POZEW ZBIOROWY W SPRAWIE CENNIKA BT

5/5 - (1 vote)

Przedsiębiorcy prowadzący SKP mogą pozwać Skarb Państwa za brak podwyżki Cennika dla SKP z tytułu zaniechania władzy publicznej.

Coraz częściej przedsiębiorcy decydują się na złożenie pozwu przeciwko Skarbowi Państwa. Te procesy uległy przyśpieszeniu w związku z Covid-19. Ale nie tylko, bo rośnie też świadomość prawna naszego społeczeństwa.

Złożenie pozwu przeciwko Skarbowi Państwa w sprawie o odszkodowanie może odbyć się na dwa sposoby – poprzez pozew indywidualny albo pozew grupowy. Niektórzy prawnicy są zdania, że w przypadku pozwu o odszkodowanie dla podmiotów będących przedsiębiorcami, którzy powołują się na to samo zdarzenie, lecz różnią się m.in. wielkością swojej działalności, pozew indywidualny będzie lepszą opcją niż pozew zbiorowy. Ale w naszej obecnej sytuacji branży, gdy Podstawowe SKP balansują na granicy upadłości, to nie stać ich na indywidualne pozwy. Dlatego postuluję pozew zbiorowy dla tych wszystkich, którzy prowadzą Podstawowe Stacje Kontroli Pojazdów.1

Celem postępowania grupowego jest stworzenie możliwości sądowego dochodzenia roszczeń jednego rodzaju, co najmniej dziesięciu osób, opartych na tej samej lub takiej samej podstawie faktycznej, jaka jest niewątpliwie stojący od lat Cennik BT na SKP. Takie jedno postępowanie daje gwarancję zwiększenie efektywności ewentualnej ochrony sądowej w tym zakresie. W takim przypadku spełniony zostanie warunek, aby roszczenie wynikało z jednego zdarzenia bądź zdarzeń podobnych do siebie.2 Powództwo obejmować musi zatem żądanie udzielenia ochrony prawnej w ten sam sposób dla wszystkich członków grupy.3 Teoretycznie, w ten sposób występujący o to roszczenie właściciele podstawowych SKP mają szansę na:

  • waloryzację Cennika,

  • rekompensatę wynikającą z poniesionej w tym zakresie szkody

  • wraz z możliwością dochodzenia rekompensaty z tytułu potencjalnie utraconych zysków

tylko dla swojej grupy występującej z tym i takim roszczeniem (pozwem).

Dopuszczalne jest dochodzenie zarówno roszczeń niepieniężnych (waloryzacja Cennika), jak i pieniężnych (rekompensata za brak podwyżki od 16 lat). Postępowanie grupowe w sprawach o roszczenia pieniężne jest jednak dopuszczalne co do zasady tylko wtedy, gdy wysokość roszczenia każdego członka grupy została ujednolicona przy uwzględnieniu wspólnych okoliczności sprawy art. 2 ust. 1 u.d.r.p.g.4

W postępowaniu grupowym sąd nie bada każdego roszczenia członka grupy indywidualnie, ponieważ byłoby to sprzeczne z istotą postępowania grupowego.

Jedną z problematycznych kwestii jest również fakt reprezentowania całej grupy przez jedną osobę. Zgodnie z treścią art. 4. ust. 1 ustawy, „powództwo w postępowaniu grupowym wytacza reprezentant grupy”. Prowadzi on postępowanie w imieniu własnym, na rzecz wszystkich członków grupy (art. 4 ust. 3 ustawy). Reprezentantem grupy – powodem w postępowaniu grupowym – może być albo jeden z członków grupy albo powiatowy (miejski) rzecznik praw konsumentów (art. 4 ust. 2 ustawy). Wymaga to zgody wszystkich członków grupy (art. 6 ust. 2 ustawy), a także późniejszej współpracy w tej grupie. Jej brak może narazić członków grupy na poważne straty. Oprócz tego, po formalnym zbadaniu pozwu reprezentant oczekuje zgłoszeń innych zainteresowanych udziałem.

Kolejną kwestią istotną z punktu widzenia praktyki jest długi czas na wypłatę odszkodowania,5 gdy do tego mamy bardzo często czynienia z przewlekłością postępowań grupowych, co świadczy na ich niekorzyść.6

Do powstania odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie przy wykonywaniu władzy publicznej, podobnie jak w innych wypadkach odpowiedzialności odszkodowawczej, niezbędne jest istnienie ogólnych przesłanek wywiedzionych z art. 361 kodeksu cywilnego, a więc zdarzenia, z którym ustawa łączy odpowiedzialność (deliktu władzy publicznej), szkody oraz adekwatnego związku przyczynowego pomiędzy szkodą i owym zdarzeniem. Ciężar dowodu co do tych wszystkich przesłanek spoczywa na poszkodowanym. Nie musi on jednak udowadniać bezprawności zachowania podmiotu władzy publicznej w myśl zasady iura novit curia.

To wszystko powoduje, że powyższy pozew p-ko Skarbowi Państwa powinien zostać wsparty przez jedną z naszych organizacji branżowych. Ponadto nic nie stoi na przeszkodzie, aby w tej sprawie złożone zostały nawet dwa niezależne od siebie pozwy zbiorowe wsparte przez nasze dwie/trzy różne organizacje branżowe. Jeden z dwóch takich pozwów może dotyczyć grupy właścicieli Okręgowych SKP, którzy też już robią bokami przy obecnym Cenniku. Warto też pamiętać, że ostatecznie o pozytywnym rozstrzygnięciu może zadecydować sądownictwo UE, co – moim skromnym zdaniem! – w tym przypadku będzie przesądzone (16 lat bez urzędowej waloryzacji i bez merytorycznego uzasadnienia ze strony ministerialnych urzędników (DTD?) dla tej skandalicznej sytuacji). 

Ale ostatecznie najbliższy czas pokaże (do zjazdów naszych organizacji), czy ktoś skorzysta z tej i takiej szansy, czy też ponownie i tradycyjnie zwyciężą nasze branżowe miękiszony.

Na podstawie: https://prawo.gazetaprawna.pl/artykuly/8071943,pozwy-przedsiebiorcow-za-lockdown-ograniczenia-obostrzenia-restrykcje-zakazy.html

Pozdrawiam

dziadek Piotra

– – – – – – – – – – – –

1 Instytucja pozwów grupowych została wprowadzona do polskiego systemu prawnego ustawą z dnia 17 grudnia 2009 r. o dochodzeniu roszczeń w postępowaniu grupowym (u.d.r.p.g.), która weszła w życie z dn. 19 lipca 2010 r.

2 postanowienie Sądu Okręgowego w Warszawie z 3.09.2013 r., II C 88/13, LEX nr 1847811.

3 postanowienie Sądu Okręgowego w Łodzi z 6.05.2011 r., II C 1693/10, LEX nr 1499238

4 Oznacza to innymi słowy, że dochodzona w postępowaniu kwota musi być taka sama dla każdego z podmiotów będących częścią grupy, co powoduje bardzo często rozbieżność pomiędzy rzeczywiście odniesioną stratą a odszkodowaniem, które ma dostać strona powodowa po skutecznym zakończeniu postępowaniu. Jeśli jeden z poszkodowanych jest zdania, że jego szkoda znacznie przewyższa straty innych członków grupy, zasadnym jest złożenie pozwu indywidualnego, który zapewni mu dochodzenie odszkodowania w najpełniejszym wymiarze.

5 Nawet w przypadku pozytywnego rozpatrzenia pozwu grupowego i przyznania wysokiego odszkodowania, bardzo często jest ono wypłacane dopiero w ciągu 3-5 lat z uwagi na dużą liczbę poszkodowanych, którym przysługuje taka sama kwota i ograniczone możliwości finansowe dłużnika.

6 Przykładem może być sprawa z powództwa grupy akcjonariuszy przeciwko Skarbowi Państwa – Ministrowi Skarbu z tytułu szkody z powodu utraty wartości akcji Stoczni Szczecińskiej Porta Holding S.A. Pozew został wniesiony w roku 2012. Dopiero w roku 2016, na skutek postanowienia sądu apelacyjnego rozpoznającego zażalenia na postanowienie sądu I instancji dotyczącego składu grupy, sąd ten uwzględnił zażalenie strony powodowej w całości. Dzięki temu sprawa mogła przejść do merytorycznego rozpatrzenia żądań grupy.

Loading