KOLEGA URATOWANY NIEKOMPETENCJĄ URZĘDNIKÓW

Kolega uratowany niekompetencją urzędników WK/starostwa, którzy przeprowadzali kontrolę tej SKP? Czy też uratowany niekompetencją sędziowskiego składu?¹ 

To bardzo ciekawa sprawa z 6 maja 2025 r., gdzie WSA w Poznaniu rozpoznał sprawę ze skargi naszego kolegi M. M. na decyzję SKO z 29 sierpnia 2024 roku w przedmiocie cofnięcia naszych uprawnień.²

Zaczęło się od kontroli Prezydenta Miasta na SKP w dniu 1 lutego 2024 r., gdzie pechowo tego dnia pracował nasz kolega o inicjałach M. M. W trakcie tej kontroli stwierdzono bowiem nieprawidłowości związane z przeprowadzeniem i dokumentowaniem BT pojazdów, a m.in.:

1. W trakcie OBT nie podłączono czytnika informacji diagnostycznych układu OBD II/EOBD pojazdu.³

2. Badany pojazd nie spełniał kryterium minimalnego wskaźnika skuteczności hamowania hamulca roboczego wynoszącego 58% – wynik badania wyniósł 40%.⁴

3. Nieprzekazywanie do bazy CEPIK dodatkowych badań technicznych (DBT) w 6-ciu przypadkach.⁵

4. Wydanie przez kolegę zaświadczenia albo dokonanie wpisu do DR pojazdu niezgodnie ze stanem faktycznym lub przepisami, tj.:

• niezapisanie numerów rejestracyjnych pojazdów w wydanych zaświadczeniach o przeprowadzonych DBT w 9-ciu przypadkach⁶,

• rozbieżne ustalenie w zaświadczeniu co do kategorii „rodzaj pojazdu” – samochód specjalny, zaś w uwagach – samochód ciężarowy/skrzynia,

• nieprawidłowe wskazanie w zaświadczeniu co do – kategorii motocykla L2e (motorower trójkołowy), gdzie prawidłowo winno być wpisana kategoria L3e (motocykl dwukołowy bez bocznego wózka).⁷

Nasz kolega bronił się argumentując, że dla części DBT zaświadczenia wystawiono prawidłowo. Pozostałe przypadki to były zwykłe pomyłki. Zaś popełnione błędy zostały skorygowane poprzez właściwe wpisy do CEPiK.

Starosta nie uznał tych wyjaśnień i decyzją z 24 kwietnia 2024 roku cofnął naszemu koledze skarżącemu uprawnienia do wykonywania BT na SKP. Dlatego nasz kolega odwołał się do WSA.

Po rozpoznaniu sprawy WSA w Poznaniu ocenił, że zaskarżona decyzja jednak naruszała prawo (sic!), albowiem ustalenia dotyczące naruszeń obowiązków przez naszego kolegę muszą mieć przekonującą i rzetelną podstawę dowodową, której w rozpoznawanej sprawie zabrakło.

WSA nie negował ustaleń, że nasz kolega nie podłączył czytnika informacji układu OBD pojazdu. Jednak lektura tego protokołu – zdaniem WSA – nie odpowiada na pytanie, jakie było źródło tego ustalenia. A jakie to mogło być źródło? No zastanówmy się wspólnie przez chwilkę, co ten WSA ma tu na myśli . . . . .

Wszyscy widzieli w dniu tej kontroli na SKP, że jednak nie podłączył, także nasz kolega potwierdził, że nie podłączył. Opisano to w dokumentach, w protokole kontroli.

Więc o co może tu chodzić? Korupcja, kłopoty intelektualne, braki w umiejętności czytania dokumentów ze zrozumieniem, specjalne zabiegi urzędników sadów administracyjnych w celu utrzymania kadrowej obsługi na SKP, osobiste doświadczenie składu sędziowskiego, (…)?

Zdaniem WSA w tym postępowaniu nie wskazano, czy pominięcie czytnika OBD było:

1. osobistym spostrzeżeniem kontrolujących. Jeśli tak, to w takim wypadku zabrakło np. przeprowadzenia dowodu z przesłuchania kontrolujących,

2. wynikiem udokumentowania przebiegu tegoż OBT.

Mamy tu bardzo ciekawy przypadek „specjalnego rozumowania” w tym wyroku. Jeśli w aktach znajduje się protokół badania pojazdu, który zawiera dane:

• uzyskane przy badaniu hamulców,

• stopnia przylegania kół,

• ustawienia kół,

a nie ma wyniku z OBT, to Waszym zdaniem to OBT było, czy też go nie było?

Ponadto, ten WSA za niewystarczająco umotywowane uznał również ustalenie o wydaniu zaświadczenia o „P”-pozytywnym OBT, pomimo niespełnienia przez pojazd norm siły hamowania. Zdaniem tego WSA, cyt.: „Także to ustalenie było więc arbitralne.” . . . – sic!

Co tu się dzieje, o co tu może chodzić?

Może Wy coś z tego rozumiecie?

Przecież nawet nasz kolega nie kwestionował tych dwóch kwestii (brak OBT i niewłaściwa kwalifikacja badania hamulca).

Ale to jeszcze mało. Bo zdaniem WSA w tej sprawie były jeszcze i inne uchybienia po stronie urzędników WK/starostwa i SKO.

1. Chodzi o uchybienie naszego kolegi, które polegało na nieprzekazaniu do Cepik-u informacji o przeprowadzonych kilku DBT. Bo takie zachowanie rzekomo nie wyczerpuje przesłanek określonych w art. 84 ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy PoRD (???). 

2. Niewpisanie do zaświadczeń o przeprowadzonym BT numerów rejestracyjnych pojazdów także nie wyczerpuje przesłanek określonych w art. 84 ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy PoRD, albowiem:

• zaświadczenia te zostały skorygowane,

• nawet bez tych danych o nr rejestracyjnych zaświadczenia pozwalały na zidentyfikowanie pojazdów.

Czy szykuje nam się jakaś rewolucja w zakresie naszej odpowiedzialności (albo jej braku) za pracę na SKP?

Przyznam Wam się, że niewiele z tego wszystkiego rozumiem. To nie musimy już wysyłać BT do Cepik-u? A w zaświadczenia możemy wpisywać „kawałki” z XIII Księgi Pana Tadeusza lub pozostawiać puste rubryki?

No coś podobnego . . . . . . .

I pozdrawiam

dziadek Piotra

– – – – – – – – – – – – –