ROLA WŁAŚCIWYCH STANDARDÓW W RAZIE „W”

W razie „W” pilnujcie standardów.

Od jakiegoś czasu w publikowanych wyrokach różnorodnych sądów możemy zauważyć dość specyficzne uwagi w treści uzasadnień. Uwagi te dotyczą krytycznego postępowania naszych obrońców.

Sytuacja ta wskazuje, że gdy już z naszej strony dojdzie do sprawy sądowej to okazuje się, że w jej toku popełniono błędy, na które sami nie mieliśmy wpływu. Bo popełniła je nasza obrona, której zadaniem jest nas chronić, a nie pogrążać.

Jeszcze nie dawniej, jak wczoraj pisałem o przestrodze dla wielu z tych, którym powinęła się noga. Chodziło o uwagę Sądu ilustrującą lichą pracę obrońcy naszego kolegi, cyt.:

„W ocenie sądu odwoławczego, obrońca oskarżonego nie wywiązał się należycie ze swojego zadania. Oczywista jest więc polemika autora apelacji z argumentami przedstawionymi przez sąd w uzasadnieniu wyroku, lecz można ją zaakceptować jedynie wtedy, gdy skarżący na potwierdzenie swoich zarzutów przedstawił konkretne argumenty, a nie jedynie nie zgadza się z wersją zdarzenia przyjętą przez Sąd.” (sic!)¹

 

Podobna sytuacja miała miejsce w przypadku jednego z ostatnich postanowień NSA w naszych sprawach, gdzie licha jakość pracy pomocnika procesowego wręcz uniemożliwiła NSA uwzględnienie wniosku naszego kolegi. Chodziło o nieudaną próbę wstrzymania wykonania decyzji o pozbawieniu uprawnień diagnosty samochodowego z uwagi na trudną sytuację życiową, poprzez złożenie skargi kasacyjnej do NSA.

Mam nadzieję, że wszyscy mamy świadomość, że nasi koledzy sami nie piszą pism do NSA, prawda?²

NSA uznał, że to zażalenie naszego kolegi nie zasługuje na uwzględnienie, albowiem m.in.:

1. wnioskodawca powinien w taki sposób wykazać okoliczności sprawy, aby uprawdopodobnić, że wykonanie decyzji może skutkować nieodwracalnymi skutkami i powstaniem znacznej szkody.

2. Uzasadnienie wniosku o wstrzymanie wykonania aktu (decyzji) musi odnosić się do konkretnych okoliczności świadczących o tym, że w stosunku do strony wstrzymanie zaskarżonej decyzji jest zasadne, a wywody zawarte we wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji powinny zostać połączone z niezbędnym odwołaniem się do dokumentów źródłowych potwierdzających prezentowaną przez stronę w tym zakresie argumentację.

3. Nie jest wystarczające złożenie samego wniosku z przytoczeniem w jego uzasadnieniu w sposób lapidarny okoliczności, które teoretycznie mogą pojawić się na etapie wykonywania orzeczenia. Sąd musi dysponować wyczerpująco wykazanymi, wiarygodnymi faktami pozwalającymi na zastosowanie przedmiotowej instytucji, która – co należy podkreślić – stanowi wyjątek od zasady wykonalności zaskarżonych decyzji.

4. Przyjęcie za wiarygodne ogólnikowych twierdzeń stron oznaczałoby w praktyce, że każda osoba fizyczna lub prawna mogłaby skutecznie starać się o wstrzymanie zaskarżonego aktu bez względu na faktyczne okoliczności sprawy.

Uzasadnienie złożonego wniosku zawiera bowiem jedynie ogólnikowe stwierdzenia o możliwych do wystąpienia skutkach decyzji, bez powołania konkretnych okoliczności. Nie jest zadaniem NSA doszukiwanie się argumentów za wstrzymaniem wykonania zaskarżonej decyzji, lecz ocena tych przedstawionych przez wnioskodawcę. W okolicznościach niniejszej sprawy przekonywające argumenty przemawiające za udzieleniem ochrony tymczasowej nie zostały przedstawione, co uniemożliwiło Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu uwzględnienie wniosku.

Z w/w powodów, w ocenie NSA wniosek naszego skarżącego kolegi, choć napisany przez prawnika, nie zasługiwał na uwzględnienie.

I te opisane wyżej sytuacje skłaniają do jedynego racjonalnego wniosku. Jeśli już musicie wesprzeć się prawnym pomocnikiem, to wybierajcie go z rozmysłem. Nie idźcie do pierwszej lepszej kancelarii prawnej/biura prawnego. Na świecie nie ma już omnibusów, którzy znają się na wszystkim.

Ja wiem, że jak był prawnik w sprawie karnej, to wracamy do niego też w postępowaniu administracyjnym. Ale to może być błąd. Bo cały świat pędzi z zawrotną prędkością w stronę wąskich specjalizacji (prawnicy także, podobnie jak lekarze, chemicy, „szymczyki”, poszczególni członkowie rządu, urzędnicy, itd., itp., et’cetera). Prawnik od spraw karnych sprawdzi się bardzo rzadko, albo nie sprawdzi się w ogóle w postępowaniu administracyjnym i vice versa.

Trzymajmy się

dziadek Piotra

– – – – – – – – – – – –