FIRMY TRANSPORTOWE Z WŁASNĄ OSKP

Firma transportowa z własną SKP to błąd naszego (?) DTD, z którego po tylu latach negatywnych doświadczeń nie umie/nie potrafi się wycofać. Niejednokrotnie kładąc tym samym na szali Ludzkie Życie.

Tym razem się udało, ale jak długo jeszcze?

Większość największych naszych branżowych skandali dotyczyło okręgowych SKP, a co za tym idzie pojazdów pow. 3,5 ton DMC (autobusy, ciężarówki, rolnicze wszelkiego typu).¹ A już autobusy przewożące Ludzi, to grupa pojazdów, która powinna być pod szczególnym nadzorem nas wszystkich. Ich ewentualna niesprawność jest szczególnie niebezpieczna z punktu widzenia BRD.²

A teraz mamy kolejny dowód na potwierdzenie tych faktów, że to jednak z Okręgowymi SKP należącymi do firm transportowych mamy największy problem.³

Oto kolejny przykład z 27 października 2022 r., gdy WSA w Gliwicach rozpatrywał sprawę ze przewoźnika F. sp. z o. o. w G. na decyzję GITD w Warszawie z dnia 23 czerwca 2022 r. nr BP.501.663.2021.2065.KA12.230879 w przedmiocie kary pieniężnej.⁴

Chodzi o to, że Główny Inspektor Transportu Drogowego (dalej jako organ, GITD) utrzymał w mocy wcześniejszą decyzję Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego (WITD) z 1 kwietnia 2021 r. o nałożeniu kary pieniężnej w wysokości 2.000 zł na F sp. z o.o. z siedzibą w G. (dalej jako strona, skarżąca, spółka), za wykonywanie przewozu drogowego pojazdem posiadającym usterkę lub usterki układu hamulcowego, zakwalifikowane jako niebezpieczne.

Zaczęło się 3 marca 2021 r., gdy na dworcu autobusowym w Z. inspektor transportu drogowego skontrolował autobus marki SOR. Kierowca wykonywał krajowy regularny transport drogowy osób w publicznym transporcie zbiorowym. W czasie kontroli ujawniono usterkę układu hamulcowego, zakwalifikowaną jako niebezpieczna, w postaci braku siły hamowania w lewym kole osi tylnej. Ustalenia te zostały zawarte w protokole kontroli.

O wszczęciu postępowania administracyjnego zawiadomiono przewoźnika 4 marca 2021 r.

Efektem tego postępowania było pismo przewoźnika z 10 marca 2021 r. stanowiące wyjaśnienie zaistniałej sytuacji. Z pisma tego oraz z dalszego stanowiska tego przewoźnika wynikało, że:

1. w firmie są prowadzone procedury przeglądów i obsługi pojazdów. Każdy pojazd jest wyposażony w książkę obsługi i napraw pojazdu, w której to kierowcy potwierdzają wykonanie czynności obsługi codziennej. A pomimo tego, żaden z kierowców nie zgłosił utraty siły hamowania.

2. Kierowca prowadzący pojazd w dniu kontroli jest doświadczonym nie tylko kierowcą, ale również mechanikiem autobusów. Pomimo swojej wiedzy i doświadczenia nie był w stanie zauważyć usterki układu hamulcowego.

3. Wady hamulca nie sygnalizował żaden z systemów zainstalowanych w autobusie.

4. Kierowca przed wyruszeniem w trasę przeprowadził czynności OC (obsługi codziennej) pojazdu, zatem podjął wszelkie dostępne rutynowe działania mające na celu kontrolę stanu technicznego pojazdu.

5. Pojazdy tej spółki są na bieżąco sprawdzane przez stację obsługi.

6. Wysłani na miejsce kontroli pracownicy OSKP jednak stwierdzili usterkę siłownika hamulca⁵, która podobno nie była wyczuwalna podczas jazdy przez doświadczonego kierowcę prowadzącego wówczas pojazd.

7. Kierowca pojazdu nie został ukarany mandatem karnym, ani nie został w sprawie przesłuchany.

8. Firma nie miała wpływu na stwierdzoną usterkę, ani też nie mogła jej zapobiec.

Tacy fachowcy, takie procedury bezpieczeństwa, a jednak chcieli się wymigać od nałożonej kary w wysokości 2.000 zł.⁶

Tak wszystko zaplanowane i zorganizowane, a zapomnieli lub nie wiedzieli, że:

• pojazdy użytkowane na drogach publicznych muszą być zdatne do ruchu drogowego w momencie ich eksploatacji,

• posiadacz DR oraz, w stosownych przypadkach, użytkownik pojazdu powinni być odpowiedzialni za utrzymywanie pojazdu w stanie zdatności do ruchu drogowego.⁷

Znając od lat naszą branżę oraz biorąc pod uwagę brak wymaganej Prawem UE naszej zawodowej samodzielności/niezależności⁸ mam prawo przypuszczać, że i tym razem nasi koledzy zostali przymuszeni przez swojego pracodawcę do wypuszczenia tego pojazdu w tym dniu na trasę, pomimo istniejących usterek hamulca (braku siły hamowania na lewym kole osi tylnej) pod warunkiem, że prawdziwe były zapewnienia tego pracodawcy o codziennych istniejących procedurach w tej firmie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał, że skarga przewoźnika nie zasługuje na uwzględnienie, albowiem codzienna kontrola pojazdu, którą wykonuje kierowca nie jest wystarczająca do uwolnienia przedsiębiorcy od odpowiedzialności. Dotyczyła ona raczej podstawowych elementów wyposażenia autobusu, sprawdzanych naocznie przez kierowcę, bez użycia jakichkolwiek urządzeń.⁹

Przypomnę tylko, że wiele razy była możliwość przyjęcia innych rozwiązań (niemieckich, skandynawskich?), które są całkowicie, Całkowicie, CAŁKOWICIE wolne od jakichkolwiek patologii, spotykanych co kwartał na naszym, polskim rynku.

Trzymajmy się

dziadek Piotra

– – – – – – – – – – – – –