ZWIĘKSZANIE DMC NA MASOWĄ SKALĘ

Zwiększenie DMC pojazdu na masową skalę? Czyli rola naszego kolegi w tym procederze i urzędnicze postępowanie niezgodne z Prawem, ilustrujące też poziom nadzoru nad naszymi SKP w tamtejszym WK/starostwie (oraz okolicy?).

Mamy tutaj zamianę chłodni na autobus i pytania:

• czy bezprawne decyzje WK/starostwa, choć wydane z cyt.: „rażącym naruszeniem Prawa”, to jednak nadal pozostają bez konsekwencji dla tych urzędników?

• Co tam się dzieje? Bo nasz kolega twierdzi w tej sprawie, że cyt.: „działał w zaufaniu do urzędników, którzy od wielu lat rejestrowali pojazdy przez niego modyfikowane”.

• Więc ile dziesiątków takich pojazdów tam hula jeszcze po drogach?

• Ilu podobnych naszych kolegów w ten sposób zarabia na życie w tamtejszym regionie, gdy jak znam życie, wielu z nas uczy się wzajemnie od siebie?¹

• Ile kosztowała ta sprawa i ile jeszcze będzie kosztowało wyeliminowanie z ruchu pozostałych podobnych pojazdów oraz kto za to zapłaci?

• Założę się, że nasz kolega S. G² nie był tym jedynym w takim procederze na tamtejszym terenie. Kto zapłaci za posprzątanie tego bałaganu na terenie sąsiadujących powiatów?

10 listopada 2022 r. WSA w Łodzi rozpatrywał sprawę ze skargi naszego kolegi S. G. na decyzję SKO w Piotrkowie Trybunalskim z 25 maja 2022 r., nr KO.480.28.2022 w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie zarejestrowania pojazdu.³

Sprawa dotyczyła zarejestrowania na rzecz naszego kolegi S. G. samochodu marki Mercedes-Benz Sprinter. Składając wniosek o rejestrację ww. pojazdu nasz kolega przedstawił:

1. dowód rejestracyjny (zagraniczny) wraz z poświadczonym tłumaczeniem,⁴

2. umowę kupna-sprzedaży pojazdu z 8 lutego 2018 r., uwierzytelnienie umowy kupna-sprzedaży z 12 lutego 2018 r.,

3. zaświadczenie o pozytywnym tzw. I OBT pojazdu (okresowym + dodatkowym), przeprowadzonym przez uprawnionego diagnostę samochodowego S. G. w dniu 12 lutego 2018 r.,

4. DIP wraz opisem zmian konstrukcyjnych dokonanych w pojeździe z dnia 12 lutego 2018 r. (montaż 29 homologowanych foteli pasażerskich wraz z pasami bezpieczeństwa oraz atestowanych szyb bocznych, zmianie zabudowy pojazdu na autobus, zmianie masy własnej pojazdu na 4050 kg, zmianie ilości miejsc siedzących na 30, zmianie rodzaju pojazdu z samochodu ciężarowego na autobus, jako DMC wskazano 6200 kg), wystawionym przez S. G. jako uprawnionego diagnostę samochodowego, potwierdzające dokonanie zmian,⁵

5. zaświadczenie o przeprowadzonym BT, którego dopuszczalna prędkość na autostradzie i drodze ekspresowej wynosi 100 km/h,

6. zaświadczenie o pozytywnym DBT pojazdu (dodatkowym), przeprowadzonym przez uprawnionego diagnostę samochodowego S. G. w dniu 12 lutego 2018 r. wraz z oświadczeniem G. A. – opinią techniczną nr 7/4/02/2018,

7. oświadczenie o braku TR (tablic rejestracyjnych) pojazdu sprowadzonego z zagranicy,

8. świadectwo zdatności do ruchu drogowego i poświadczenie przeprowadzenia badania zdatności do ruchu wystawione przez AY G. Engineering GmbH, wraz z certyfikatem of conformity no. D*730301* wystawionym przez „G. A.” S. G. i AY G. Engineering GmbH.⁶

 

W wyniku powyższego rejestracja tego pojazdu przeszła następującą drogę administracyjną:

• decyzją z 23 lutego 2018 r. Starosta Powiatu Piotrkowskiego zarejestrował na rzecz S. G. pojazd marki Mercedes-Benz Sprinter, wydając DR, TR zalegalizowane znakiem legalizacyjnym oraz nalepkę kontrolną i KP, pomimo zwiększenia DMC pojazdu z 5000 kg do 6200 kg, co wynikało z posiadanych przez to WK/starostwo danych w stosownych i posiadanych dokumentach (sic!),

• W piśmie z 21 października 2020 r. Mercedes-Benz Polska wskazał, że nie produkuje autobusów na bazie pojazdów Sprinter,

• pismem z dnia 16.11.2020 r. Mercedes Benz Polska Sp. z o.o., pismem nr H/VAN/2483/MZ/20 poinformował, że przedmiotowy pojazd był wyprodukowany z DMC (dopuszczalną masą całkowitą) 5000 kg.⁷

• pismem z dnia 4 stycznia 2022 r., a więc dopiero po 4 latach od momentu rejestracji pojazdu (sic!), Starosta Powiatu Piotrkowskiego wystąpił do SKO o rozważenie możliwości stwierdzenia nieważności wcześniejszej i ww. decyzji z 23 lutego 2018 r., gdyż ww. pojazd został zarejestrowany pomimo dokonania w nim zmian konstrukcyjnych, na które nie wyraził zgody producent pojazdu.

• decyzją SKO (z 25 marca 2022 r. znak: KO.480.4.2022) stwierdziło z urzędu nieważność decyzji Starosty Powiatu Piotrkowskiego znak: WK.5410.3.3909.2018.AN z 23 lutego 2018 r.

Z nieuprawnionym wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy wystąpił nasz kolega S. G., reprezentowany przez rzekomo fachowego pełnomocnika, który (za pieniądze?) podtrzymywał złudną nadzieję na możliwe korzystne rozstrzygnięcie.

Tamtejsze SKO stwierdziło przy tym bez ogródek, że cyt.:

1. „decyzja Starosty Powiatu Piotrkowskiego nie może pozostać w obrocie prawnym, została bowiem wydana z rażącym naruszeniem prawa.”

2. „żaden z dokumentów przedstawionych przez naszego kolegę (stronę) nie stanowi oświadczenia wystawionego przez producenta lub przedstawiciela tego producenta potwierdzającego, że pojazd był homologowany zgodnie z wnioskowanymi danymi technicznymi. Ich cechą wspólną jest natomiast, że wystawione zostały bezpośrednio lub pośrednio przez S. G. „autora” dokonanych modyfikacji, niebędącego producentem pojazdu, ani jego przedstawicielem.”

3. „firma G. A. nie jest partnerem Mercedes-Benz w zakresie zabudów i nie współpracuje z tą firmą. Mercedes-Benz opracował wytyczne dla firm zabudowujących, w których nie są przewidziane możliwości zmiany dmc, rozstawu osi oraz zwisu (długości pojazdu) dla pojazdów tego typu.”

Na naszą szczególną uwagę zasługuje w tej sprawie fakt, że jakiś Ośrodek Konstrukcyjno-Badawczy Sp. z o.o. na zlecenie firmy „G. A.” S. G., podobno przeprowadził jakąś serię badań autobusów na bazie MB Sprinter (model 906 i 907) w wariantach DMC 5000 kg – 6200 kg oraz długości całkowitej max. 9310 mm. Podobno badania te potwierdzały zgodność zmodyfikowanych pojazdów z wymaganiami bezpieczeństwa oraz przepisami prawa, w tym dokument z 12.08.2019 r., w którym ww. Ośrodek Badawczy zawiadamia Starostwo o treści ww. dokumentów. Uważajmy na podobne dokumenty tego „ośrodka”, gdyż w żadnym przypadku nie mogą one zastąpić oświadczenia wystawionego przez producenta lub przedstawiciela producenta.⁸

W bezzasadnej skardze do WSA w Łodzi nasz kolega S. G. wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji wraz z poprzedzającą ją decyzją. WSA uznał, że ta skarga jest niezasadna.⁹ Albowiem, między innymi:

• w procesie homologacji całopojazdowej homologację uzyskuje, m.in. układ hamulcowy dla konkretnej MMC, a normy bezpieczeństwa technicznego dla samochodów do przewozu osób i ich bagażu (M3 – autobus) są bardziej restrykcyjne niż dla samochodów skonstruowanych głównie do przewozu ładunków (kategoria N). Dlatego zmiana DMC pojazdu jest więc istotną zmianą mającą niewątpliwie wpływ na BRD,

• nasz kolega S. G. (skarżący) nie przedstawił dokumentu wystawionego przez jednostkę uprawnioną (TDT) do przeprowadzania tego rodzaju badań homologacyjnych lub dopuszczeń jednostkowych.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 151 p.p.s.a., WSA w Łodzi oddalił skargę naszego niedouczonego (?) kolegi.

Uważajcie na siebie

dziadek Piotra

– – – – – – – – – – – – –