CZY USZKODZONA YAMAHA Z USA JEST ODPADEM

Czy uszkodzona po wypadku Yamaha z USA jest odpadem. A jeśli tak, to w jakim przypadku?

12 marca 2024 roru zapadł ten ważny wyrok NSA, który jest istotną wskazówką dla tych wszystkich, którzy sprowadzają z USA pojazdu uszkodzone.¹

Ten wyrok jest efektem skargi kasacyjnej ob. P. B. od wyroku WSA w Warszawie z 18 lutego 2022 r., sygn. akt IV SA/Wa 1833/21 w sprawie ze skargi ob. P. B. na postanowienie Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia 8 października 2021 r., w przedmiocie wezwania do zagospodarowania odpadu.²

Zaczęło się od tego, że Starosta Ostrołęcki zawiadomił Głównego Inspektora Ochrony Środowiska, że motocykl marki Yamaha³ może stanowić odpad – choć uiścił cło oraz podatek VAT. Urzednicy WK/starostwa tłumaczyli to tym, że organ właściwy do spraw rejestracji pojazdów w stanie Pensylwania w USA wydał dla tego pojazdu dokument „Certificate of Salvage for a Vehicle„⁴. Z tłumaczenia tego dokumentu wynika, że „Dowód rejestracyjny nie będzie wydany„. Oznacza to, że dla przedmiotowego pojazdu powypadkowego właściwe władze Stanu Pensylwania wydały dokument, na podstawie którego nie jest możliwa rejestracja pojazdu. Jednocześnie dokument posiada adnotację: „Formularz MY-426B musi być użyty podczas starania się o odtworzony Tytuł Własności w Stanie Pensylwania. Nie wolno używać tego pojazdu na drogach publicznych do czasu wydania odtworzonego tytułu„.

Pojazd mógł być wykorzystany zgodnie ze swoim pierwotnym przeznaczeniem, ale wymagane było uzyskanie dla niego statusu pojazdu „odtworzonego„. W błędnej ocenie Starosty, poprzedni właściciel pojazdu nie dokonywał niezbędnych napraw pojazdu oraz nie uzyskał niezbędnego do dalszego wykorzystania tytułu własności pojazdu „odtworzonego„. Rzekomo oznacza to, że pojazd stanowi odpad.⁵

Nie pomogło odwołanie się do WSA w Warszawie, który bez właściwej znajomości zagadnienia wsparł wcześniejszą decyzję Starosty z Ostrołęki. Ale polski właściciel tego powypadkowego motocykla nie poddał się i skierował swoją sprawę do NSA.

NSA na to:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 6 ustawy o odpadach, przez odpady rozumie się każdą substancję lub przedmiot, których posiadacz pozbywa się, zamierza się pozbyć lub do których pozbycia się jest obowiązany.⁶ Ale przecież ob. P. B. Nie po to go ściągał z USA, aby się go pozbyć, prawda?

Pojęcie „pozbycie się”, które stanowi przesłankę do uznania za odpad, oznacza zmianę sposobu użytkowania wskazanego przedmiotu, czyli użytkowanie w inny sposób niż nakazuje to przeznaczenie danego przedmiotu, a nowy sposób użytkowania mógłby wywoływać niekorzystne oddziaływanie na środowisko.

Z orzecznictwa TSUE:

wyrok z 14 października 2020 r. w sprawie C-629/19 TSUE wskazał, że należy zwrócić szczególną uwagę, czy dany przedmiot lub substancja nie są już przydatne dotychczasowemu właścicielowi, a więc czy przedmiot lub substancja stanowią obciążenie, którego posiadacz zamierza się pozbyć.

W odniesieniu do sprowadzanych z zagranicy pojazdów nastąpiło doprecyzowanie w formie wskazówek metodycznych Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z 3 kwietnia 2008 r., z korektami pkt 2 z 15 lipca 2008 r., oraz z 21 marca 2013 r., w sprawie uznawania pojazdów za odpad w transgranicznym przemieszczaniu odpadów. Z tych wskazówek wynika, że transgranicznie przemieszczany pojazd wypełnia definicję „odpadu”, określoną w art. 3 ust. 1 pkt 6 ustawy o odpadach, jeżeli:

1. poprzedni właściciel dokonał pozbycia się pojazdu uszkodzonego, posiadającego dokument własności pojazdu, z którego wynika, że nie nadaje się on do naprawy lub uległ kasacji („Certificate of Destruction”, „Damage Equal to the Value”, „For Parts Only”, „Non Rebuildable”, „Non Repairable” itp.);

2. poprzedni właściciel dokonał pozbycia się pojazdu uszkodzonego, posiadającego dokument pojazdu inny niż w pkt 1, a uszkodzony pojazd wymaga napraw wykraczających poza naprawy drobne określone w „Wytycznych korespondentów Nr 9 w sprawie przemieszczania odpadów w postaci pojazdów”;

3. z oświadczenia strony lub dokumentów (faktura) wynika, że zakupiła pojazd z przeznaczeniem na części;

4. przewożona jest część pojazdu lub pojedyncze części nie nadające się do bezpośredniego zamontowania w pojazdach oraz części wymontowane z pojazdów, których ponowne użycie zagraża bezpieczeństwu ruchu drogowego lub negatywnie wpływa na środowisko – części te są wymienione w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 28 września 2005 r. w sprawie wykazu przedmiotów wyposażenia i części wymontowanych z pojazdów, których ponowne użycie zagraża bezpieczeństwu ruchu drogowego lub negatywnie wpływa na środowisko (Dz.U. Nr 201, poz. 1666).

Dla tego pojazdu nie wydano innego dokumentu, z którego wynikałoby, że w stanie Pensylwania nie nadaje się do ponownego wykorzystania (naprawy). Tego rodzaju dokumentem byłby „Certificate Of Destruction”, ewentualnie inny dokument posiadający klauzulę „For Parts Only” (tylko na części), „Non Rebuildable” (nie „odbudowywalny”), „Non Repairable” (nienadający się do naprawy). Brak jest zatem podstaw do przyjęcia, że w tej sprawie doszło do wydania dokumentu uniemożliwiającego użytkowanie pojazdu w sposób zgodny z jego pierwotnym przeznaczeniem.

I to cała prawda o znajomości Prawa przez WK/starostwa oraz przez tak ważne instytucje, jaka jest to WSA w Stolicy. Jeśli tam nie znają Prawa, to czego można wymagać od nas, szaraków?

Pyta i pozdrawia

dziadek Piotra

– – – – – – – – – – – –