnych danych dotyczący prowadzonej przez pozwaną działalności,

• jest właścicielem tego komputera od momentu dokonanej darowizny na jego rzecz przez informatyka R. R., z którym się przyjaźni, jeszcze kiedy pracował w poprzedniej firmie, do której należała ta SKP, a która nie należała wówczas do pozwanej,

• na pozostawienie tego komputera na terenie tej SKP wyraził mu zgodę ówczesny kierownik, gdyż powód mieszkał wówczas u rodziców i miał w nim swoje dokumenty związane z rozwodem,

• nie zabierał go nigdy wcześniej do domu, do czasu kiedy to komputer potrzebny był jego ojcu.

Zaś pozwana firma miała go zakupić od informatyka R. R., i jak wskazała, przekazała mu z tego tytułu środki. Nie przedstawiła jednak żadnych dowodów potwierdzających jego nabycie, zwłaszcza, że miała za niego zapłacić. Podała również, iż zapłaty dokonała w ramach naprawy za pojazd wyżej wymienionego. Nie wchodzi on w skład środków pozwanej.²

Pozwana podnosiła również, iż miała zamiar powiadomienia o popełnieniu przestępstwa przez powoda organów ścigania, o czym go zresztą informowała. Zaniechała tego jednak, jak wskazała, aby nie eskalować dalej konfliktu. Zawiadomienie nie miało również dla niej wymiernej korzyści, gdyż wiązałoby się z kosztami, które to byłyby niecelowe. Sprzęt był małej wartości i powód zapewne przegrał dane. Zawiadomienie na tym etapie mogło zakończyć się brakiem możliwości ustalenia okoliczności popełniania czynu i umorzeniem postępowania, co może stanowić dodatkowy pretekst do pomawiania przez niego pozwanej, jak i rodzić dalsze problemy w małej miejscowości, w której działa pozwana.

W ocenie Sądu I instancji, gdyby pozwana była właścicielem przedmiotowego komputera, na którym to miały znajdować się ważne dla jej funkcjonowania dane, jak i dotyczące jej klientów zawiadomiłaby o tym organy ścigania, za czym przemawiają zasady logiki i doświadczenia życiowego, co jednak nie miało miejsca.

Tym bardziej, że przedmiotowy komputer miała zakupić od informatyka, który następnie przegrał wskazywane jej dane. Z treści powyższego pisma wynika również, iż sama również założyła, iż postępowanie karne nie doprowadzi do ustalenia popełnienia przez powoda wskazanego powyżej przestępstwa czy też jest to dla niej nieopłacalne, jedno zaś wyklucza drugie.

Sąd rejonowy podniósł również, iż gdyby ze strony powoda doszło do wyniesienia mienia pozwanej, do tego po godzinach pracy, na którym miały być zgromadzone istotne dane związane z jej działalnością nie tylko powiadomiłaby organy ściągania, ale również rozwiązała dyscyplinarnie łączącą strony umowę o pracę, nie zaś podejmowała nie wiadomo z jakich względów korzystne działania dla powoda, które wskazała choćby w odpowiedzi na pozew. Do tego również rozwiązała z powodem umowę o pracę za trzymiesięcznym okresem wypowiedzenia, gdzie w piśmie też wskazała przyczyny niedotyczące pracownika, a więc leżące po stronie pozwanej, co jest całkowicie irracjonalnie.

W tym stanie wręczone naszemu Koledze (powodowi) oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia było niezgodne z prawem. Taki wyrok wydał Sąd Rejonowy.

Powyższe stanowisko potwierdził także Sąd Okręgowy (wyższej instancji), że apelacja firmy podlega oddaleniu.³

Nasz Kolega (powód) wygrał ze swoim pracodawcą, czyli z Przedsiębiorstwem Produkcyjno-Usługowo-Handlowym (…) Spółce jawnej S. w K..⁴

A z powyższego wynika, że ta firma szukała jedynie pretekstu, aby pozbyć się naszego Kolegi z pracy. Ciekawe, czy z perspektywy czasu okazało się, że to im się opłacało.⁵ A Wy jak myślicie?

Pyta i pozdrawia

dziadek Piotra

– – – – – – – – – – – – –

19 IX 2022 roku.

Dodano: 3 października 2022, Opublikował(a): Agnieszka Kurczewska

Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Łodzi

Osoba, która wytworzyła informację: Agnieszka Gocek

Data wytworzenia informacji: 19 września 2022

Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

© Ministerstwo Sprawiedliwości 2012-2022

—————–