POLSKA W RUINIE PRAWNEJ, CZYLI PRZEWLEKŁOŚĆ ADAMCZYKA

Rate this post

Polska w ruinie prawnej, czyli przewlekłość ministra Adamczyka bez konsekwencji.1

Czy to tylko urzędnicze lenistwo, czy to nie wszystko? Bo może tu mamy brak merytorycznego przygotowania na ministerialnych stołkach?

Minął kolejny rok tzw. „dobrej zmiany” w wymiarze sprawiedliwości. Więc popatrzmy, jak to wygląda w naszej branży i w praktyce MI, rządzonego przez Adamczyka i jego pomagiera Webera.

Najpierw był ten wyrok WSA w W-wie z 7 kwietnia 2022 r., który stwierdza, że:

  • minister infrastruktury Adamczyk dopuścił się bezczynności w sprawie wniosku o udzielenie odstępstwa od warunków technicznych pojazdu,

  • zobowiązuje się tegoż Adamczyka do wydania stosownego aktu w terminie 30 dni.2

I jak myślicie, co on zrobił? Wydał natychmiast ten akt szanując Prawo, czy też on to Prawo ma . . . . . – w d—e?

Nie wiecie o co chodziło? Więc prześledźmy, jak to leciało . . . .

20 lipca 2021 r. P. R. w L. („Strona”, „Skarżący”, „Strona skarżąca”) złożyło do Adamczyka wniosek o udzielenie indywidualnego odstępstwa od warunków technicznych pojazdu3 wskazując w tym wniosku, że w toku prowadzonego postępowania przygotowawczego okazało się, iż nabyte przez Skarżącego pojazdy (ambulanse sanitarne) przekraczają określoną w homologacji pojazdów bazowych DMC, bowiem ich rzeczywista masa wraz z niezbędnym wyposażeniem medycznym oraz personelem przekracza 3.500 kg i jest de facto o ok. 300 kg wyższa niż wynika z oświadczeń dostawcy.

Wobec powyższego Skarżący chcąc doprowadzić do eksploatacji pojazdów zgodnie z obowiązującymi przepisami skierował do organu wymieniony wyżej wniosek z 20 lipca 2021 r..

Po miesiącu zastanawiania się i nie mając merytorycznej wiedzy o tym problemie oraz nie wiedząc co z tym fantem zrobić, Adamczyk wezwał skarżącego do jakiegoś „sprecyzowania wniosku”.4

Do końca roku trwała bezproduktywna i niemerytoryczna wymiana korespondencji strony skarżącej z Adamczykiem i . . . . . – zapewne z DTD (oraz z jego pomagierem, nijakim Weberem?). Celem tej bezzasadnej papierologii był ministerialny strach i niechęć do podjęcia decyzji w tej sprawie.

13 grudnia 2021 r. do Adamczyka wpłynęła skarga na bezczynność5 Organu (na jego bezczynność!) w sprawie z wniosku z dnia 20 lipca 2021 r.6 I jak już wiecie, skargę wniesioną w niniejszej sprawie należało uznać za zasadną, co WSA potwierdził wyrokiem.

Albowiem, jak wynika z art.67 ust.1 ustawy PoRD (dotyczącego rozpoznawanej sprawy, ust.1a i ust.2 nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy) przepis ten wskazuje jedynie, że Minister może w indywidualnych, uzasadnionych przypadkach, zezwolić na odstępstwo od warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać pojazdy. Nie ustanawia jednak żadnych wymogów co do składanego podania w tym zakresie (sic!)!

Jak stwierdził WSA w tym wyroku, cyt.:

Zgodnie z art.35 § 1- 3 k.p.a. rozpoznawana sprawa powinna zostać zakończona wydaniem decyzji najpóźniej z upływem dwumiesięcznego terminu, liczonego od daty wszczęcia postępowania (daty wpływu do Organu wniosku Strony z dnia 20 lipca 2021 r., tj. 6 sierpnia 2021 r.), o ile nie zachodziły okoliczności wskazane art.36 k.p.a. Jednakże w rozpoznawanej sprawie Organ, nie prowadził postępowania co do istoty i powyższego przepisu nie stosował.

W konsekwencji Minister prowadzący postępowanie, w niniejszej sprawie, pozostawiając podanie bez rozpoznania z naruszeniem obowiązujących przepisów prawa, mimo że nie zaistniały przesłanki wskazane w art. 64 § 2 k.p.a., pozostaje w bezczynności, ponieważ bezzasadnie uchyla się od merytorycznego rozpoznania sprawy. Od daty wniesienia wniosku przez Stronę (6 sierpnia 2021 r.) na dzień orzekania przez Sąd upłynęło, osiem miesięcy. Termin załatwienia sprawy został więc przekroczony o 6 miesięcy (uznając sprawę za skomplikowaną).

I, gdy wydawało się, że ta sprawa została już wyjaśniona i nic nie stoi na przeszkodzie, aby ministerialni urzędnicy Adamczyka – przy wsparciu fachowca Webera? – rozpatrzyli wreszcie merytorycznie ten problem z przekroczeniem DMC przez te ambulanse sanitarne, to okazało się, że oni tego nadal nie potrafili, więc aby odwlec w czasie ten ich problem (przekraczający ich możliwości intelektualne i merytoryczne?) postanowili złożyć skargę na wyrok WSA do Naczelnego Sądu Administracyjnego (sic!).

I w ten sposób całkiem niedawno, bo zaledwie 13 grudnia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej NSA rozpatrzono skargę kasacyjną Ministra Infrastruktury Adamczyka od wcześniejszego wyroku WSA w Warszawie z 7 kwietnia 2022 r., sygn. akt VI SAB/Wa 6/22 w sprawie ze skargi P. R. w L. na bezczynność Ministra Infrastruktury Adamczyka w rozpoznaniu wniosku w przedmiocie udzielenie odstępstwa od warunków technicznych jakim powinien odpowiadać pojazd.

Choć Adamczyk nic nie zyskał w NSA, który oddalił jego skargę kasacyjną7, to już podmiot chcący wprowadzić do ruchu te ambulanse sanitarne zapewne nieco (?) już stracił, co wynika ze specyfiki naszego rynku, gdzie każdy rok to utrata wartości pojazdu. Ciekawe, czy starczy im odwagi, aby na drodze prawnej zażądać od Adamczyka stosownego odszkodowania?

A Wy jak myślicie, uda im się?

Pyta i pozdrawia

dziadek Piotra

– – – – – – – – – – – – –

P.S.

Pamiętam sprzed bardzo wielu miesięcy jakąś telewizyjną migawkę z Wrocławia, gdzie stanął podobny problem, gdzie profesjonalnie wyposażone ambulanse sanitarne nie były wprowadzone do ruchu, bo przekraczały DMC określone przez producenta. Ale to było bardzo wiele miesięcy temu i dlatego należało założyć, że podobny problem w skali całego Kraju już dawno został rozwiązany. Co oni tam w tym DTD robią, czym oni właściwie się zajmują i za co my im właściwie płacimy?

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

1 II GSK 1168/22 – Wyrok NSA; Data orzeczenia: 2022-12-13; orzeczenie prawomocne; Data wpływu: 2022-07-11; Symbol z opisem: 6030 Dopuszczenie pojazdu do ruchu 658; Hasła tematyczne: Przewlekłość postępowania; Sygn. Powiązane: VI SAB/Wa 6/22 – Wyrok WSA w Warszawie z 2022-04-07; Skarżony organ: Minister Infrastruktury; Treść wyniku: Oddalono skargę kasacyjną;

2 VI SAB/Wa 6/22 – Wyrok WSA w Warszawie; Data orzeczenia: 2022-04-07; orzeczenie nieprawomocne; Data wpływu: 2022-01-13; Symbol z opisem: 6030 Dopuszczenie pojazdu do ruchu 658; Hasła tematyczne: Inne; Sygn. Powiązane: II GSK 1168/22 – Wyrok NSA z 2022-12-13; Skarżony organ: Minister Infrastruktury; Treść wyniku: Zobowiązano organ do wydania aktu;

3 Data wpływu pisma do Organu 6 sierpnia 2021 r.

4 poprzez wskazanie konkretnych parametrów i konkretnych wartości parametrów, w zakresie których Skarżący domagał się o udzielenie odstępstwa od warunków technicznych dla pojazdu, wyjaśniając przy tym, że zakres takiego odstępstwa musi wynikać z przekroczenia parametrów administracyjnych, zaś udzielenie takiego odstępstwa może mieć miejsce wyłącznie w odniesieniu do konkretnego pojazdu, w zakresie konkretnych parametrów.

5 przepis art. 37 § 1 k.p.a. zawiera definicje legalne spornych dotychczas w piśmiennictwie i orzecznictwie określeń: bezczynność i przewlekłość. Zgodnie z pkt 1 powołanego przepisu przez bezczynność należy rozumieć niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35 lub przepisach szczególnych lub w terminie wskazanym zgodnie z art. 36 § 1 k.p.a. Natomiast przewlekłość oznacza prowadzenie postępowania dłużej niż jest to niezbędne do załatwienia sprawy (pkt 2).

6 polegająca na „pozostawieniu wniosku z dnia 20 lipca 2021 r. o udzielenie odstępstwa od warunków technicznych pojazdów bez rozpoznania w trybie art. 64 §2 k.p.a. pomimo obowiązku wynikającego z art. 35 §2 k.p.a. tj. obowiązku załatwienia sprawy w oparciu o dowody przedstawione przez stronę łącznie z żądaniem wszczęcia postępowania i wydania decyzji w tym zakresie.”.

7 NSA:bezpodstawne pozostawienie podania bez rozpoznania oznacza, że organ administracji publicznej, właściwy w sprawie, której dotyczy podanie, pozostaje bezczynny i na tą bezczynność służy skarga do sądu administracyjnego. (por. uchwała składu 7 sędziów NSA z 3 września 2013 r., sygn. akt I OPS 2/13, opubl. ONSAiWSA z 2014r. z. 1 poz. 2; uchwała SN z 8 czerwca 2000 r., sygn. akt III ZP 11/00, opubl.: OSNAPiUS 2000, Nr 19, poz. 702).

Loading