KOLEGA NIE DOCZEKAŁ SPRAWIEDLIWOŚCI

Kolega nie doczekał Sprawiedliwości za błąd w nr VIN z października 2011 r., czyli po 12 latach. I pytanie o to, jaka jest ta nasza (?) Sprawiedliwość?

Nasz kolega, który popełnił ten błąd posiadał nasze uprawnienia od 2004 r.¹ Jego zawodowa wiedza i doświadczenie w naszym zawodzie musiały być ogromne….

W związku z tym zasadne jest pytanie, czy popełniony w przeszłości błąd w odczytaniu nr VIN w trakcie tzw. „pierwszego” OBT na terenie kraju kwalifikował się do automatycznego pozbawienia uprawnień?

Decyzją ze stycznia 2020 r. Prezydent Miasta Toruń cofnął naszemu koledze (skarżącemu) R. R. uprawnienie diagnosty do wykonywania BT pojazdów wydane przez tegoż Prezydenta w grudniu 2004 r.

W uzasadnieniu decyzji organ wyjaśnił, że z wnioskiem o wszczęcie postępowania w przedmiotowej sprawie wystąpił Prokurator Rejonowy w Toruniu, powołując się na wydany w marcu 2019 r. wyrok Sądu Rejonowego w Toruniu, II Wydziału Karnego. Tenże Sąd ustalił popełnienie przez naszego kolegę czynu polegającego na tym, że w październiku 2011 r. w Okręgowej Stacji Kontroli Pojazdów w Toruniu (prowadzonej wówczas przez […] sp. z o.o. w T., przy czym od października 2018 r. przedsiębiorca ten został wykreślony z rejestru przedsiębiorców prowadzących SKP, z uwagi na zakończenie działalności w tym zakresie), będąc uprawnionym diagnostą samochodowym, poświadczył nieprawdę w wydanym zaświadczeniu o przeprowadzeniu BT pojazdu, dokonując wpisu o prawidłowo przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu marki Citroen Xsara Picasso, podczas gdy w rzeczywistości nie obejmowało ono wszystkich wymaganych prawem czynności podlegających kontroli diagnostycznej na SKP w postaci:

• sprawdzenia cech identyfikacyjnych oraz

• ustalenia i porównania zgodności faktycznych danych pojazdu z danymi w dowodzie rejestracyjnym lub odpowiadającym mu dokumencie,

co stanowi przestępstwo z art. 271 § 1 Kodeksu karnego oraz ustalając, że wina i społeczna szkodliwość tego czynu nie są znaczne, a okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości – umorzył postępowanie na okres jednego roku tytułem próby.

W czasie prowadzonego postępowania administracyjnego przez WK w tym obiekcie, gdzie dokonano w/w przestępstwa prowadzona jest już inna SKP i przez inny podmiot, czyli […] sp. z o.o. sp.k. Ten fakt uniemożliwia przeprowadzenie kontroli, o której mowa w art. 83b ust. 2 pkt 1 PoRD. To jednak nie przeszkodziło Prezydentowi Torunia i jego urzędnikom w przeprowadzeniu czynności wynikających z art. 84 ust. 3 pkt 2 PoRD.²

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł nasz kolega R. R., domagając się jej uchylenia w całości oraz umorzenia w tym zakresie postępowania, względnie przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia. Głównym argumentem naszego kolegi był fakt, że jedynym dowodem w tej sprawie jest skazujący wyrok sądu karnego. Podniósł też naruszenie Konstytucji oraz fakt, że samo ustalenie okoliczności, które mogłyby wskazywać na wystąpienie przesłanek ujętych w art. 84 ust. 3 PoRD nie zwalnia organów administracji publicznej od indywidualnej oceny takich okoliczności w konkretnej sprawie i zaznaczył, że przepis ten został wskazany przez organ I instancji jako podstawa prawna pozbawienia uprawnień, a nie jako przepis, który został naruszony, dający podstawę do zastosowania sankcji w postaci pozbawienia uprawnień zawodowych.

Ponadto nasz kolega wskazał, że nie pamięta tego BT z października 2011 r., bo kto z nas może pamiętać BT po 12 latach? Gdyby był obowiązek cyfrowej rejestracji, to jeszcze może coś by było do ustalenia, a tak . . . . ? Więc ostatecznie nie ustalono, dlaczego wpisano w zaświadczeniu o przeprowadzonym BT pojazdu innego numeru identyfikacyjnego niż ten wskazany na nadwoziu pojazdu.

Najpierw SKO po rozpatrzeniu powyższego odwołania, decyzją z maja 2020 r., utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

Potem jeszcze WSA w Bydgoszczy 25 listopada 2020 r., przy udziale Prokuratora Rejonowego w Toruniu, oddala skargę naszego kolegi.³ Bo zdaniem tegoż WSA, cyt.: „W tych okolicznościach nie było potrzeby dalszego prowadzenia postępowania dowodowego, w tym z akt postępowania karnego, gdyż zgromadzony w sprawie materiał dowodowy był wystarczający do cofnięcia skarżącemu uprawnień diagnosty z uwagi na popełnienie uchybienia określonego w art. 84 ust. 3 pkt 2 prd. Istotne z punktu widzenia prowadzonego przez organ postępowania administracyjnego w przedmiocie cofnięcia uprawnienia diagnosty, ustalenia dokonane przez sąd karny są jednoznaczne i nie zostały zakwestionowane prze skarżącego jakimikolwiek dowodem przeciwnym.”

Ale nasz waleczny kolega się nie poddaje (co od lat czyni wielu naszych liderów) i składa skargę do NSA.⁴ A efektem tej skargi jest następująca informacja NSA:

„(…) w dniu 7 grudnia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej R. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 25 listopada 2020 r. sygn. akt II SA/Bd 658/20 w sprawie ze skargi R. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Toruniu z dnia 28 maja 2020 r. nr SKO-522-19/20 w przedmiocie cofnięcia uprawnień diagnosty do wykonywania badań technicznych pojazdów postanawia: umorzyć postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.”

Zaś podstawą tego umorzenia jest pismo z dnia 27 listopada 2023 r., gdzie pełnomocnik naszego kolegi (skarżącego) poinformował NSA o śmierci naszego kolegi, załączając kopię odpisu skróconego aktu zgonu R. R.

Zapewne, nasz kolega nie jest jedynym, który nie doczekał się Sprawiedliwości.

Ale to nie jest tylko wina naszego wadliwego wymiaru nie-sprawiedliwości. To także nasze zaniechanie w sprawie walki o Cywilizowane Prawo. Niejeden z nas myślał, że to jego nie będzie dotyczyć, bo my nigdy nie popełniamy nawet tzw. „czeskiego błędu”. Także niektórzy właściciele SKP, którzy traktowali nas często jak niewolników uważali, że o Prawa Człowieka nie warto walczyć, bo w każdej chwili mogą nas zastąpić innym pracownikiem. Wspierali ich w tym zakresie urzędnicy DTD (resortu transportu).

Z podobnego założenia wychodzi nie tylko większość naszego branżowego inżynierstwa, ale także liderzy naszych organizacji, dla których Prawo, Konstytucja i Prawa Człowieka jest czarną magią a troska o własnego pracownika jest zbędnym obciążeniem.

Trzymajmy się

dziadek Piotra

– – – – – – – – – – – – – –