RAŻĄCE NARUSZENIE PRAWA W WK/STAROSTWIE

Rate this post

Rażące naruszenie Prawa przez Starostę i jego urzędników WK. Czyli skutki rejestracji ciągnika rolniczego bez homologacji i pytanie, czy urzędnicy WK/starostwa poniosą odpowiedzialność karną?

WSA w Szczecinie, całkiem niedawno, bo w dniu 26 października 2023 roku rozpatrywał sprawę ze skargi P. W. na decyzję SKO w przedmiocie braku przesłanek do stwierdzenia nieważności decyzji o rejestracji pojazdu i uchyla zaskarżoną decyzję.1

W tym przypadku chodzi o decyzję Starosty, który 21 marca 2019 roku wydał decyzję2 po rozpoznaniu wniosku K. Spółka z o.o., Spółka Komandytowa z siedzibą w W. (dalej „spółka”, „uczestnik postępowania”), w której zarejestrował ciągnik rolniczy, wydając DR oraz TR.

Powyższą decyzję jako pierwszy zakwestionował Prokurator Prokuratury Rejonowej w W. (dalej „Prokurator”), który pismem z 11 kwietnia 2023 roku złożył do SKO w K. sprzeciw od ww. ostatecznej decyzji organu I instancji, domagając się stwierdzenia jej nieważności.

Argumenty Prokuratora sprowadzały się do następujących punktów:

  1. Starosta (organ I instancji) wydał ww. decyzję z rażącym naruszeniem art. 72 ust. 1 pkt 3 PoRD.

  2. Decyzję wydano bez zgromadzenia wszystkich niezbędnych dokumentów.

  3. Zabrakło świadectwa zgodności WE albo świadectwa zgodności wraz z oświadczeniem zawierającym dane i informacje o pojeździe, niezbędne do rejestracji i ewidencji pojazdu.

  4. Zabrakło dopuszczenia jednostkowego pojazdu, decyzji o uznaniu dopuszczenia jednostkowego pojazdu albo świadectwa dopuszczenia indywidualnego WE pojazdu.

W ocenie Prokuratora, w stosunku do przedmiotowego ciągnika rolniczego dokument taki był wymagany, gdyż pojazd ten był rejestrowany po raz pierwszy na terenie państwa członkowskiego UE, a został sprowadzony z terenu państwa niebędącego członkiem UE.3

Pismem z 22 czerwca 2023 roku spółka, która wprowadziła na nasz rynek w podobny sposób niejeden taki ciągnik, przedstawiła swoje stanowisko o braku podstaw do stwierdzenia nieważności decyzji organu I instancji wskazując, że:

  • ww. pojazd był jednak po raz pierwszy zarejestrowany na terenie innego kraju niż Polska, co skutkowało jej zdaniem, o braku podstaw do załączenia dokumentów homologacji.

  • ważniejsze są BT pojazdu, dopuszczające ciągnik do ruchu.

  • dokonanie stwierdzenia nieważności decyzji organu I instancji (Starosty i jego WK) w oparciu, o którą pojazd od kilku lat jest dopuszczony do ruchu spowoduje szereg komplikacji po stronie spółki i podmiotów, które nabyły od niej ten pojazd i ewentualnie dalej nim rozporządziły.

SKO w dniu 23 czerwca 2023 roku wydało decyzję wspierającą Starostę i jego WK (tradycyjnie?), w której stwierdziło brak przesłanek do stwierdzenia nieważności decyzji organu I instancji.

SKO skupiło się na wyjaśnieniu pojęcia „nowego pojazdu”, „rejestracja”, „dopuszczenie” oraz na uznaniu, że organ Starosta i jego WK, że przedmiotowy ciągnik nie był pojazdem nowym w rozumieniu art. 2 pkt 62 PoRD, gdyż był wcześniej zarejestrowany na […].

Ponadto SKO wskazało, że:

  1. definicję „pojazdu nowego” zawiera art. 3 pkt 37 rozporządzenia nr 167/2013,

  2. definicję pojęcia „rejestracja”zawiera art. 3 pkt 38 rozporządzenia nr 167/2013.

  3. przepisy PoRD nie zawierają definicji „rejestracji”, ani „dopuszczenia”, do których to pojęć odnoszą się przepisy rozporządzenia nr 167/2013.

  4. wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w sprawi o sygn. C-513/15, w którym Trybunał stwierdził, że używany ciągnik z państwa trzeciego, który nie posiada homologacji typu WE i jest przeznaczony po raz pierwszy do użytku w Unii Europejskiej jest „nowym pojazdem”. W niniejszej sprawie Starosta i jego WK powinien odmówić dokonania rejestracji ww. ciągnika z uwagi na brak dokumentów homologacji.

  5. choć organ I instancji (Starosta i jego WK) naruszył art. 72 ust. 1 pkt 3 u.p.r. to nie w sposób rażący.4

Prokurator nie poddawał się i złożył skargę na ww. decyzję SKO i wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji oraz stwierdzenie nieważności decyzji organu I instancji, czyli Starosty i jego WK.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wskazał, co następuje:

Jak wynikało z akt, spółka składając wniosek o rejestrację ciągnika nie przedłożyła dokumentów homologacji. W niniejszym postępowaniu organ odwoławczy stanął na stanowisku, że przedmiotowy pojazd powinien posiadać dokument homologacji w rozumieniu art. 72 ust.1 pkt 3 PoRD.

Zatem w sytuacji, gdy pojazd ten nie był wcześniej zarejestrowany na terytorium Polski – złożenie takiego dokument homologacji przez spółkę było obowiązkowe w postępowaniu rejestracyjnym ww. pojazdu.”

Według art. 3 pkt 37 rozporządzenia nr 167/2013:

  • „nowy pojazd” to pojazd, który nigdy wcześniej nie był rejestrowany ani dopuszczony.

  • „Rejestracja” oznacza administracyjne zezwolenie na dopuszczenie pojazdu, w tym do ruchu drogowego, obejmujące identyfikację pojazdu i nadanie mu numeru seryjnego znanego jako numer rejestracyjny, na stałe, czasowo lub na krótki okres (art. 3 pkt 38),

  • „dopuszczenie” to pierwsze wykorzystanie w Unii Europejskiej pojazdu, układu, komponentu, oddzielnego zespołu technicznego, części lub wyposażenia zgodnie z ich przeznaczeniem (art. 3 pkt 40).

  • „Wprowadzenie do obrotu” oznacza udostępnienie pojazdu po raz pierwszy w Unii Europejskiej (art. 3 pkt 39).

  • „importerem” jest każda osoba fizyczna lub prawna mająca siedzibę w Unii Europejskiej, która wprowadza do obrotu pojazd, pochodzący z państwa trzeciego, czyli jak w niniejszej sprawie z […] (państwa nie będącego członkiem UE).5

Podnoszona przez SKO (organ odwoławczy) odmienność pojęcia „nowy pojazd” z art. 2 pkt 62 p.r.d. i w przepisach rozporządzenia nr 167/2013 nie ma znaczenia dla rozpoznania sprawy, gdyż w istocie pojęcie nowego pojazdu na tle przepisów p.r.d. odnosi się do kwestii homologacji pojazdu, np. art. 70g, art. 70s.

W ocenie Sądu, stwierdzone przez organ odwoławczy naruszenie przez organ I instancji art. 72 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 72 ust. 2 pkt 1 p.r.d. jest zatem oczywiste i świadczy o rażącym naruszeniu prawa.”

I na koniec bardzo ważne, cyt.:

Podnoszone przez uczestnika postępowania okoliczności w postaci:

  • negatywnych skutków społecznych związanych z wycofaniem ciągników z użytkowania,

  • konsekwencjami odpowiedzialności z tytułu rękojmi sprzedawcy pojazdów na rynku polskim,

  • upadku głównego importera i dealerów przedmiotowych pojazdów,

  • brak możliwości legalnego korzystania z takich pojazdów przez rolników, którzy je zakupili

nie mają bezpośredniego wpływ na rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie.

Kwestia ewentualnej odpowiedzialności odszkodowawczej uczestnika postępowania, czy organu administracyjnego pozostaje poza oceną sądu administracyjnego w rozpoznawanej sprawie.”

WSA w Szczecinie uchylił zaskarżoną przez Prokuratora decyzję Starosty oraz jego WK i SKO.

Aż strach pomyśleć, co tam będzie się dalej działo, już nie mówiąc/pisząc o naszych kolegach, którzy te ciągniki klepali…..

Jak tonący brzytwy trzymajmy się Prawa,

a zniknie każda nasza obawa

dziadek Piotra

– – – – – – – – – – – –

1 II SA/Sz 735/23 – Wyrok WSA w Szczecinie; Data orzeczenia: 2023-10-26; orzeczenie nieprawomocne; Data wpływu: 2023-08-17; Symbol z opisem: 6030 Dopuszczenie pojazdu do ruchu; Hasła tematyczne: Ruch drogowy; Skarżony organ: SKO (Samorządowe Kolegium Odwoławcze); Treść wyniku: Uchylono zaskarżoną decyzję;

2 na podstawie art. 73 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. PoRD (Dz. U. z 2018 r. poz. 1990 ze zm.), art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096 ze zm., dalej „K.p.a.”)

3 Prokurator powołał się na regulacje prawne dotyczące warunków wprowadzenia pojazdu do obrotu, w tym wymogi podlegania procedurze homologacji zawarte w przepisach u.p.r. oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 167/2013 z dnia 5 lutego 2013 r. w sprawie homologacji i nadzoru rynku pojazdów rolniczych i leśnych (Dz. U. UE. L.2013.60.1 z dnia 2 marca 2013 r.- dalej „rozporządzenie nr 167/2013”).

4 Proste zestawienie treści decyzji organu I instancji z treścią przepisów p.r.d. nie wykazuje, że pozostają one ze sobą w jawnej sprzeczności. Sprzeczność ujawnia się dopiero po dokonaniu wykładni przepisów krajowych z przepisami unijnymi. Nie zaistniały w ocenie organu odwoławczego, też inne przesłanki z art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a. do stwierdzenia nieważności decyzji organu I instancji.

5 W rozumieniu art. 3 pkt 41 rozporządzenia nr 167/2013

Loading