PRZYPADKI NASZEGO KOLEGI Z KRADZIONYMI MOTOCYKLAMI NA TERENIE AUSTRII I POLSKI

Przypadki naszego kolegi z kradzionymi motocyklami na terenie Austrii i w Polsce.

W toku dalszych wyjaśnień nasz skazany kolega D. M.¹ podał, iż od czasu, kiedy przestał współpracować z G. G., pracował w sklepie swojej matki, jednakże mieli oni problem ze spłatą zadłużenia u G.G. Z tych też przyczyn, w maju 2004 r. ponownie pojechał z G. do Włoch po transport kradzionych motocykli. Pojechali oni wówczas do N., do innego znajomego G. o imieniu P. i wzięli od niego trzy motory B. i jedno K., za które mieli się rozliczyć dopiero po ich sprzedaży.

Nasz kolega wyjaśnił, iż w czasie powrotu zostali zatrzymani na granicy austriacko-czeskiej, gdzie zostali aresztowani, a następnie przez okres 7 miesięcy przebywali w więzieniu w Austrii, które opuścili pod koniec 2004 r.

Przedstawione wówczas zarzuty paserstwa opiewały na 97 motocykli, bowiem G. G. miał w torbie dokumentację na tyle pojazdów, ostatecznie jednak zostali skazani za cztery motory, z którymi zostali zatrzymani.

W czasie ich nieobecności A. G. przepisał firmę (…) na S. S., który był jego „słupem”. Nasz kolega podał, iż nie wie, jak A. G. tego dokonał pod ich nieobecność, wskazał jednakże, iż firma od tej pory była przez niego zarządzana, choć w banku, w którym założone było konto firmowe oraz w KRS jako prezes w dalszym ciągu widniał G. G.. Po jakimś czasie G. G. ustalił, że na koncie firmy jest 90.000,-zł, z czego wypłacił 30.000,-zł, a pozostałe 60.000,-zł przelał na konto swojej konkubiny A. O., po czym, nic nie mówiąc, wyjechał do Włoch. Kiedy A. G., który przejął firmę naszego kolegi zorientował się, że z konta firmy zniknęły pieniądze, odebrał A. O. przelaną wtedy kwotę.

Z informacji przekazanych oskarżonemu przez G. G. wynikało, iż dowiedział się on o wypłacie pieniędzy przez A. G. za pomocą monitoringu banku.

Dalej nasz oskarżony a potem skazany kolega (D. M.) oświadczył, iż po wyjściu z aresztu w Austrii zrobił z A. G. podliczenie z działalności firmy, którą G. zarządzał, z którego wynikało, że z długu spłacił tylko odsetki, zalegając w dalszym ciągu ze spłatą kwoty 250.000,-zł, od której odsetki wciąż rosły (sic!).

G. G. wrócił do Polski w styczniu 2005 r. i ponownie zaproponował sprowadzenie motocykli z Włoch, jednak nasz kolega odmówił.

W związku z tym, iż G. G. zdecydował się sprowadzać pojazdy, umówili się oni, że z każdego transportu jeden motocykl będzie oddawał naszemu koledze, żeby sprzedał go na poczet długu u G..

Jednym z takich pojazdów był skuter S. (…), który nasz kolega sprzedał komuś z ogłoszenia. Nasz kolega wyjaśniał dalej, że G. G. z pewnością sprowadzał motory do kwietnia 2005 r., choć bardzo się z tym ukrywał.

W tym czasie nasz kolega dowiedział się, że nowym dostawcą motocykli dla G. G. jest mężczyzna o imieniu W..

Odnosząc się do znajomości z tym mężczyzną, nasz kolega ponownie podał jego rysopis oraz opisał jego rolę w podejmowanej działalności, a także dodał, że proponował on pomoc w sprowadzaniu motocykli oraz samochodów w celu uregulowania długu u G. i prosił o wskazanie mu firmy w Polsce, na którą będą mogli je sprowadzać sami. Nasz kolega dał mu wówczas firmę (…), którą wziął od G..

Po jakimś czasie G. G. poinformował go, że ma trzy motocykle kradzione w Niemczech. Były to Y. (…), Y. (…) oraz K. (…), które nasz kolega osobiście odbierał z G. G. od jakiegoś znajomego W. – pochodzenia polskiego, pozostawiając je następnie w sklepie matki.

Nasz kolega dalej wyjaśniał, że:

• motocykle te miały już przebite numery oraz zrobione włoskie dokumenty,

• nie mówiąc nic G. G., sam sprzedał te motocykle. Jeden z motocykli, Y. (…) , wartą ok. 35.000,-zł, kupił A. G., dopłacając do wpłaconej uprzednio zaliczki w kwocie 10.000,-zł jej równowartość.

• wraz z motocyklem otrzymał on komplet włoskich sfałszowanych dokumentów.

• był przekonany, że A. G. (ten o wcześniejszych pożyczek, który przejął też jego formę) dokładnie wiedział, że motocykl ten pochodził z kradzieży, nie wiedział natomiast, na kogo zarejestrował on motocykl. Motor ten został zabezpieczony podczas zatrzymania G. w W.

• Drugi motocykl, Y., sprzedał P. A. za 27.000,-zł. Został on następnie zarejestrowany na S. S.. Motocykl ten został zatrzymany u A., chociaż nie wiedział on, że pojazd pochodzi z kradzieży.

• ostatni z motocykli – K. (…), sprzedał do K. dla D. M. za 20.000,-zł. Na niego i jego brata A. mówiono (…). Podobnie jak i P. A., nie miał on świadomości, że motor jest z kradzieży. Wartość rynkowa takiego motoru to ok. 40.000,-zł, jednakże z uwagi na zły stan techniczny pojazdu oraz to, że zależało mu na czasie, zdecydował sprzedać go za połowę wartości.

• pieniądze uzyskane ze sprzedaży motocykli w całości zostały przekazane na poczet długu u A. G.. Z ich sprzedaży G. G. nic nie otrzymał.

• W międzyczasie G. G. przywoził natomiast z Włoch motory po zatopieniu, które naprawiał mu L. Ż., a które on następnie sprzedawał.

• jeżeli do któregoś z motocykli brakowało dokumentacji, G. G. robił fałszywe dokumenty, które brał od W.. W. sprzedawał bowiem w W. fałszywe włoskie dokumenty za kwotę 150,-Euro.

To tyle na tę chwilę.

A resztę potem,

gdy z weekendu wrócę z powrotem

dziadek Piotra

–  – – – – – – – – – – – –

P.S.

wcześniej pisałem już o tym m.in.: https://www.diagnostasamochodowy.pl/2023/nasz-kolega-o-wspolpracy-z-mafia/

– – – – – – – – – – – –