PRZESTĘPCA Z TRZEBNICY LUB OKOLICY UTRACIŁ SWOJĄ P-SKP

Ten przestępca jest z Trzebnicy lub okolicy, gdzie stracił prawo do prowadzenia własnej SKP. Choć nie chciał tego, o nie!¹

15 października 2025 r. WSA we Wrocławiu rozpatrywał tę sprawę ze skargi naszego kolegi (uprawnienia od 7 września 2006 r.) i jednocześnie właściciela Podstawowej SKP o inicjałach J. N. na decyzję SKO we Wrocławiu z 19 lutego 2025 r., nr SKO 4320.8.2025 w przedmiocie zakazu wykonywania działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia SKP.

W tym wypadku chodziło o decyzję Starosty Trzebnickiego (organ I instancji, Starosta) z 5 listopada 2024 r., nr KM.5421.24.2024 orzekającą o zakazie wykonywania przez przedsiębiorcę J. N. (stronę) działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia podstawowej SKP i skreślająca przedsiębiorcę z rejestru działalności regulowanej prowadzonego przez Starostę Trzebnickiego.

Powyższa decyzja Starosty została zainicjowana w dniu 27 sierpnia 2024 r., gdy do organu I instancji wpłynął prawomocny wyrok Sądu Karnego, z którego wynikało, że nasz kolega będąc diagnostą samochodowym upoważnionym do wykonywania BT pojazdów został uznany za winnego popełnienia czynu z art. 271 § 1 kk, polegającego na poświadczeniu nieprawdy w dniu 22 kwietnia 2023 r., co do stanu technicznego badanego na SKP pojazdu, dopuszczając przedmiotowy pojazd do ruchu w stanie zagrażającym bezpośrednio BRD.

SKO (w wyniku rozpoznania odwołania strony) zaskarżoną decyzją orzekło o zakazie przedsiębiorcy wykonywania działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia jego własnej SKP, gdyż skazanie za popełnienie czynu z art. 271 § 1 kk stanowi rażące naruszenie warunków wykonywania działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia stacji kontroli pojazdów, o jakim stanowi art. 83b ust. 2 pkt 3 lit. c) ustawy PoRD, czym doszło do naruszenie bezwzględnego wymogu niekaralności (art. 83 ust. 3 pkt 3) i świadczy o rażącym naruszeniu warunków wykonywania działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia stacji kontroli pojazdów.

Nasz kolega próbował na tym etapie zawiesić to postępowanie, ale mu się nie udało.

W swojej skardze do WSA nasz kolega argumentował, że doszło do naruszenia konstytucyjnej reguły państwa prawnego tj. art. 2 Konstytucji RP, z której wywodzi się zakaz wielokrotnego karania za ten sam czyn, gdyż w tej sprawie został on ukarany w postępowaniu administracyjnym podwójną surową sankcją za ten sam czyn, mianowicie:

• po pierwsze, Starosta Trzebnicki wydał decyzję w przedmiocie cofnięcia mu uprawnienia diagnosty samochodowego do wykonywania BT, oraz

• po drugie, Starosta Trzebnicki wydał decyzję o zakazie prowadzenia przez niego (stronę) podstawowej SKP i skreśleniu go z rejestru działalności prowadzonego przez Starostę.

W ten sposób wydano wobec niego dwie decyzje, nakładające dwie różne dotkliwe sankcje, które dotyczą dokładnie tego samego zdarzenia i tego samego postępowania. A Konstytucja RP w artykule 2 zawiera regułę państwa prawnego, z której wywodzi się zakaz wielokrotnego karania za ten sam czyn. Cyt.: „Podwójna sankcja prowadzi także do naruszenia konstytucyjnej zasady równości obywateli wobec prawa i do równego traktowania przez władze publiczne (art. 32 Konstytucji RP), gdyż skarżący został potraktowany przez organ administracyjny, jako dwa różne podmioty – jako przedsiębiorca i jako diagnosta, a przecież jest to cały czas ta sama osoba, której to samo zachowanie zostało wielokrotnie oddzielnie ocenione. Nałożenie się statusu przedsiębiorcy i diagnosty nie może stanowić uprawnienia dla władzy publicznej do podwójnego karania.”

WSA dokonując kontroli legalności zaskarżonej decyzji nie stwierdził naruszenia prawa.

W ocenie Sądu skarżący nie został podwójnie ukarany za ten sam czyn. Odrębną kwestią pozostaje bowiem możliwość prowadzenia działalności gospodarczej w formie SKP i odrębną kwestią jest posiadanie uprawnień diagnosty samochodowego do wykonywania BT pojazdów. Uprawnieni diagności samochodowi stanowią wymagany personel diagnostyczny na SKP. W tej sprawie nasz kolega jednocześnie występował w roli podmiotu – przedsiębiorcy prowadzącego SKP i w roli diagnosty samochodowego – podmiotu uprawnionego do wykonywania BT pojazdu, przy czym w każdym z przypadków podlegał odrębnym wymogom prawnym i odrębnym skutkom ich naruszenia.

Ponadto, co ciekawe, WSA podparł się Prawem UE, co może oznaczać, że wreszcie idzie nowe, cyt.:

„Zauważyć również trzeba, że problematyka sprawy wchodzi w zakres regulacji z zakresu europejskiej polityki bezpieczeństwa ruchu drogowego. Zgodnie z Tytułem VI TRANSPORT art. 90 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Rzym.1957.03.25. (Dz.U.2004.90.864/2 z dnia 2004.04.30, dalej: TFUE) cele Traktatów, w odniesieniu do kwestii uregulowanych w niniejszym tytule, są realizowane w ramach wspólnej polityki transportowej, a art. 91 ust. 1 lit. c) TFUE stanowi, że w celu wykonania artykułu 90 i z uwzględnieniem specyficznych aspektów transportu Parlament Europejski i Rada, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą i po konsultacji z Komitetem Ekonomiczno-Społecznym i Komitetem Regionów, ustanawiają: c) środki pozwalające polepszyć bezpieczeństwo transportu.

W ramach realizacji ww. celów UE przyjęła m.in. pakiet środków nazywany „pakietem dotyczącym zdatności do ruchu drogowego”, na który składają się również regulacje dotyczące okresowych badań zdatności do ruchu drogowego – aktualnie obowiązuje dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/45/UE z dnia 3 kwietnia 2014 r. w sprawie okresowych badań zdatności do ruchu drogowego pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz uchylająca dyrektywę 2009/40/WE (Dz.U.UE.L.2014.127.51 z dnia 2014.04.29, dalej: dyrektywa 2014/45/UE). Dyrektywa określa minimalne wymagania niezbędne w zakresie badań technicznych pojazdów, jakie winny wprowadzić państwa członkowskie UE. Przepisy unijne wymagają, aby badanie zdatności do ruchu drogowego przez przewidziane podmioty było nadzorowane bezpośrednio przez państwo.

W dyrektywie 2014/45/UE w motywie 3 dyrektywy wskazano, że badania okresowe pojazdów powinny stanowić główne narzędzie zapewniania zdatności do ruchu drogowego. Motyw 32 stanowi, że stacje kontroli pojazdów powinny zapewniać obiektywność i wysoką jakość badań technicznych pojazdów. Aby spełnić minimalne wymogi dotyczące zarządzania jakością, stacje kontroli pojazdów powinny zatem spełniać wymogi określone przez upoważnione państwo członkowskie, a motyw 36 stanowi, że aby zapewnić trwałe utrzymanie wysokiej jakości badań, państwa członkowskie powinny ustanowić system zapewnienia jakości, który obejmuje proces wydawania zezwoleń na prowadzenie badań zdatności do ruchu drogowego, ich nadzoru oraz cofania, zawieszania lub anulowania. Ponadto w ww. dyrektywie w art. 21 przewidziano, że państwa członkowskie ustanawiają przepisy dotyczące sankcji mających zastosowanie w przypadku naruszenia przepisów niniejszej dyrektywy oraz przyjmują wszystkie środki niezbędne do zapewnienia ich wdrożenia. Sankcje te muszą być skuteczne, proporcjonalne, odstraszające i niedyskryminujące.”²

W ten sposób nasz kolega, który był jednocześnie właścicielem tej P-SKP przegrał swoją sprawę. Myślę, że to dobrze, że może w ten sposób będzie coraz mniej przestępców w naszej branży.

Trzymajmy się wyłącznie Prawa,

nie robiąc tego dla poklasków i brawa

dziadek Piotra

– – – – – – – – – – – – –