GITD PRZEGRYWA W NSA

GITD przegrywa przed NSA w sprawie kontroli w firmie transportowej.

Czyli kolejna prawna przegrana politykujących urzędników!

Choć na naszą uwagę zasłużył także WSA w Gdańsku, który nie dostrzegł błędu w swojej interpretacji. A to wszystko świadczy o zapaści, w jakiej znajduje się nasze sądownictwo administracyjne.¹

To było 9 listopada 2023 r., na rozprawie w Izbie Gospodarczej, gdy NSA rozpatrywał skargę kasacyjną firmy transportowej „F.” Sp. z o.o. w S. od wyroku WSA w Gdańsku z 18 czerwca 2020 r., sygnatura akt III SA/Gd 75/20 w sprawie ze skargi „F.” Sp. z o.o. w S. na decyzję GITD z 25 października 2019 r., nr BP.500.196.2019.1103.GD11.8918 w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym.²

Zaczęło się prozaicznie i tradycyjnie, bo 21 marca 2019 roku powiadomiono firmę stosownym pismem (doręczonym skutecznie dnia 26 marca 2019 r.) o zaplanowanym na dzień 17 kwietnia 2019 roku rozpoczęciu kontroli w siedzibie przedsiębiorstwa, która miała obejmować okres od 1 maja 2018 r. do 28 lutego 2019 r.

W odpowiedzi na to wezwanie firma/spółka wystąpiła o wyznaczenie innego terminu kontroli w związku z rozpoczynającą się kontrolą ZUS-u, jednakże organ uzyskał informację, że kontrola ZUS zakończy się przed rozpoczęciem kontroli planowanej przez WITD.

W dniu wyznaczonej kontroli (tj. dnia 17 kwietnia 2019 r.), pod adresem firmy nie zastano osoby upoważnionej do reprezentowania firmy F. Spółki z o.o.³ Na miejscu przeprowadzono rozmowę z pracownicą M. F., która poinformowała zespół kontrolny, że Prezes Zarządu przebywa na zwolnieniu lekarskim i nie upoważnił żadnego pracownika do reprezentowania przedsiębiorstwa w związku z tą kontrolą. W trakcie telefonicznej interwencji Prezes Zarządu przekazał informację, że:

• przedsiębiorstwo jest po zakończonej kontroli ZUS i jego nieobecność nie pozwoliła przygotować się do kolejnej kontroli,

• przebywa na zwolnieniu lekarskim i nie ma możliwości podjęcia żadnych działań.

W konsekwencji powyższego, pismem z 18 kwietnia 2019 r. zawiadomiono firmę F. (Spółkę z o.o.) o wszczęciu postępowania w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie polegające na niepoddaniu się lub uniemożliwieniu przeprowadzenia kontroli w całości lub w części.⁴

Pismem z 30 kwietnia 2019 r., pełnomocnik spółki wyjaśnił, że M. F. Prezes Zarządu spółki nie mógł uczestniczyć w czynnościach kontrolnych ze względu na wypadek samochodowy⁵, który miał miejsce dnia 12 kwietnia 2019 r., i przez wzgląd na poniesione obrażenia – w dniach od 12 do 19 kwietnia 2019 r. – przebywał na zwolnieniu lekarskim.⁶

W tej sytuacji brak jest podstaw do pociągnięcia do odpowiedzialności przedsiębiorcy, który nie był w stanie przewidzieć zdarzeń przyszłych i niepewnych, do których należy zakwalifikować nagłą chorobę czy wypadek.

Ale wypadek drogowy, to nie był godny argument, więc decyzją z 23 lipca 2019 r. Pomorski WITD nałożył na firmę F. Spółkę z o.o. (z siedzibą w S.) karę pieniężną w wysokości 12.000 zł, w związku z niepoddaniem się lub uniemożliwieniem przeprowadzenia kontroli w całości lub w części.

Po rozpatrzeniu odwołania spółki, GITD utrzymał w mocy wcześniejszą decyzję swojego organu administracji I instancji (WITD). Przedstawiając w uzasadnieniu decyzji dotychczasowy przebieg postępowania GITD stwierdził, że organ WITD rzekomo słusznie nałożył na spółkę karę pieniężna w wysokości 12.000 zł.

Kontrolując legalność zaskarżonej decyzji, także tenże WSA w Gdańsku stwierdził, że nie narusza ona żadnego Prawa (sic!). W ocenie tego Sądu zaistniałe w sprawie okoliczności (tj. wypadek komunikacyjny Prezesa Zarządu skarżącej spółki oraz fakt jego przebywania na zwolnieniu lekarskim), nie mogły świadczyć o tym, że w sprawie istniała „nieprzezwyciężalna” przeszkoda do wyznaczenia osoby upoważnionej do udziału w kontroli.

W sprawie tej NSA zważył, co następuje:

„Skarga kasacyjna jest zasadna i zasługuje na uwzględnienie, (…)”.

GITD i WSA nie zauważył, że w odpowiedzi na pismo o zamiarze przeprowadzenia kontroli firma transportowa wystąpiła z wnioskiem o zmianę terminu rozpoczęcia planowanej kontroli, który to wniosek pozostał bez jakiejkolwiek odpowiedzi (buta i arogancja?).

Ponadto, art. 50 ustawy Prawo przedsiębiorców, który reguluje kwestię obecność przedsiębiorcy lub jego przedstawiciela podczas wykonywania czynności kontrolnych wynika, że:

1. czynności kontrolne wykonuje się w obecności przedsiębiorcy lub osoby przez niego upoważnionej (ust. 1),

2. przedsiębiorca wskazuje na piśmie osobę upoważnioną, o której mowa w ust. 1, w szczególności w czasie swojej nieobecności (ust. 3).

W sprawie tej

„(…) nie sposób jest kategorycznie i bezwarunkowo twierdzić, że brak realizacji obowiązku wskazania osoby upoważnionej do udziału w kontroli jest równoznaczny z niewykonaniem (niewykonywaniem) obowiązku umożliwienia dokonania czynności kontrolnych, a w konsekwencji – co najistotniejsze – że jest równoznaczny i tożsamy „niepoddaniu się lub uniemożliwieniu przeprowadzenia kontroli w całości lub w części”, a więc innymi słowy zachowaniu wypełniającemu znamiona deliktu, o którym jest mowa pod lp. 1.6 załącznika nr 3 do ustawy o transporcie drogowym.”

„Zwłaszcza, gdy w analizowanym zakresie odwołać się do znaczenia konsekwencji wynikających z art. 50 ust. 5 ustawy Prawo przedsiębiorców, zgodnie z którym – co należy podkreślić – w przypadku nieobecności przedsiębiorcy lub osoby przez niego upoważnionej albo niewykonania przez przedsiębiorcę obowiązku, o którym mowa w ust. 3, czynności kontrolne mogą być wykonywane w obecności innego pracownika przedsiębiorcy lub osoby zatrudnionej u przedsiębiorcy w ramach innego stosunku prawnego, którzy mogą być uznani za osobę, o której mowa w art. 97 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny, lub w obecności przywołanego świadka, którym powinien być funkcjonariusz publiczny, niebędący jednak pracownikiem organu przeprowadzającego kontrolę.”

– o czym zapomniał lub nie wiedział ani WITD, ani GITD, ani WSA w Gdańsku!⁷

Ponadto, „niepoddanie się” lub „uniemożliwienie” przeprowadzenia kontroli należałoby rozumieć intencjonalne zachowanie zmierzające do utrudnienia, zwłaszcza zaś do przeciwdziałania podejmowanym czynnościom kontrolnym, a to właśnie w celu „niepoddania się” im lub ich „uniemożliwienia”, a więc innymi jeszcze słowy, w celu ich uniknięcia, a to między innymi, na przykład, poprzez uniemożliwianie, czy też utrudnianie kontaktu, czy też odmowę wejścia kontrolerów do miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, jeżeli czynności kontrolne są prowadzone w siedzibie przedsiębiorstwa. Zaś w omawianym przypadku ten przedsiębiorca na pewno nie miał takich intencji.

Moim zdaniem, zbyt wielu uczestników naszej branżowej gry cierpi na przypadłość polegającą na braku stosownej wiedzy prawnej. Więc postuluję

niczym pijany płota się trzyma,

trzymajmy się litery Prawa,

a zniknie stresu przyczyna,

zniknie każda obawa.

Dziadek Piotra

– – – – – – – – – – – – – –