NASZA NIEZALEŻNOŚĆ W ŚWIETLE OSTATNIEGO WYROKU

Rate this post

Niezależność uprawnionego diagnosty samochodowego.

O naszej zawodowej niezależności ostatni raz pisałem niedawno, bo zaledwie w styczniu tego roku.1 Ale wpadł mi w ręce ciekawy wyrok jednego z naszych Sądów, więc postanowiłem ponownie przybliżyć Wam tę problematykę naszej niezależności zawodowej, bazując właśnie na tym wyroku.2

Zgodnie z utrwalonymi poglądami orzecznictwa i doktryny, cechą wyróżniającą stosunek pracy spośród innych kategorii stosunków prawnych jest podporządkowanie pracownika, w tym przypadku Uprawnionego Diagnosty Samochodowego, obok osobistego świadczenia pracy na SKP. Na podporządkowanie składa się kilka elementów (co do sposobu wykonania pracy, co do czasu oraz co do miejsca). Istota pracowniczego podporządkowania sprowadza się jednak do tego, że pracownik nie ma samodzielności w określaniu bieżących zadań, ponieważ to należy do sfery pracodawcy organizującego proces pracy.3 A jak to się ma do naszej Rewolucyjnej Dyrektywy z 2014 r.?

Przypomnę tylko, że:

I. Nasza „Rewolucyjna” Dyrektywa 45/2014 wskazuje w pkt 34 Preambuły, że m.inn: „Przeprowadzając badania zdatności do ruchu drogowego, diagności

1/ powinni działać niezależnie,

2/ a na ich ocenę nie powinny mieć wpływu konflikty interesów, w tym konflikty interesów o charakterze

  • ekonomicznym

  • czy personalnym.

3/ Wynagrodzenie diagnostów nie powinno być zatem bezpośrednio związane z wynikami badań zdatności do ruchu drogowego.

II. Także w naszej ustawie PoRD słowo „powinni, powinno, powinny, (…)” oznacza nakaz obligatoryjnego podporządkowania się zawartym sformułowaniom w danym akcie, artykule, paragrafie.

Ale, przechodząc do rzeczy, czyli ad rem.

Czy zastanawialiście się kiedykolwiek, jak powyższe zapisy z Dyrektywy 45/2014 wdrożyć do naszego Prawa?4 Bo mamy dość czytelną wskazówkę, która wynika z najnowszego wyroku w sprawie z zakresu ubezpieczenia społecznego i prawa pracy.

Chodzi o to, że stosowny Sąd niedawnym wyrokiem stwierdził, że nasz Kolega o inicjałach M. B.5, a który posiada 100% udziałów w Spółce z o.o., w której został zatrudniony w charakterze insp. UDS-a na własnej SKP na podstawie umowy o pracę6, wyklucza istnienie podporządkowania pracownika pracodawcy w procesie świadczenia pracy.

Tym samym jeden i jedyny wspólnik spółki z o.o. nie może być ubezpieczony w ZUS jako insp. UDS wykonujący pracę na swojej SKP, bo sytuacja taka wyklucza istnienie podporządkowania pracownika pracodawcy w procesie świadczenia pracy.7 Bo trudno przyjąć, nawet na zdrowy zdrowy rozum (!), że właściciel firmy M.B. wydaje polecenia pracownikowi na SKP, którym jest ten sam M. B. – posiadający nasze uprawnienia insp. UDS-a. I tu ciekawostka, bo ostatni aneks do umowy o pracę z dnia 01.01.2020 r.: podwyższał naszemu Koledze M. B. wynagrodzenie za pracę do kwoty 3.400 zł brutto miesięcznie plus premia uznaniowa 0-30% od wynagrodzenia brutto – w imieniu tego samego właściciela firmy M.B.8

A powyższe spowodowało tę decyzję ZUS a potem ten wyrok, że nasz Kolega M.B.9 jednak nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym: emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu jako pracownik u tego płatnika składek (…) Sp. z.o.o., jaką jest jego własna firma.10

To stanowisko ZUS potwierdził wyrok Sądu Okręgowego w Łodzi – ale to tak na marginesie. Bo istotą tych dzisiejszych rozważań jest nasza zawodowa niezależność w świetle Dyrektywy 45/2014, której istotę rozpatrywano tym wyrokiem!

Bo istotą umowy o pracę, która jest określona w Kodeksie Pracy jest istnienie podporządkowania pracownika pracodawcy w procesie świadczenia pracy!11 A to podporządkowanie jest sprzeczne z naszą Rewolucyjną Dyrektywą, która mówi o naszej niezależności, Niezależności, NIEZALEŻNOŚCI!

Więc ostatecznie, jaki status mamy mieć na SKP, aby zrealizować wymóg niezależności insp. UDS-a wynikający z naszej Rewolucyjnej Dyrektywy 45/2014 ?!?!?

Kodeks pracy tej naszej niezależności przecież nie gwarantuje!12

Czy o tym nie wiedzą urzędnicy DTD, MI i liderzy naszych branżowych organizacji?

Czy ministerialni urzędnicy, którzy przygotowują kolejne projekty zmian w naszej części ustawy Pord nie widzą tej sprzeczności z Dyrektywą 45/2014?

Treść ustawy PoRD oraz charakter wykonywanych przez nas czynności na SKP wskazuje jednoznacznie, że obecnie funkcjonujemy w obszarze art. 22 § 1 Kodeksu pracy, gdzie przez nawiązanie stosunku pracy pracownik/diagnosta zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz właściciela SKP i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie przez niego wyznaczonym. Te orzeczenia z wielu wyroków wskazują, że nasze zatrudnienie „pod kierownictwem” kłoci się z naszą „niezależnością” zapisaną w Dyrektywie 45/2014.13

Bo przecież od dawna wiemy o tym, że każdy z nas zawarł umowę o pracę w ramach Kodeksu Pracy, niezależnie od tego, co formalnie zapisano i podpisano na papierze (jakaś umowa o dzieło, umowa zlecenie, inna). Bo o tym nie decyduje samo formalne jej spisanie, lecz faktyczne i rzeczywiste realizowanie elementów charakterystycznych dla stosunku pracy. Jedną z najważniejszych cech pracy świadczonej w ramach stosunku pracy jest podporządkowanie pracownika zatrudniającemu go pracodawcy, którym w naszym przypadku zawsze będzie właściciel danej SKP.14 A to jest sprzeczne z naszą rewolucyjną Dyrektywą nr 45 z 2014 roku. Widzicie wyjście z tej patologicznej sytuacji? Czy to jest rzeczywiście pat prawny?

Pozdrawiam i trzymajmy się

dziadek Piotra

– – – – – – – – – – – – – –

2 Sąd Okręgowy w Łodzi z 2022-03-11; Data orzeczenia: 11 marca 2022; Data publikacji: 5 kwietnia 2022; Sygnatura: VIII U 2183/20; Sąd Okręgowy w Łodzi, VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych;

3 wyrok Sądu Najwyższego z 18 lutego 2016 r., II PK 352/14, LEX nr 2004192

4 Zdając sobie sprawę, że nasza „inżynierskość” może stanowić pewną przeszkodę w zrozumieniu tej problematyki postaram się ograniczyć tzw. „bełkot prawny” do niezbędnego minimum.

5 Nasz Kolega M. B. z zawodu jest technikiem mechanikiem o specjalizacji eksploracja i naprawa taboru kolejowego. W 2003 r. ukończył szkolenie dla diagnostów w zakresie przeprowadzania BT pojazdów, od dnia 18.09.2003 r. posiada uprawnienia diagnosty samochodowego. Posiada doświadczenie zawodowe w pracy w tym charakterze oraz na stanowisku mechanika. Ponadto prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem są konserwacja i naprawa samochodów oraz pozostałe badania i analizy techniczne samochodów. Posiada dwie SKP. Spółka została wpisana do KRS w dniu 5.11.2013 r. Jedynym wspólnikiem spółki od chwili jej założenia posiadającym 100 udziałów spółki o łącznej wartości 5000 zł jest M. B.. Zarząd spółki jest jednoosobowy, a prezesem zarządu uprawnionym do samodzielnego działania w imieniu spółki jest S. W.

6 Cyt.: „W świetle obowiązujących przepisów diagnosta chcąc wykonywać czynności musi być zatrudniony w oparciu o umowę o pracę.

7 Cyt.: „Na gruncie ubezpieczeń społecznych wspólnik jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością jest traktowany tak samo jak osoba prowadząca pozarolniczą działalność i nie może być pracownikiem.”

8 Nasz Kolega M.B. wykonuje pracę w spółce – czynności mechanika samochodowego w godzinach 8-16. Podejmowane przez niego czynności nie różnią się od czynności innych mechaników. Podpisywał listy obecności.

9 Sąd dał wiarę, iż wnioskodawca w spółce pracował jako mechanik samochodowy jednakże powyższe nie oznacza samo w sobie, iż powyższych czynności w istocie dokonywał w ramach umowy o pracę. Podnieść należy, że wskazane zeznania nie potwierdzają, iż wnioskodawca jako mechanik wykonywał w spornym okresie pracę podporządkowaną pod kierownictwem pracodawcy. W istocie wnioskodawca, jak i występujący w imieniu płatnika prezes zarządu zeznawali, iż wnioskodawca w zakresie wykonywanych czynności mechanika miał podlegać S. W. otrzymywać od niego polecenia, co do zakresu prac do wykonania w danym dniu, raportować mu poszczególne czynności celem dokonania niezbędnych dla napraw zakupów sprzętu, niemniej jednak ww całkowicie pomijają, że powyższe de facto zależało od własnych decyzji wnioskodawcy, który od dnia 7.10.2013 r.,tj zawiązania spółki jako jedyny wspólnik decydował o strategii całej spółki i sposobie jej zarządzania właśnie przez S. W..

10 przykładowy zysk netto tej spółki z o.o.: w 2014 r. zysk netto 20587,01 zł; w 2015 r. zysk netto 32855,38 zł; w 2016 r. zysk netto 125147,26 zł.

11 W sytuacji posiadania 100% udziałów w spółce nasz Kolega M. B nie mógł być podporządkowany, gdyż tylko sam mógł się odwołać odwołać z zajmowanego stanowiska insp. UDS-a na własnej SKP.

12 Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych przyjęto jednolicie, że o zakwalifikowaniu zatrudnienia jako czynności pracowniczych nie rozstrzygają przepisy prawa handlowego, lecz przepisy charakteryzujące stosunek pracy (por. Sąd Najwyższy w wyroku z dn. 17 grudnia 1996 r., II UKN 37/96, OSNAPiUS 1997 Nr 17, poz. 320 oraz z dn. 5 lutego 1997 r., II UKN 86/96, OSNAPiUS 1997 Nr 20, poz. 404).

13 Art. 22 § 1 1 k.p. wskazuje, że zatrudnienie w warunkach określonych w § 1 jest zatrudnieniem na podstawie stosunku pracy, bez względu na nazwę zawartej przez strony umowy. Jak trafnie przyjął Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 7 kwietnia 1999 r. (I PKN 642/98, OSNAPiUS 2000, Nr 11, poz. 417) nazwa umowy nie ma znaczenia, jeżeli nawiązany stosunek pracy ma cechy wskazane w art. 22 § 1 k.p.

14 Najistotniejszymi elementami stosunku pracy są: dobrowolność zobowiązania, obowiązek pracownika świadczenia pracy osobiście, w sposób ciągły, podporządkowany poleceniom pracodawcy, który jest obowiązany do wynagrodzenia pracownika za świadczoną na jego rzecz pracę, ponoszenie ryzyka gospodarczego, produkcyjnego i osobowego przez pracodawcę, staranne działanie w procesie pracy (patrz wyroki Sądu Najwyższego z: 17 marca 2016 r., III UK 83/15, LEX nr 2026236; 26 lutego 2013 r., I UK 472/12, LEX nr 1356412; 11 września 2013 r., II UK 36/13, LEX nr 1391783).

Loading